Η ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ... του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:

Οι αγορές είναι κουφές στους μαγικούς αυλούς, στους ζουρνάδες, στις λύρες αλλά και στις μπαλαλάικες. Αυτή τη στιγμή γονατίζουν την τελικά όχι και τόσο κραταιά Ρωσία του Πούτιν. Η Ρωσική Ομοσπονδία που έχει έναν μεγάλο στρατό, πυρηνικά όπλα, τεράστια αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, διαμάντια, όλα τα καλά του Θεού, και τα σύνορά της εκτείνονται από την Πολωνία έως τα στενά της Καμτσάκας κι από την Κίνα έως την Αρκτική είναι στα όρια της χρεοκοπίας. Κι όσο να 'ναι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κι η ομάδα του από σκληροτράχηλους βετεράνους καγκεμπίτες είναι πιο ζόρικα παιδιά από τον Αλέξη και τον Τσακαλώτο.

Ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ

Γράφει ο Αθανάσιος Μηχαλόπουλος:

“Μοι φαίνεται ως μία αίγλη φωτός, εν φαεινόν βήμα, εν εύηχον κήρυγμα προόδου, ευημερίας και αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων”! Με αυτά τα γεμάτα ενθουσιασμό και από καρδιάς λόγια ο υπέρμαχος του κοινοτισμού Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης χαιρετίζει το 1908 την ίδρυση συνεταιρισμού άρτι συσταθείσας κοινότητας, προλογίζοντας το καταστατικό της.

Κοινότητες, συνεταιρισμοί, συντροφίες και άλλες συσσωματώσεις και ενώσεις προσώπων αποτελούν συναντήσεις ανθρώπων που αγωνιούν και αγωνίζονται για το κοινό καλό και την κοινή ευημερία. Και μάλιστα μάχονται για την επίτευξη στόχων που εδράζονται επί πραγματικών ζητημάτων που προκύπτουν από τον ζωτικό τους χώρο. Άλλωστε, για να θυμηθούμε πάλι τον μεγάλο Σκιαθίτη συγγραφέα και το επίκαιρο διήγημά του “Χαλασοχώρηδες”, που αναφέρεται στις εκλογές, “όπου γενικότης, εκεί και επιπολαιότης”.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ - ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΛΑΟΙ (ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑ)

Γράφει ο Αθανάσιος Μηχαλόπουλος:

Βρίσκομαι εδώ για να σας προτείνω μια διαφορετική γνωσιολογία της ιστορίας και στο πλαίσιο αυτό να υποστηρίξω μια προσέγγιση της ιστορίας της Ευρώπης και των βαλκανικών λαών που τοποθετείται στον αντίποδα εκείνων που διδάσκει η νεοτερικότητα.

1.Αποκαλώ τη γνωσιολογία αυτή κοσμοσυστημική διότι επιχειρεί τη συγκρότηση ενός καθολικού συστήματος γνώσης (εννοιών, κατηγοριών συστημάτων, μεθόδου), στο οποίο υπάγει τα επιμέρους

φαινόμενα ή περιόδους της ιστορίας. Αυτό σημαίνει ότι ορίζω τις έννοιες εξ υπαρχής, όπως τη δημοκρατία, την αντιπροσώπευση, την ελευθερία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την εργασία, το κεφάλαιο, το κράτος κλπ, και κατ' επέκταση, τα συστήματα (το οικονομικό, το πολιτικό κλπ) που καλούνται να τις εμπραγματώσουν. Κατά τον ίδιο τρόπο, η περιοδολόγηση της ιστορίας καλείται νασυνεκτιμήσει τις γενικές κατηγορίες κοινωνιών και όχι τα γεγονότα ή τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται μεταξύ τους.