ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Ή ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ; του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Μια αισιοδοξία αποπνέεται στο φυλλάδιο της κυβέρνησης για την «θεραπευτική» λύση της ομοσπονδίας. Είναι άλλωστε στην φύση των διαφημιστών να πωλούν ωραιοποίηση της πραγματικότητας. Η υδατική κρέμα εξαφανίζει τις ζάρες από το πρόσωπο της λύσης. Δεν γερνάτε, φίλοι αγοραστές των λύσεων μας. Πεθαίνετε νέοι.

Η σωτήρια λύση που πωλούν λοιπόν οι πωλητικοί μας είναι ότι αν η λύση είναι ομοσπονδιακή κι όχι συνομοσπονδιακή (όπως εμμανώς επιδιώκει η altera pars, αλλά φαίνεται ποσώς να το επιτυγχάνει... παρωνύμως), το πρόβλημα της ενότητας του κράτους επιλύεται, με συνταγματική αποτροπή της απόσχισης.

ΑΧΑΛΙΝΩΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Ο λόγος ενεργεί δεσμευτικά, ως καλό χαλινάρι, πρέσβευε, στην Πολιτεία του ο Πλάτων. Ζητούσε από τους κυβερνήτες φιλοσόφους του να τραβούνε, όντες το «λογικό» μέρος της πολιτείας του, τα χαλινάρια των ορεξάτων, του «ορεκτικού» μέρους της πολιτείας, ώστε να επικρατεί ευταξία και, όπως την αντιλαμβανόταν ο αριστοκρατικός Πλάτων, «δικαιοσύνη».

Πές μου ποιές οι κοινωνικές σου συνθήκες και θα σου πώ τί θα σκεφθείς, θα μου έλεγε ο Μαρξιστής φίλος. Κι ο Πλάτων είχε πλάτες, εξ ού άλλωστε και το παρατσούκλι «Πλάτων» του φιλοσόφου, «βαφτισμένου» ως Αριστοκλή (τό ‘χει το όνομα, πάλι «αριστοκρατία», it’s in the name). Παρεΐτσα πάντα ο φιλόσοφος με τους τυράννους, και δη Τσιτσιλιάνους. Πλούσια η Ελέα των. Όπως κι ο δάσκαλός του Σωκράτης, πάντα με τους νέους της υψηλής αριστοκρατίας των Αθηνών. Ο αλογόμυιγος «οιστριονικός» Σωκράτης, που κατηγορήθηκε, ως άλλος Όσκαρ Ουάιλντ, ότι διέφθειρε τους νέους, άσχετα αν ο πιο διεφθαρμένος από όλους, ο Αλκιβιάδης, είναι εκείνος που ο Σωκράτης αρνήθηκε να διαφθείρει, παρά τα παρακάλια του στεφανηφόρου νεανίου στο Συμπόσιο (πλακουτσομύτη θέλω, τώρα θέλω).

ΜΕ ΤΑ ΠΤΕΡΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

I stood in Venice on the bridge of sighs…
over the far times, many a subject land
looked to the winged lion’s marble piles
Where Venice sate in state, over its hundred isles.

Στάθηκα στην Βενετία στην γέφυρα των στεναγμών
όπου τους παλιούς καιρόύς, πολλές απο τις υποτελείς χώρες
κοίταγαν τα μάρμαρα του φτερωτού τού λέοντος
όπου η Βενετία στεκότανε αρχοντική, στα 100 νησιά της.