Γράφει ο Γεώργιος Ψαθάς:
ΠΟΡΦΥΡΕΝΙΑ ΔΥΣΗ
τώρα που αντικρίζουμε μαζί
τον ίδιο δρόμο της ζωής
κοίταξε ετούτη τη δύση
και σφίξε μου το χέρι πιο πολύ
γιατί όσο κι αν φαίνεται μονόδρομος
τούτο το διάβα
το δικό μας βασίλειο είναι εκεί,
εκεί, στο τέλος που φωτίζει.
Μα εσύ πάντα να βλέπεις τον ερωτά μας
σαν αιώνια άνοιξη.