Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:
Πολλές φορές το γράψαμε. Η κρίση δεν βάζει τα εθνικά μας θέματα στο ψυγείο. Τα εχθρικά προς τον Ελληνισμό συμφέροντα, ασίγαστα κι επίμονα, προωθούνται. Ο τουρκικός ισλαμοφασισμός, παρά τα προβλήματά του καραδοκεί, θεωρώντας τα δικά μας ως ευκαιρία.
Κι οι Αμερικανοί, αν μας βρουν μπόσικους, πάντα θα προτιμούν να δώσουν στην Αγκυρα, ως αντάλλαγμα στα μεταξύ τους πάρε δώσε, κάτι δικό μας, παρά κάτι δικό τους. Είναι δική μας δουλειά να πούμε ΟΧΙ, να πείσουμε για την ταύτιση συμφερόντων Ελληνισμού - Ισραήλ - ΗΠΑ και τον αποσταθεροποιητικό, εχθρικό προς τη Δύση ρόλο της Τουρκίας.
Η Κύπρος ήταν και είναι η Μικρή Ελλάδα του Νότου, προπύργιο του Εθνους μας στην ανατολική Μεσόγειο, με πάνω από 3.000 χρόνια Ιστορία. Είναι η γη του Ευαγόρα, των χιλιάδων εθελοντών σε όλους τους εθνικούς αγώνες, από την Εθνεγερσία και τις Κρητικές Επαναστάσεις, ως τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού μας στη Μικρά Ασία το 1919-22. Μόνο το 1940 στρατεύθηκαν εθελοντικά 45.000 Ελληνες της Κύπρου, με σύνθημα - πρόσκληση των Αγγλων «Πολεμήστε για την Ελλάδα». Είναι η γη της ΕΟΚΑ, του Γεώργιου Γρίβα - Διγενή, που διηύθυνε έναν τιτάνιο αγώνα, στον οποίο έπεσαν για την Ενωση με τη Μάνα, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Κυριάκος Μάτσης, ο Μιχαλάκης Καραολής, ο Ανδρέας Δημητρίου, ο Στυλιανός Λένας και τόσοι άλλοι σύντροφοί τους.
Είναι η γη των μαχητών κατά της τουρκοκυπριακής ανταρσίας το 1964. Η γη των ηρωϊκών πολεμιστών του 1974, Ελλαδιτών και Κυπρίων, που έπεσαν τιμώντας τα ελληνικά όπλα και τη σημαία, εγκαταλελειμμένοι από τους προδότες κι ανεπαρκείς των Αθηνών. Γιοι Ελλήνων από τη Θεσσαλονίκη, τη Μόρφου, την Αρκαδία, την Κερύνεια, την Κρήτη, τη Λεμεσό κι αλλού, που κείνται αδελφωμένοι, πλάι πλάι στη Μακεδονίτισσα και τη Λακατάμια, αγναντεύοντας τον Πενταδάκτυλο.
Ο αγώνας των μαχητών της ΕΟΚΑ, της οργάνωσης στην οποία υποκλίθηκε ο βρετανικός Τύπος κι όλα τα απελευθερωτικά κινήματα του κόσμου, για ένωση και μόνο ένωση έμεινε αδικαίωτος, όπως και το αίμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες της Κερύνειας, του Παύλου Κουρούπη, του λιονταριού του αγίου Ιλαρίωνα, Γιώργου Κατσάνη, και των άλλων ηρώων μας.
Η Ελλάδα λοιπόν έχει αιώνιο χρέος και καθήκον έναντι του Κυπριακού Ελληνισμού, για λόγους ηθικούς, νομικούς, ως εγγυήτρια δύναμη, αλλά και κοινής λογικής, για όποιον αντιλαμβάνεται με στοιχειώδη σωφροσύνη τι σημαίνει εθνικό συμφέρον, τουρκικός επεκτατισμός και εθνική ασφάλεια, από την Καρπασία ως τη Θράκη.
Σήμερα το πρώτιστο καθήκον είναι η διασφάλιση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αναστήθηκε από τις στάχτες της, με τον ιδρώτα και τον αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού και τη συμπαράσταση του ελλαδικού κράτους, η αποτροπή της ολικής τουρκοποίησης.
Ειδικά τώρα που η σύγκρουση Ισραήλ - Τουρκίας, τα κοιτάσματα και ο εναγκαλισμός της Τουρκίας με τη διεθνή τρομοκρατία, αποτελούν το μεγαλύτερο γεωπολιτικό άνοιγμα που μας έκανε η Ιστορία εδώ και μισό αιώνα.
Τα ξένα αντίθετα συμφέροντα πήραν σκληρό μάθημα από το καθαρό και συντριπτικά πλειοψηφικό ΟΧΙ των Κυπρίων το 2004. Παρά το ότι ξόδεψαν πακτωλούς χρημάτων, που μέρος τους κατέληξε σε εγχώριες πολιτικές και δημοσιογραφικές πόρνες των Αθηνών και της Λευκωσίας, το Σχέδιο Απαρτχάιντ σε βάρος της ελληνικής πλειοψηφίας, όπου εμείς θα ήμασταν οι μαύροι, δεν πέρασε. Το κράτος τερατούργημα, όπου «η μειοψηφία θα κυβερνά κι η πλειοψηφία θα πληρώνει», που θα χτιζόταν με την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας σφαγμένη στα θεμέλιά του, δεν πέρασε. Σπάνιας διαστροφής εγκέφαλοι έγραψαν αυτό το έκτρωμα, μνημείο παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου οι Τούρκοι τα παίρνουν όλα μετρητοίς κι εμείς θα παίρναμε μελλοντικές υποσχέσεις, έχοντας νομιμοποιήσει τον Αττίλα, καθαιρέσει τα εθνικά μας σύμβολα, την ασφάλεια και την αξιοπρέπειά μας.
Δόξα και τιμή στον Τάσσο Παπαδόπουλο και στο ασύλληπτο σχεδόν 77% των αδερφών μας, που έτριψαν στα μούτρα των ξένων και του καθιζήματος της δημόσιας ζωής το φασιστικό σχέδιο οριστικής τουρκοποίησης σχεδόν 1.000.000 Ελλήνων.
Τώρα με το περιβόητο «κοινό ανακοινωθέν» επαναφέρεται η φρασεολογία και οι ύπουλες πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, με χωριστή κυριαρχία στους Τουρκοκυπρίους, διπλή ιθαγένεια και κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς καμία απολύτως αναφορά στα ζητήματα της ασφάλειας, της αποχώρησης των στρατευμάτων του Αττίλα, την επιστροφή των προσφύγων, το περιουσιακό και την αποχώρηση των εποίκων.
Αν κάποιοι πάσχουν από αυτοκτονικό ιδεασμό, μπορούν να διαλέξουν μέσο. Ο Καρυωτάκης τους προτείνει ασμένως το πιστόλι. Δικαίωμά τους. Το Εθνος πάντως δεν μπορεί να αυτοκτονήσει, ούτε η ελεύθερη Κύπρος να γίνει σφάγιο για το κουρμπάν μπαϊράμ του Ερντογάν και των υπαλλήλων του στα κατεχόμενα.
Ενότητα λαού και ηγεσίας σε Αθήνα και Λευκωσία για την ελευθερία, ασφάλεια κι αξιοπρέπεια του Κυπριακού Ελληνισμού, όχι για να του ψάλλουμε το ξόδι.
Ας γνωρίζουν όλοι πως διεκδικούν τη θέση τους στην Ιστορία ή στον κάλαθό της…
