Αυτός ο άγριος πόλεμος των σωμάτων μας μέσα σε κείνο το δωμάτιο, που έλαμπε σκοτεινό μες τα μάτια σου, θα ήθελα να μπορούσε να φέρει την ειρήνη ...
Στα υγρά από πόθο χείλια διάβασα την καταδίκη .... Ναι αυτό το πάθος δεν θα κρατούσε για πάντα ... Ήταν πολύ πολύτιμο για να είναι πολύ και για πάντα ...!
Και τα έδωσα ΟΛΑ!... Έτσι σαν μελλοθάνατος που δεν νοιάζεται για το αύριο... Που δεν έχει σημασία το χθες του... Μόνο μια πύρινη αγκαλιά, τα δυο κορμιά, να χάνονται στην άβυσσο των αισθήσεων ...!
