Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:
Αν θέλεις Τούρκο φίλο, κράτα ένα κομμάτι ξύλο. Την παροιμία μού την έλεγε ο συνονόματος αγρότης παππούς μου, που κάποτε από τις αιματοβαμμένες πέτρινες κορυφές του Κάλε Γκρότο έβλεπε την Αγκυρα ν’ αχνοφέγγει στο βάθος του ορίζοντα. Τη θυμήθηκα για πολλοστή φορά διαβάζοντας τις νέες, ιταμές δηλώσεις του αρχηγού του τουρκικού ισλαμοφασισμού, του συναυτουργού της Αλ Κάιντα στη Συρία, με το παραλήρημά του για τη Θράκη, την Κομοτηνή, τη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, ο φίλος μας ο Ερντογάν, με τη φόρα που πήρε, έφτασε έως τη Βοσνία το επεκτατικό όραμά του!
Η καθεστωτική Αριστερά Κολωνακίου κι Εξαρχείων έχει διάφορες ψωραλέες ιερές αγελάδες. Μια από αυτές είναι η διεθνιστική σουρεαλιστική προσέγγιση του τουρκικού επεκτατισμού. Με άρνηση έως αμηχανία μπροστά στα εγκλήματα γενοκτονίας που έχει τελέσει ο τουρκισμός εις βάρος του λαού μας κι άλλων λαών της περιοχής, η παρδαλή Αριστερά που μας έλαχε έχει μια λογική συμψηφισμού στα Ελληνοτουρκικά.
