Ν' ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Ο.... ΣΤΟΧΟΣ! του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:

Δεν θα ασχοληθώ με τα πρόσωπα, όποια κι αν είναι αυτά. Απλά θα τους ευχηθώ καλή επιτυχία, για το κοινό καλό. Οποιος αγαπάει αυτόν τον τόπο, φαντάζομαι, εύχεται το ίδιο.

Θα ασχοληθώ με τα προβλήματα και τις πολιτικές.

Η μεγάλη εθνική και κοινωνική απειλή είναι η ανεργία. Διαλύει τον κοινωνικό ιστό, τροφοδοτεί την ύφεση, την αναγκαστική μετανάστευση των νέων, την απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και τα πολιτικά άκρα. Το αντίδοτο, ώστε να δημιουργήσουμε απασχόληση, είναι η περιβόητη ανάπτυξη. Αρκεί να μη σημαίνει απασχόληση με 300 ευρώ τον μήνα, να τραβάμε όλοι καρότσι σαν Κινέζοι κούληδες κι ίσα που να εξέχει η μύτη μας από το κοινωνικό βαλτοτόπι για να αναπνέουμε.

ΔΕΞΙΑ: Η ΛΑΪΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΣΗ. του Κωνσταντίνου Κιλτίδη

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κιλτίδης:

Εδώ και δύο δεκαετίες εμφανίσθηκε στην πολιτική ζωή η ορολογία Λαϊκή Δεξιά. Πουθενά, σε καμία χώρα, δεν υφίσταται ο όρος αυτός. Συναντάται το Λαϊκός, Δεξιός, Νέα Δεξιά, ή το συνθετικό Κεντροδεξιά, Χριστιανοδημοκρατία, Συντηρητικός και ίσως και άλλοι παρεμφερείς προσδιορισμοί. Ο κυρίαρχος όρος, αυτός που επικράτησε δηλαδή είναι "Δεξιά" και "Δεξιός". 

Ο όρος προσδιορίζει, τουλάχιστον για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, εκείνη την παράταξη που οι πολίτες έχουν αναφορά εθνοκεντρική και αταξική ή διαταξική αν το προτιμάτε, κατά το σύνολο του λαού, αντίληψη της ζωής. 

Με σαφή διάκριση από τον Μαρξισμό και τον Σοσιαλισμό, όπου υφίσταται διάκριση σε προλεταρίους και κεφαλαιοκράτες ή σε προνονομιούχους κατέχοντες και παρίες μη έχοντες.