Smedley Butler: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

Ο Smedley Butler είναι ο πιο παρασημοφορημένος στρατιωτικός, πεζοναύτης, στον αμερικανικό στρατό. Πολέμησε σε πολλά μέτωπα – αμερικανικών επεμβάσεων στην Κεντρική και Λατινική Αμερική, για πάνω από τρεις δεκαετίες, μαζεύοντας παράσημα, αλλά και μια γνώση για την φύση και τους σκοπούς αυτών των επιχειρήσεων. Το αφέψημα μιας ζωής στην σκανδάλη των αμερικανικών επεμβάσεων έφερε στην αποστράτευσή του μια συνειδησιακή κρίση που συνοψίζεται στον γνωστό αφορισμό του, «war is just a racket», ο πόλεμος είναι μια συμμορία.

ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΛΥΟΜΕΝΟΣ: Η Αναζήτηση Της Ομηρικής Ιθάκης. του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

Το Οδυσσεύς Λυόμενος: Η Αναζήτηση της Ομηρικής Ιθάκης παρουσιάζει δύο πρωτότυπες προτάσεις:

Πρόταση 1: Οι περιγραφές του Ομήρου της "εξωτερικής γεωγραφίας" της αρχαίας Ιθάκης (δηλ. η σχέση της με την ηπειρωτική Ελλάδα και τα παρακείμενα νησιά), οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια θεωρούνται ανακριβείς, είναι πραγματικά εντελώς ακριβείς αν υπήρξε στη πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της Εποχής του Ορείχαλκου γύρω στο 1200 π.Χ., ο θαλάσσιος ‘διάδρομος’ που αποκαλείται "Ο δίαυλος του Στράβωνα", και χώριζε τη δυτική χερσόνησο της Κεφαλλονιάς (την Παλική) από το υπόλοιπο νησί.

Πρόταση 2: Οι περιγραφές του Ομήρου της "εσωτερικής γεωγραφίας" της αρχαίας Ιθάκης (δηλ. βουνά όπως Νήριτον και Νήιον, τόποι όπως ο Κόλπος του Φόρκυνος και η εγγύτητά τους στο λιμάνι της Ιθάκης, στην πόλη και στο παλάτι) οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια θεωρούνται φανταστικές, μπορούν να χαρτογραφηθούν με αξιοπρόσεκτη ακρίβεια στο τοπίο της σημερινής Παλικής.

"ΟΙ ΣΗΜΑΣΙΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ!" του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

To «ον» πολλαχώς λέγεται, το «εν» πολλαχώς λέγεται. Ο Αριστοτέλης αποδίδει μεγάλη σημασία (ή.. πολλές σημασίες!) στην πολλαπλότητα και το πολυσχιδές των τρόπων και σημασιών πολλών κεντρικών εννοιών στην φιλοσοφία και την επιστήμη. Αυτό που οι αριστοτελιστές, στις χιλιετηρίδες, γνωρίζουν ως «ομωνυμία». Το πολλαχώς λέγεσθαι βασικών και πολύχρηστων όρων, που καλούν για προσεκτική διασάφηση και διάκριση των σημασιών: ο,τι απετέλεσε για τον γράφοντα την κύρια προσέγγισή του και στο πολιτικό λόγο κι επιχείρημα: «οι σημασίες να έχουν σημασία».

Η "ΚΑΘΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ" - Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΔΩΝ, ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ. του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

Η φωνή σπαρακτική, αυθόρμητη, ξέσπασμα ασυγκράτητο. Ο λόγος μεστός, καίριος, άμεσα πειστικός. Μια συσσωρευμένη ιστορία βίας και περιφρόνησης της αδυσώπητης αλήθειας των γεγονότων, βρίσκει τον πιο άμεσο έλεγχό της. Στα θύματα της σωπασμένης ιστορίας. Δεν μιλούν, εδώ, οι κρατούντες της πολιτικής, αλλά, ακράτητοι πια, οι ελάχιστοι πολίτες. Άμεσα, ανέρωτα, «αδια-μόρφωτα», τα πρόσωπα χωρίς τους εκπροσώπους. Το προσωπικό είναι πια το πολιτικό, κι η ιστορία συναντά τις προσωπικές ιστορίες αυτών που συνθλίβει το πέρασμά της. Λιώνουν, ματώνουν, αλλά έτσι γράφεται, στο οδόστρωμα, η ιστορία.

Η απήχηση ανάλογη και της εμβέλειας του μέσου, που επικύρωνε με το κύρος του, και την σοβαρότητα του μηνύματος («the medium is the message»). Ήταν το BBC1. Πραγματικοί δημοσιογράφοι, ευαίσθητοι δέκτες και καταγραφείς της «πραγματικότητας», είχαν νιώσει κι ανταποκριθεί στις δονήσεις του αυθεντικού, του άμεσου, του ακατέργαστου.

ΝΕΟΛΑΙΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ, ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΝΕΟΙ! του Τίτου Χριστοδούλου

Πω πω, μποτιλιάρισμα, και θα αργήσουμε
στο συνέδριο νεολαίας!

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

΄Ηταν κάτι σαν την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Περνούσαν «μια χαρά», με τις χαρούες τους, απομονωμένοι, μάλιστα, από τα οχληρά βλέμματα κι ενοχλητικές ερωτήσεις. Παιγνίδια για «μεγάλα παιδιά», οι... Μεγάλοι της παροικίας. Κι αίφνης, ξεφύτρωσε το θέμα: «παιδιά».

Οι νέοι. Πούν' τους «νέοι»; Δεν μπορεί να είναι έτσι... στέρφα η παροικία, αναρωτήθηκε... κάποιος. Δημοσιογράφος. Και βέβαια, όχι ομογενειακός, οι πάροικοι δημοισιογράφοι δεν είναι για να ερωτούν, απλά να ακούν. Ήταν Κύπριος, στο συνέδριο των Αποδήμων. Η απορία του φάνηκε λογική. Κι η αντιπροσωπεία των Μεγάλων Κυπρίων, της Ομοσπονδίας, βρέθηκαν εξ απίνης. «Λογική»; Στην παροικία μας;

ΥΒΡΙΝ ΧΡΗ ΣΒΕΝΝΥΝΑΙ Ή ΣΗΜΑΙΑΝ! - Οι σημαίες δεν υποστέλλονται, αλλά ούτε και "σβήνονται"! του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

He who shows that is that isn’t

Gets himself locked up in prison!

Mε παρόμοια ποιηματάκια μάθαιναν στα παιδάκια τους oι παλαιότεροι (το ακούσαμε σε αναμνήσεις λογοτέχνιδος στο Radio 4) την αξία της αλήθειας και ειλικρίνειας. Με περισσότερη αυστηρότητα και  κανονιστική ανελαστικότητα οι νόμοι και κανονισμοί της δημοσιογραφίας και των ηθικών (όχι τραπεζικών) επιταγών της (ethics of journalism) ορίζουν, απανταχού του πλανήτου, ως πρώτιστη υποχρέωση του δημοσιογράφου και του μέσου του, εντύπου ή ραδιοτηλεοπτικού, την προβολή αντικειμενικής και αναλλοιώτου της αλήθειας. Μάλιστα, οι θαλερότεροι και θαρραλεότεροι των δημοσιογράφων, στην σύντομη καριέρα τους πριν καταλήξουν εν χάνδακι να μετρούν τις πληγές των, εκτιμούν ως κλήση και πρώτον μέλημά τους το καθήκον να «ελέγχουν» αποκαλύπτοντες τις αλήθειες για την εξουσία, «speak truth to power», όπως το έχει ο καταξιωμένος όρος.

ΑΣΤΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Αστείον είναι το παραγεμισμένο βραστό καλαμαράκι. Ή, με την… ίδια έννοια, αστείον είναι ο τρόπος του άστεως. Περισσότερο από «πολιτικό» το αστείο είναι «πολίτικο». Και πολιτισμένο.

Όσο το βραστό καλαμαράκι, που ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές του αποκαλεί «αστείον»: «Αστείον εστιν τευθίς ωνθυλευμένη» (Δειπνοσοφισταί, Ζ 293.41). Ένα κόσμιον πιάτο, για τους ειδήμονες, τους γευσιγνώστες, τους κοσμικούς. Τους ανθρώπους που ορίζουν τους κοινωνικούς κανόνες και γνωρίζουν να τους ακολουθούν με «gusto», τουλάχιστον δημόσια. Σφραγίζοντας κοινωνικά το «δόκιμο», ξέρουν να «δοκιμάζουν» τα νέα πιάτα όπως και την πρωτοτυπία του αστείου. 

DE IMPOSTORIBUS. του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Συνέπεσεν ή και συνέπαιξεν η ταυτοχρονία, η άνευ αιτιότητος συμπτωματικότης, μεταφυσικώς γνωστή παρά τω ψυχολόγω του βάθους Karl Jung ως «synchronicity», ώστε εις δύο χωριστάς περιπτώσεις, εν ταυτή τη ημέρα , δύο ομηγύρεις παροίκων να με ερωτήσουν τί δηλοί η λέξις «impostor»: ο ψευδεπίγραφος, κίβδηλος, ψεύτικος, κάλπικος, νόθος, θεατρίνος, προσποιητής, τσαρλατάνος, υποκριτής, απατεών, παραμυθάς, πλάνος, τενεκές, προφασίας ή επιφασίας ή κοινώς.. φάντης.

Προφανώς ζουν, εσκέφθην, εις την παροικίαν μας, όπου και όλως ενδημεί το είδος, η ευδοκίμησις του οποίου και τόσον κερδαίνει από την εν ευδία κοίμησιν των υπολοίπων. Απού έν έσιει ντροπήν, ο κόσμος ούλος εν δικός του, λέγει θυμοσόφως νοήσας ο «λάς αναιδής», πέτρινος λαός μας, βιαζόμενος να πράξει ομοίως, τον κίνδυνον ούτω διατρέχων να συλληφθεί ως επιφαινόμενος ιμπόστωρ, δις κάλπικος παράς. Λαμβάνω λοιπόν το θάρρος της φιλοξένου προαιρέσεως σας, δια να καταθέσω την επί παντός «ιμπόστορος» άποψιν του εθνικού της ευτελείας μας ποιητού, Γεωργίου Σουρή.

ΚΟΥΡΕΙΟΝ "Η ΤΡΙΧΟΤΟΜΗΣΙΣ"

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

«Εισίν και τρίχες». Είιχε μαλλιάσει η γλώσσα του να προειδοποιεί για τους «εκκαιδέκατους» (δεκαεξαετείς) ο των ατρίχων ερώμενος της Παλατινής Ανθολογίας. Τριχή και χιλιοτριχή, τρεις και χίλιες τρεις φορές, στην καθαρεύοσα (καταλαβαινόταν τότε) ή την μαλλιαρή, προειδοποιήθηκαν και οι ευτριχείς Κύπριοι ότι αν και κλείνει η ψαλίδα από την Ευρώπη, έχει τους σκοπούς του το εκ κατασκευής όργανον της τριχοτόμησης. Κι εκείνη η περίεργη, θυμάστε πώς μας ανατρίχιαζαν οι μυστικές τριχιές της, του Ελσίνκι τότε η αλογοουρά.

Περί τριχών πάντα ο λόγος. Στους χαλεπούς του Ελληνισμού καιρούς, το μπλαμπλαδόρον έθνος μας ξαναθυμάται των λογισμών του τις τρίχες. Το έθνος που τον λόγον ανέδειξεν ως πολιτισμόν του, κι έκφρασή του πολιτική της πειθούς τον ναόν, την δημοκρατία. «Ουκ έστιν πειθούς ιερόν άλλον πλην λόγος» που υμνούσε την εγκαθίδρυση της αθηναϊκής δημοκρατίας ο Αισχύλος. 

CERN – ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ – ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΗ. του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

10η Σεπτεμβρίου 2008. Σημαδιακή ημερομηνία όχι μόνο για τους φυσικούς υψηλών ενεργειών, τους αστροφυσικούς και τους κοσμολόγους αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Είναι η ημέρα κατά την οποία θα ξεκινήσουν τα μεγαλεπήβολα πειράματα στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων, τα οποία φιλοδοξούν να συλλέξουν στοιχεία για την κατανόηση των νόμων που βρίσκονταν σε ισχύ αμέσως μετά τη Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang) που δημιούργησε το Σύμπαν πριν από 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια.

Στα πειράματα συμμετέχουν χιλιάδες επιστήμονες από πολλές χώρες του κόσμου. Ανάμεσά τους, και μια κυπριακή ομάδα υπό τον Καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και Πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Διακεκριμένο Δημοσιογράφο, Θεατράνθρωπο, Ποιητή, Ηθοποιό, Εκφωνητή, Λέκτορα, Ραδιοφωνικό Παραγωγό, Θεατρικό Κριτικό, Αναλυτή, Ειδικό Πολιτιστικό, Αρθρογράφο, Επικήδειο Θρηνωδό, Παρουσιαστή και Ζεν-πρεμιέ Βασίλη Παναγή.

LATRINALIA ECLOGICA - Oι εκλογικές σκατολογικές εμπνεύσεις των Κυπρίων! του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Στην θέα των κοπράνων του ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με το εσώτατο είναι του. Η άποψη του Φρόϋντ για τα σκατά τα ανάγει στην πρώτη μεταφυσική «αλήθεια» που αποκαλύπτεται στην παιδική μας αντίληψη. Το χέσιμο για τον Φρόυντ είναι άλλωστε κι η πρώτη συνειδητοποίηση των όρων (και ορίων) ελέγχου που μπορούμε να έχουμε στον ριστοδούλουεαυτό μας και τον κόσμο. Ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόϊ Ζίζεκ (στο The Plague of Fantasies) διαφορίζει τις ευρωπαϊκές κουλτούρες από το πώς αντιμετωπίζει ο δυτικός άνθρωπος το παραγόμενο προϊόν του εντέρου του. 

Οι Γερμανοί κατασκευάζουν τις λεκάνες με το διάζωμα μπροστά και την τρύπα της χολέτρας πίσω έτσι ώστε στο χέσιμο να δίδεται απεριόριστη δυνατότητα να εξετάσουμε με τη ησυχία μας τί παρήγαμε (και να πάρουμε μια οπτική άποψη για την κατάσταση του εσωτερικού μας). Στο άλλο άκρο οι Γάλλοι κατασκευάζουν τις τουαλέτες τους έτσι ώστε τα κόπρανα να εξαφανιστούν αμέσως από την θέα τους. Εμείς παίρνουμε την μέση οδό, τα μετεωρίζουμε στο νερό, δοσμένα στην παρατήρησή μας αλλά εμβαπτισμένα / μισοσκεπασμένα στο νερό με αινιγματική αιδώ σαν το ΝΑΙ και ΟΧΙ του ΑΚΕΛ για το σχέδιο Ανάν. Σκατό που μένει αν και έχει φύγει.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Ή ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ; του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Μια αισιοδοξία αποπνέεται στο φυλλάδιο της κυβέρνησης για την «θεραπευτική» λύση της ομοσπονδίας. Είναι άλλωστε στην φύση των διαφημιστών να πωλούν ωραιοποίηση της πραγματικότητας. Η υδατική κρέμα εξαφανίζει τις ζάρες από το πρόσωπο της λύσης. Δεν γερνάτε, φίλοι αγοραστές των λύσεων μας. Πεθαίνετε νέοι.

Η σωτήρια λύση που πωλούν λοιπόν οι πωλητικοί μας είναι ότι αν η λύση είναι ομοσπονδιακή κι όχι συνομοσπονδιακή (όπως εμμανώς επιδιώκει η altera pars, αλλά φαίνεται ποσώς να το επιτυγχάνει... παρωνύμως), το πρόβλημα της ενότητας του κράτους επιλύεται, με συνταγματική αποτροπή της απόσχισης.

Η ΔΑΡΜΕΝΗ ΝΥΦΗ του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

H Τουρκία θα καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο ατιμωρητί - Πρεσβεύει άρθρο στο φιλοσοφικό περιοδικό των Τόρηδων Salisbury Review

«H Τουρκία θα καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο, γιατί αυτή είναι η φυσική απόληξη αυτών που έχουν προηγηθεί. Η πεντανόστιμη λιχουδιά της Κύπρου μπορεί να φαγωθεί σε μια μπουκιά ή μπουκίτσες μπουκίτσες, πάντα με την δικαιολογία της «προστασίας» των Τουρκοκυπρίων (τα εισαγωγικά στο αρχικό κείμενο) αλλά η δικαιολογία θα γίνει αποδεκτή, όταν έχει συντελεστεί το γεγονός. Τούτο διότι τα τετελεσμένα γεγονότα αφήνονται πάντα απείρακτα, αφού είναι τόσο δύσκολο να αρθούν. Κι αν μια τέτοια ενέργεια της Τουρκίας σηκώσει μια «μυρμηγκιά» (an ant’s nest) από διεθνείς επικρίσεις, η Τουρκία δεν θα ενοχληθεί από τα μυρμήγκια, ειδικά αν έχει επιλέξει για την ενέργειά της μια συγκυρία όταν οι μεγάλες δυνάμεις είναι εμπλεγμένες σε μια ευρύτερα απειλητική κρίση».

ΠΕΡΙ ΑΜΩΜΩΝ ΣΥΛΛΗΨΕΩΝ - Η ΜΙΑ ΤΙΜΙΑ ΠΑΡΟΙΚΙΑ ΜΑΣ του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Απορία ψάλτου βηξ. Και ξαναβήξ, και ξεροβήξ. Πώς αλλέως να απαντήσω στην ερώτηση Βρετανού ερευνητού περί τα κοινωνικά της παροικίας μας που με ηύρε, Κύριος οίδεν πώς (διότι φαίνεται να με ευρίσκουν πάντα οι απέξω και να με ξεχνούν παντάπασιν οι από μέσα) και με συνεντευξιάσθη για τα περί την παροικία μας, εν όψει ταινίας που θα εγυρίζετο οσονούπω περί την χλωρή παστάδα του Green Lanes.

Eξαίρετος και σφαρικός και αντισφαιρικός με τας εμβριθείς και ενίοτε αιχμηράς ερωτήσεις του ο νεαρός ερευνητής έφθασεν και στην ερώτηση, ξηροβηκτικήν ομολογούμεν, για το «έγκλημα ως κοινωνικό πρόβλημα στην παροικία μας». Υπάρχει, σε ποιο βαθμό και πώς αυτό αντιμετωπίζεται από τους λοιπούς, αθώους ημάς και την ποσώς αθωοτέρα και τιμιωτέρα των χερουβείμ ηγεσία της κοινότητος.

HOMER, THE SUN THAT NEVER SETS του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

The plot is ingenious, the magnitude 'epic', the complexity masterly, the structural technique novel, the narrative engaging, the unity binding the monumental compositions striking, the grandeur and beauty of the solemn poetic diction superb, the theme eternal, the appeal for scholarly quest undying. The age: primordial. The relevance imperative. Α most engaging teaching of what it is to be human.

With the Iliad and Odyssey, Greek poetry - indeed Western poetry -has started with nothing less but two monumental masterpieces. Whether they are the culmination of a long line of oral tradition contributing several lays of distinct, recitable tales, as is universally accepted since the time of F.W. Wolf's pioneering work on the Homeric question in 1795, or represent the reworking by a commanding genius (Homer), the Iliad and the Odyssey have all the merits of brilliantly finished art. ∂merging at the very dawn of the perceived Western poetic tradition, Homer has been universally celebrated as the 'founder and father-figure of the Classical tradition.'

ΟΞΥΜΩΡΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ του Τίτο Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Όλα τα οξύμωρα στην πίστα. Το οξύμωρον. Αρχαίος ο όρος, από την ρητορική θεωρία. Κι αρχαία η πρακτική, με σοφό συχνά παρά σοφιστικό περιεχόμενο, όπως το ρητό «σπεύδε βραδέως»... 

Πρόκειται για συζεύξεις η συνδυασμούς όρων που αντιφάσκουν και αλληλοαναιρούνται, συχνά παράγοντας στην εμφανή τους νοηματική σύγκρουση και τριβή το φώς μας νέας, κρυμμένης, κατανόησης κι αλήθειας. Πιο συχνά πρόκειται για τετριμμένες εκφράσεις που, στρογγυλεμένες απο την χρήση, έχουν χάσει την οξύτητα της κυριολεξίας και δεν εκπλήσσουν με την άτεχνη αντίφαση των όρων τους. 

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Ή ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ; του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Μια αισιοδοξία αποπνέεται στο φυλλάδιο της κυβέρνησης για την «θεραπευτική» λύση της ομοσπονδίας. Είναι άλλωστε στην φύση των διαφημιστών να πωλούν ωραιοποίηση της πραγματικότητας. Η υδατική κρέμα εξαφανίζει τις ζάρες από το πρόσωπο της λύσης. Δεν γερνάτε, φίλοι αγοραστές των λύσεων μας. Πεθαίνετε νέοι.

Η σωτήρια λύση που πωλούν λοιπόν οι πωλητικοί μας είναι ότι αν η λύση είναι ομοσπονδιακή κι όχι συνομοσπονδιακή (όπως εμμανώς επιδιώκει η altera pars, αλλά φαίνεται ποσώς να το επιτυγχάνει... παρωνύμως), το πρόβλημα της ενότητας του κράτους επιλύεται, με συνταγματική αποτροπή της απόσχισης.

ΑΧΑΛΙΝΩΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Ο λόγος ενεργεί δεσμευτικά, ως καλό χαλινάρι, πρέσβευε, στην Πολιτεία του ο Πλάτων. Ζητούσε από τους κυβερνήτες φιλοσόφους του να τραβούνε, όντες το «λογικό» μέρος της πολιτείας του, τα χαλινάρια των ορεξάτων, του «ορεκτικού» μέρους της πολιτείας, ώστε να επικρατεί ευταξία και, όπως την αντιλαμβανόταν ο αριστοκρατικός Πλάτων, «δικαιοσύνη».

Πές μου ποιές οι κοινωνικές σου συνθήκες και θα σου πώ τί θα σκεφθείς, θα μου έλεγε ο Μαρξιστής φίλος. Κι ο Πλάτων είχε πλάτες, εξ ού άλλωστε και το παρατσούκλι «Πλάτων» του φιλοσόφου, «βαφτισμένου» ως Αριστοκλή (τό ‘χει το όνομα, πάλι «αριστοκρατία», it’s in the name). Παρεΐτσα πάντα ο φιλόσοφος με τους τυράννους, και δη Τσιτσιλιάνους. Πλούσια η Ελέα των. Όπως κι ο δάσκαλός του Σωκράτης, πάντα με τους νέους της υψηλής αριστοκρατίας των Αθηνών. Ο αλογόμυιγος «οιστριονικός» Σωκράτης, που κατηγορήθηκε, ως άλλος Όσκαρ Ουάιλντ, ότι διέφθειρε τους νέους, άσχετα αν ο πιο διεφθαρμένος από όλους, ο Αλκιβιάδης, είναι εκείνος που ο Σωκράτης αρνήθηκε να διαφθείρει, παρά τα παρακάλια του στεφανηφόρου νεανίου στο Συμπόσιο (πλακουτσομύτη θέλω, τώρα θέλω).

ΜΕ ΤΑ ΠΤΕΡΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

I stood in Venice on the bridge of sighs…
over the far times, many a subject land
looked to the winged lion’s marble piles
Where Venice sate in state, over its hundred isles.

Στάθηκα στην Βενετία στην γέφυρα των στεναγμών
όπου τους παλιούς καιρόύς, πολλές απο τις υποτελείς χώρες
κοίταγαν τα μάρμαρα του φτερωτού τού λέοντος
όπου η Βενετία στεκότανε αρχοντική, στα 100 νησιά της.

Η ΚΤΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Είμαστε, σημειώνει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, τα ζώα τα δυστυχισμένα, οΐζυρά, που ξεχωρίζουν, έχοντας δώρο μανιχοί οι βαριόμοιροι θνητοί, την κόμη να κουρεύουνε, το μάγουλο να βρέχει δάκρυ.... τούτό νυ καὶ γέρας οἶον ὀιζυροῖσι βροτοῖσιν, κείρασθαί τε κόμην βαλέειν τ᾽ ἀπὸ δάκρυ παρειάν (Oδύσσεια δ). Κι όπως η Ανδρομάχη στην Οαριστύ, στην πιο ανθρώπινη κι ανθρωπιστική στις τρυφερές αξίες της ραψωδία Ζ της Ιλιάδας, να γελούμε μέσα στα δάκρυά μας, «δακρυόεν γελάν».

Γέλιο της δυστυχίας μας, σας και εμού, καθώς γράφεται, εν πατρίδι, και το παρόν προλόγισμα. Μια τεράστια πάμφωτη πινακίδα μπροστά, δεσπόζει στο τοπίο: «ΕΛΛΗΝΑΣ». Διαφημίζοντας τί; Παπούτσια, ψυγεία, αυτοκίνητα, λύσεις DIY από Κυπρίους για Κυπρίους, εθνική ταυτότητα; Δίπλα, στο οπτικό πεδίο, γραμμένο φάτσα, ώ άτιμη ράτσα, και πάμφωτο, το ΤΟΎΡΚΙΚΟ μπαϊράκι στο κατεχόμενο βουνό να αναβοσβήνει σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο, περιγελώντας την υπερ-ποντία μας απορία. 

GREECE, AND THE WORLD' S MORNING... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Άνθη ευωδίας από παλιότερες ώρες μας ήλθαν οι αναμνήσεις από τις ελληνικές στιγμές μιας ηδείας σύγχρονης λογοτέχνιδος. Σημειώσεις σαν λουλούδι που μαζέψαμε χάμου η αναφορά σε άρθρο της κλασσσικιστικής Σάντευ Τελεγραφ. Πρόκειται για την Πηνελόπη Lively, βραβευθείσα προ ετών με το Booker Ρrize το μεγάλο ετήσιο βραβείο λογοτεχνίας της Βρετανίας.

Μια μέρα μοιρασμένη στα μέρη του κόσμου που αγαπά περισσότερο η λογοτέχνις, αποδεικνύεται με τις εκμυστηρεύσεις ης να ξεκινά με την Αυστραλιανή ανατολή, να προχωρά στο Μεσημέρι του Νείλου, στο ηκλιοβασίλεμα στο βορεινό ακρωτήριο Όρκνευ…

ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ ΚΩΜΟΣ - "ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΕΝ ΚΕΝΕΟΙΣΙ ΦΙΛΗΜΑΣΙΝ ΑΔΕΑ ΤΕΡΨΙΣ" του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Κωμάσδω ποτὶ τὰν Ἀμαρυλλίδα, ταὶ δέ μοι αἶγες βόσκονται κατ᾽ ὄρος, καὶ ὁ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει.Τίτυρ᾽, ἐμὶν τὸ καλὸν πεφιλημένε, βόσκε τὰς αἶγας,καὶ ποτὶ τὰν κράναν ἄγε, Τίτυρε, καὶ τὸν ἐνόρχαν,[5] τὸν Λιβυκὸν κνάκωνα, φυλάσσεο μή τυ κορύψῃ.

Ὦ χαρίεσσ᾽ Ἀμαρυλλί, τί μ᾽ οὐκέτι τοῦτο κατ᾽ ἄντρον παρκύπτοισα καλεῖς, τὸν ἐρωτύλον; Ἦ ῥά με μισεῖς;Ἦ ῥά γε τοι σιμὸς καταφαίνομαι ἐγγύθεν ἦμεν,νύμφα, καὶ προγένειος; Ἀπάγξασθαί με ποησεῖς.[10] Ἠνίδε τοι δέκα μᾶλα φέρω· τηνῶθε καθεῖλονὦ μ᾽ ἐκέλευ καθελεῖν τυ· καὶ αὔριον ἄλλα τοι οἰσῶ.

ΔΑΚΡΥΒΡΕΚΤΗ ΠΟΙΗΣΗ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Τὴν ποίησιν ἅπασαν καὶ νομίζω καὶ ὀνομάζω λόγον ἔχοντα μέτρον· ἧς τοὺς ἀκούοντας εἰσῆλθε καὶ φρίκη περίφοβος καὶ ἔλεος πολύδακρυς καὶ πόθος φιλοπενθής…

Δακρύβρεκτη ποίηση; «Oυράνια σφαίρα, κύπελλο απο πλατίνα,
ακίνητε χορέ μιας παγωμένης ανεμώνης»

Στίχοι του μεγάλου Χιλιανού ποιητού Πάμπλο Νερούντα, του ποιητού του Κάντο Χενεράλ. Ποίηση δακρύβρεκτη σίγουρα, αλλά όχι ύμνος σε μια γυναίκα, από αυτούς με τις μεταφορές του poeta, il metafore, που αντέγραφε ο ταχυδρομάκος, il postino, για να ρίξει την καλή του στην θαυμάσια ομώνυμη ταινία.

KATA TON ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφεο ο Τίτος Χριστοδούλου:

Ναι. Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, υπάρχει ελληνικότατη επιγραφή στον τάφο αυτού του μεγάλου τραγουδιστή που έφυγε τόσο νωρίς. Toυ Jim Morrison. Κι αν αναρωτιέστε τι μπορεί να σημαίνει η ελληνική φράση, η απάντηση είναι η εξής:

Η λέξη "δαίμων" δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). "Δαίμων" ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές. "Δαίμων εαυτού" ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό "Φύλακας-άγγελος", αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα "δίαυλο" μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών. 

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΛΦΑΚΙΑ ΜΑΣ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Summa porcorum. Εγχοιρίδιον πολιτικής. Φάε κουμπάρε, για τα γουρούνια τό ‘χουμε! Και βεβαίως ο κουμπάρος θα φάει, σπολάτη σας, Γι΄αυτό άλλωστε έχει στραφεί στην πωλητική. Οι έξυπνοι άλλωστε ανήκουν στην “mensa”, παναπεί, ξεσκονείστε τα σοκολατινικά σας, το τραπέζι.

Η τράπεζα είναι εκεί που διενεργείται η πωλητική. Άλλοι το λένε «τράπεζα των διαπραγματεύσεων», άλλοι το λένε τράπεζα «των συνομιλιών», άλλοι… στρογγυλή τράπεζα. Για την κεντρική χρήση της πωλητικής τραπέζης δεν ομιλεί κανείς. Δεν μιλούν, άλλωστε, με γεμάτο στόμα. Το «τραπέζι δεν μιλάει», που λένε οι ποκαδόροι.

CANIS SECTARIUS: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΤΑΞΙΑ ΤΩΝ "ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΛΩΝ" του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Τους βλέπετε στις εκλογές… και όχι μόνο. Είναι παντού, να γαυγίζουν πρόθυμα στη θέα του πολιτικού θεού τους, να κουνούν ουρές, να σαλαγούν τα πρόβατα στην βοσκή των κομματικών υποσχέσεων, καλά εκπαιδευμένοι στην σκυλίσια υπακοή του «stand- stand, sit-sit», να στέκονται στα δύο πόδια, να κάθονται στις μπροστινές καρέκλες των αιθουσών στις κομματικές ομιλίες, να παραφυλάν τις πόρτες μετρώντας τους δικούς, προσέχοντας με δόντια απειλητικά τους «ξένους».

Cave canem. Προσοχή από τον σκύλο.

39. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 

Ανέλαβε προθυπουργός σαν σήμερα 6/7 Ιανουαρίου 1829- Δολοφονήθηκε 9 Οκτωβρίου 1831

«έζησα εν τω κόσμω μέχρι της αποκλίσεως της ζωής μου καταθυμίως. Αδύνατον να αλλάξω σήμερον, αλλά θέλω πράξει το δέον και ας γίνη ό,τι γίνη»

ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΤΟΥ

Προς τον Εϋνάρδο: 

Ας λέγωσι και ας γράφωσι ό,τι θέλουσιν. Έρχεται όμως καιρός ότε οι άνθρωποι ουχί καθ' όσα είπαν ή έγραψαν περί των πράξεων αυτών, αλλά κατ' αυτήν την μαρτυρίαν των πράξεων. Υπό του αξιώματος τούτου ενισχυόμενος, έζησα εν τω κόσμω μέχρι της αποκλίσεως της ζωής μου καταθυμίως. Αδύνατον να αλλάξω σήμερον, αλλά θέλω πράξει το δέον και ας γίνη ό,τι γίνη.

14 Σεπτεμβρίου 1831

38. ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ (να γελάσει λίγο τ΄αχείλι σας) του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Μερικοί έχουν την ικανότητα να παίζουν με τις λέξεις, άλλοι μπορούν με την ίδια ευκολία να παίζουν με τα αισθήματα των άλλων. Μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως το πρώην Σκαθάρι, ο Sir Paul McCartney, μπορούν με την ίδια ευκολία να παίζουν και με τα δύο.

Οι φαν πάντως που ξέρουν να αναγνωρίζουν τα ίχνη του θηρίου στα τραγούδια του, πιστεύουν ότι ο τίτλος «Mister Bellamy» στο έκτο τραγούδι στο τελευταίο του άλμπουμ, Memory Almost Full, είναι ένας ευφυής αναγραμματισμός του "Mills betray me", η Mills με πρόδωσε, αναφορά δηλαδή στο πολύκροτο (και πολύφερνο για την Heather Mills) διαζύγιο του που τόσο καιρό απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες. Και όχι λιγότερο, στην τελική έκβαση του διαζευκτηρίου διακανονισμού, που έφερε στην διαζευχθείσα σύζυγο αποζημίωση 25 εκ. λιρών.

37. ΔΕΝ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΕΞΩΓΗΪΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΑ ΤΗΝ ΛΥΣΙ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ!!! του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

Aτμίς και σκιάς όναρ τα θρυλούμενα τεράστια εξωγήινα διαστημόπλοια που φέρουν επί γαστέρα λευκά επί νώτα μέλανα την παιανιζομένην επανένωσιν και σωτηρίαν της πατρίδος.. Η λύσις φευ δεν θεάται ούτε δια τηλεσκοπίου… ούτε καν προεκλογικού! Πότε θα επιληφθεί των διαφημίσεων αυτών η Αρχή Προστασίας του Καταναλωτού;

Seth Shostak 

Senior Astronomer, SETI Institute

Posted: January 6, 2011 05:43 PM

(from Huffington Post)

Alien Vaporware

The report, if true, was important.

36. Η ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ ΕΙΧΕ ΑΞΙΑ! ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ; του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ Η Ψωροκώσταινα είχε αξία! Εμείς τι έχουμε;

ΜΕΜΝΗΣΟ: Η ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ ΕΙΧΕ ΑΞΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΕ ΑΞΙΕΣ!!!

Στην εποχή που κυβερνούσε την Ελλάδα ο Καποδίστριας ζούσε στο Ναύπλιο μια ζητιάνα, που την έλεγαν «Ψωροκώσταινα».

Σε μια λοιπόν συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος θέλοντας να πει για τη φτώχεια του Ελληνικού Δημοσίου το παρομοίασε με την πασίγνωστη ζητιάνα. Από τότε η λέξη επαναλήφθηκε στις συζητήσεις και τελικά επικράτησε. Μόνο που, όταν λέγεται τώρα δεν εννοεί το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ολόκληρη την χώρα...

35. Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΝΕΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ της Κυπριακής Ύπατης Αρμοστείας στο Λονδίνο του Τίτου Χριστοδούλου

Προσθήκη λεζάντας

του Τίτου Χριστοδούλου

ANOIXTO ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΣΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ, ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ

Ο διορισμός νέου Μορφωτικού Συμβούλου της Κυπριακής Υπάτης Αρμοστείας στο Λονδίνο.

Αγαπητέ φίλε,

Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσεις μαζί μου, πως η πρόσφατη(21 Δεκεμβρίου 2010) απόφαση του Κυπριακού Υπουργικού Συμβουλίου για τον διορισμό του κυρίου Κύπρου Χαραλάμπους ως του νέου Μορφωτικού Συμβούλου της Κυπριακής Υπάτης Αρμοστείας στο Λονδίνο, στη θέση της Δρος Νίκης Κατσαούνη – το συμβόλαιο της οποίας αδικαιολόγητα δεν ανανεώθηκε – δεν είναι ένα θέμα που αφορά προφανώς αποκλειστικά το ΑΚΕΛ και το Παράρτημά του στη Βρετανία, αλλά όλους τους πάροικους που ζουν σ’ αυτή τη χώρα και όχι μόνον.

34 ΦΡΟΥΤΟΝ ΕΚΤΡΩΜΑΤΙΚΟΝ Η ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΙΣ Ή ΠΑΡΘΕΝΟΚΑΡΠΙΑ του Τίτου Χριστοδούλου

Προσθήκη λεζάντας

του Τίτου Χριστοδούλου

Φρούτον, ως γνωστόν, ουδέν άλλον είναι ειμή η πληρωμή των δένδρων ή φυτών εν γένει προς τα ζώα δια το χεζητιάσθαι, ή χέζειν, τα σπέρματα ή σπόρους αυτών αλλαχού. Παρά τους την γλώτταν δε ανατέμνοντας βοτανολόγοις ημάς, φρούτον δηλοί ήγουν τας των φυτών ωοθήκας. Αύται περιβάλλουσιν το σπέρμα αυτών δι ευχύμου και ευγέστου σαρκός, πλακούντος, ός και προσφέρει ελκυστικήν τροφήν και τέρψιν εις το ζώον το οποίον και δια της κινήσεώς του προσφέρει σωτηρίαν εκδούλευσιν εις το καταδεδικασμένο εις ακινησίαν φυτόν ή δένδρον.

33. Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΑΣ του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

Είναι καιροί σύγχυσης στις αγορές. Κι οι αναλυτές, οικονομικοί δημοσιογράφοι κι επενδυτές, απογοητευμένοι από τα οικτρά διαψευσμένα μοντέλα οικονομικής ανάλυσης και πρόβλεψης για το οικονομικό προφίλ των εταιριών στις οποίες επενδύνουν, εδικά τις εν μια νυκτί εξαφανίσεις δεινοσαύρων όπως οι Lehman Brothers και η AIG  ψάχνουν άλλα.... «σημάδια του κορμιού», άλλες σπλαχνοσκοπίες ή οιωνοσκοπίες για να εικάσουν το όλο και πιο δυσανάγνωστο, όλο και πιο απρόβλεπτα δυσοίωνο μέλλον.

Μια όλο και πιο εξωτική και γαργαλιστική σειρά από συναρτήσεις έχει κατά καιρούς προβλέψει για την πορεία συνολικά της αγοράς, από την θεωρία των κυμάτων, μια μεταφυσικά εδραασμένη διακύμανση της πορείας των τιμών μέχρι τις ενδείξεις του ποδόγυρου, the hemline index: όσο πιο αισιόδοξη η πορεία της αγοράς, πιο υψηλά ο ποδόγυρος, δηλαδή πρέπει σήμερα να σηκώνουν μπουχό από το σύρσιιμο χάμου τα μάξι φουστάνια των κυριών του κραχ.

32.AND WE LAUGH, WE LAUGH... Του Τίτου Χριστοδούλου

Του Τίτου Χριστοδούλου

Προϋπόθεση του ανθρώπινου γέλιου (σε αντιδιαστολή προς το ζωϊκό, που, αντίθετα από τον Αριστοτέλη του «ζώου γελαστικού» υπάρχει, τουλάχιστον στα ανώτερα πιθηκοειδή) είναι, πάνω από όλα, η αυτοσυνειδησία και αναγνώριση της κατάστασής μας. Για την κατανόηση δηλαδή του αστείου και την ανταπόκριση του γέλιου σε αυτό, συνομολογείται η δυνατότητα του σαρκασμού, που επιτρέπει και δικαιώνει ο αυτοσαρκασμός. Δικαίωμα και αλήθεια στην σάτιρα δίνει το δάκρυ, και στον σαρκασμό η δια του αυτοσαρκασμού συμμετοχή στην διακωμωδούμενη «ανθρώπινη κατάσταση», που ο σαρκασμός οικτίρει και δια του γέλωτος θρηνεί.

31. MINIMA MORALIA ET PARVA NATURALIA: Ω συ Μυία και Τέρατα... του Τίτου Χριστοδούλου

του Τίτου Χριστοδούλου

• «’Εστι η μυία το σμικρότατον των ορνέων»[i]
• Ο τόπος μας είναι μικρός. Και «ολιγάνθρωπος». Μικροί και ολίγοι.
• Κι όλο πιο μικροί. Κι όλο πιο «λίγοι». Όλη η γη και οι ολίγοι.
• Γη λήγων των ολίγων.
• Γιατί ψηφίζουμε κοντούς ηγέτες; Για να φαίνεται μεγαλύτερη η Κύπρος που μας αφήνουν.
• The incredible shrinking Cypriots.
• The incredible shrinking Cyprus.
• Είπατε «τελεία»; Μάλλον μυιγόχεσμα, στον χάρτη.
• Κι όμως αλί στον κόσμον όλο όταν βρεθεί να έχει η μυίγα κώλο.
• «Άξιον εστί το σκατό των παιδιών με την μυίγα πάνω».[ii]
• Μυιγόχεσμα. Μουγιαστήκατε μυιγιάγγιχτοι;

ΕΝΑΣ ΣΩΡΕΙΤΗΣ ΨΗΦΟΙ -ΠΟΣΟ ΜΕΤΡΑ ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ; του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

«Πώς μπορούν 53.054.087 άνθρωποι να είναι τόσο ηλίθιοι;». Τον γύρο του κόσμου έκανε το πρωτοσέλιδο της κεντροαριστερής Daily Mirror, με αποτροπιασμό σχολιάζοντας, τότε, το τρόπαιον «αποτρόπαιον» της εκλογικής νίκης του George Bush, στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές για την πλανητική ηγεσία. Αναρωτιόμαστε αν σκόπιμα η εφημερίδα χρησιμοποίησε τον όρο «dumb» αντί του «idiot» για να αποδώσει την βλακεία, ως κρίνει επικρίνουσα, των Αμερικανών ψηφοφόρων που ανέδειξαν και πάλιν τον Τεξανό πρόεδρο ανανεώνοντες παράλληλα και την εντολή για την φαρ γουέστερν εξωτερική πολιτική των κατά πρόληψιν (κι εξάλειψιν) πολέμων ή του «συνεχούς» (κατά το Οργουελιανό 1984) πολέμου. Γιατί, βέβαια, η λέξη «idiot» παραπέμπει στην ελληνική προέλευσή της από το «ιδιώτης», που οι αρχαίοι Αθηναίοι χρησιμοποιούσαν για τον πολίτη που δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά και δεν ψηφίζει.

"ΠΑΡΑΔΟΣΗ & ΣΥΝΕΧΕΙΑ" του Τίτου Χριστοδούλου

 Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Παράδοση σημαίνει να δίνουμε την ψήφο μας στην πιό αξεδιάλυτη και σκοτεινή από τις κοινωνικές τάξεις, αυτή των προγόνων μας. 

Είναι, όπως είχε πει ο G. K. Chesterton, η δημοκρατία των νεκρών. 

Η παράδοση αρνείται να δεχθεί αυτούς που απλά έτυχαν να περπατούν γύρω μας. 

Πάντως, την καλύτερη παράδοση, την κάνει η πιτσερία της γειτονιάς μου. Τουλάχιστον, ζω ακόμα όταν φθάσουν, και ακόμα ζω και όταν έχω φάει την πίτσα.