Γράφει η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου:
"Το μήνυμα του Πολυτεχνείου παραμένει πιο επίκαιρο παρά ποτέ" ακούμε 41 χρόνια τώρα από ανθρώπους που, είτε ήταν αγέννητοι κι άρα μη παραλήπτες, είτε εξαργύρωσαν την "συμμετοχή" τους με οδυνειρό για την χώρα τρόπο. Άλλοι πάλι το ξέχασαν στο μικρό φοιτητικό τους δωμάτιο μεθυσμένοι από μια εξουσία που τους έδωσε δύναμη αλλά οι ίδιοι δεν αναγνώρισαν ποτέ ότι η δύναμη χωρίς την ευθύνη καλής χρήσης είναι τυραννία για έναν λαό.
Κάθε χρόνο τα ίδια πρόσωπα, συνοστίζονται γύρω από τις φωτιές των σκουπιδιών, λησμονώντας την φλόγα που έκαιγε στα στήθη εκείνων των παιδιών, όταν με στεντόρεια φωνή έκαναν γνωστό στην οικουμένη, ότι, οι Έλληνες ζητούν μόνο "Ψωμί, Παιδεία κι Ελευθερία".