La morte ogea songer a lui, qui n’ a jamais songeau a elle…Ο θάνατος τόλμησε να τον σκεφτεί… που δεν τον λογάριασε ποτέ του.
του Τίτου Χριστοδούλου
Ο θάνατος του μακροβιωτέρου προέδρου της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν, μετά από επώδυνη όσο και διακριτική μάχη με την αρρώστεια του θανάτου έδίνε τον τόνο στα πρωτοσέλιδα του Αγγλικού τύπου στις 11 του μηνός. Εκτεταμένα ήταν άλλωστε τα αφιερώματα στις εσωτερικές σελίδες στον Πρόεδρο, τα 14 χρόνια της Προεδρίας του οποίου είχαν στεφανώσει μια μακρά καριέρα 51 ετων που περιελάμβανε 11 υπουργικές θητείες, μια μακρά πολιτική θητεία που τον κατέστησε μια απο τις δυναμικώτερες πολιτικές παρουσίες στον μεταπολεμικό κόσμο. Αμφιλεγόμενη αν ήταν η ακράδαντη σοσιαλιστική πολιτική του, αναμφισβήτητη παρέμεινε και αναγνωρισμένη από όλους η αναγνώριση της βαρύτητητας της παρουσίας του στην μεταπολεμκή πολιτική της Γαλλίας καθώς και ο ρόλος του στην οικοδόμηση του Γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.