4.ΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του Αθανασίου Μιχαλόπουλου

Γράφει ο Αθανάσιος Μιχαλόπουλος:

Έχουν την βεβαιωμένη εντύπωση οι περισσότεροι από αυτούς που μιλούν για ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ότι η εφαρμογή ενός τέτοιου πολιτεύματος, έστω και σχετικού ως προς τις κοινοτικές δομές του, είναι κάτι εύκολο.

Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ απαιτεί να βγούμε από τον σκληρό πυρήνα του εγωτισμού μας, να μάθουμε περισσότερο να ακούμε και να κατανοούμε, και λιγότερο να μιλάμε και να προτείνουμε. Η κριτική σκέψη είναι απαραίτητος όρος για τη δημιουργία του ποιοτικού πολίτη που φανταζόμαστε σε μια πραγματική δημοκρατία. Όταν όμως αυτός ο πολίτης θέτει στο κέντρο των προθέσεών του την κριτική αμφιβολία και τον αντίλογο, ως συστηματική διαλογική μέθοδο απέναντι στην άλλη άποψη, στο διαφορετικό, και όχι την εύρεση πρώτα των κοινών αναφορών που ενυπάρχουν σε μια εν δυνάμει συλλογικότητα, τότε είναι αδύνατον να συγκροτηθεί μια τέτοια δημοκρατική πολιτεία (φιλοσοφικός κοινοτισμός).

81. ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΕΟΥΔΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ... του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:

Δεν υπάρχουν τέλεια συστήματα, τέλειες κομπίνες. Οι φυλακές είναι γεμάτες από πονηρούς. Άπαξ και το ξέρει πάνω από ένας, μια ωραία ημέρα το εξυπνοπούλι θα βρεθεί στην ουρά για πατάτες μπλουμ, μαζί με τον Μπάμπη τον Σουγιά και τον Αμπντουλχαλήμ τον διακινητή, που θα του κάνει και ματάκια με νόημα. Εκεί, στο γκιζντάνι, που ‘λεγε κι ο φοβερός Βέγγος, όπου διδάσκεται «παπάς» και βροντάνε τα «κόκκαλα», τουτέστιν τα ζάρια, για να περάσει η ώρα, μαζί με ατελείωτες ώρες ενατένισης, κατσαριδοδρομίες κι άλλα ευγενή αθλήματα στο εύκρατο κλίμα της γειτονιάς μου, στον Κορυδαλλό.

6. ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΑΚΟΜΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ; της Νατάσας Γεωργανάκη

Γράφει η Νατάσα Γεωργανάκη:

Το ήξερες ότι το κράτος πεθαίνει αργά και σταθερά όταν η κυβέρνησή του ακολουθεί πιστά τις επιταγές των δυνάμεων κατοχής...; Τότε, εκείνη την εποχή το 1941, οι δωσίλογοι του Τσολάκογλου μάζευαν τον παραγόμενο πλούτο του λαού και τον παρέδιναν στο στρατό κατοχής...  Δεν τους ένοιαζε αν παραβίαζαν τον σκοπό της ύπαρξής τους που ήταν να ανακουφίζουν τον λαό από την φτώχεια και την ανέχεια... 

Το αντάλλαγμα ήταν να αναλάβουν τις αναπτυσσόμενες τότε βιομηχανίες της χώρας τα τσιράκια των. ΤΡΟΦΙΜΑ έναντι των εταιρειών παραγωγής ενέργειας...!