Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:
Το ξέρετε το ανέκδοτο. Ο λαγός γύριζε στο δάσος κι έλεγε στα άλλα ζώα «άμα το πετύχω το λιοντάρι, θα το ξεσκίσω». Το έλεγε στα ελαφάκια, στα ζαρκάδια, στους ασβούς, στα πουλιά, παντού. Μια, δυο, τρεις, φτάνει στα αυτιά του λιονταριού, τον πετυχαίνει στο ξέφωτο και τον σβερκώνει. «Τι λες, ρε ζουμπά, για μένα;», του είπε βρυχώμενο. Κι ο λαγός τρέμοντας, του ‘χανε φύγει και τα τσισάκια του, είπε «εεε, βασιλιά μου, λέμε καμμιά μαλακία να περάσει η ώρα».
