ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ... ΕΣΦΙΚΤΟ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Άκουσα την τηλεοπτική διαμάχη Νίκου 'κανείς δεν επιστρέφει στην Κυρήνεια' Τορναρίτη με τον Αμερικάνο, όπως και την Ερατώ μεν, Καλλιόπη όμως όχι, Μαρκουλλή. Χαιρετίζουν την έναρξη τελικών, ως φαίνεται, διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό: για μια Σαξοτουρκική λύση. Ή να πούμε... 'σαξο-φονική;

Η Τουρκία, λένε, θέλει λύση. Η ίδια λυσιολαγνεία, από τον Πρόεδρο της Κρίσης μας. Την στριμώξαμε, λέτε; Τί έχει - ή τί προσφέρει - να χάσει η Τουρκία; Ο Τορναρίτης πανηγυρίζει την παράδοση της κοινωνικο-οικονονομικής κυριαρχίας μας στο Mνημόνιο ως 'μεγάλη νίκη'. Το ίδιο είδος 'νίκης' προσφέρουν να... πανηγυρίσουμε στο Κυπριακό, οι ένοικοι του Προεδρικού; 

2. ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ του Χαρίτωνα Χαριτωνίδη

Γράφει ο Χαρίτων Χαριτωνίδης:

Η τραγωδία στο Φαρμακονήσι ανέδειξε για μια ακόμα φορά το εγγενές πρόβλημα της Ελληνικής πολιτικής. Κι αυτό είναι ότι η Ελλάδα όντας τρομοκρατημένη από την Τουρκία και με πολιτικό προσωπικό παγίως ευάλωτο στις πιέσεις των "προστάτιδων" δυνάμεων (Αμερικής και Ευρώπης), φοβάται να υπερασπίσει δια την νομίμου οδού τα κυριαρχικά της δικαιώματα, οπότε είναι αναγκασμένη να το πράττει παρανομώντας. 

Αυτή η τακτική όμως δεν είναι άμοιρη σοβαρών συνεπειών. Πλήττει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας και εντέλει διακυβεύει τα συμφέροντά της. Αργά-αργά η Ελλάδα χάνει τη μάχη που φοβάται να δώσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το καθεστώς των Χωρικών Υδάτων (ΧΥ) και του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ).