ΔΑΚΡΥΒΡΕΚΤΗ ΠΟΙΗΣΗ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Τὴν ποίησιν ἅπασαν καὶ νομίζω καὶ ὀνομάζω λόγον ἔχοντα μέτρον· ἧς τοὺς ἀκούοντας εἰσῆλθε καὶ φρίκη περίφοβος καὶ ἔλεος πολύδακρυς καὶ πόθος φιλοπενθής…

Δακρύβρεκτη ποίηση; «Oυράνια σφαίρα, κύπελλο απο πλατίνα,
ακίνητε χορέ μιας παγωμένης ανεμώνης»

Στίχοι του μεγάλου Χιλιανού ποιητού Πάμπλο Νερούντα, του ποιητού του Κάντο Χενεράλ. Ποίηση δακρύβρεκτη σίγουρα, αλλά όχι ύμνος σε μια γυναίκα, από αυτούς με τις μεταφορές του poeta, il metafore, που αντέγραφε ο ταχυδρομάκος, il postino, για να ρίξει την καλή του στην θαυμάσια ομώνυμη ταινία.

KATA TON ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφεο ο Τίτος Χριστοδούλου:

Ναι. Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, υπάρχει ελληνικότατη επιγραφή στον τάφο αυτού του μεγάλου τραγουδιστή που έφυγε τόσο νωρίς. Toυ Jim Morrison. Κι αν αναρωτιέστε τι μπορεί να σημαίνει η ελληνική φράση, η απάντηση είναι η εξής:

Η λέξη "δαίμων" δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). "Δαίμων" ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές. "Δαίμων εαυτού" ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό "Φύλακας-άγγελος", αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα "δίαυλο" μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών. 

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΛΦΑΚΙΑ ΜΑΣ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Summa porcorum. Εγχοιρίδιον πολιτικής. Φάε κουμπάρε, για τα γουρούνια τό ‘χουμε! Και βεβαίως ο κουμπάρος θα φάει, σπολάτη σας, Γι΄αυτό άλλωστε έχει στραφεί στην πωλητική. Οι έξυπνοι άλλωστε ανήκουν στην “mensa”, παναπεί, ξεσκονείστε τα σοκολατινικά σας, το τραπέζι.

Η τράπεζα είναι εκεί που διενεργείται η πωλητική. Άλλοι το λένε «τράπεζα των διαπραγματεύσεων», άλλοι το λένε τράπεζα «των συνομιλιών», άλλοι… στρογγυλή τράπεζα. Για την κεντρική χρήση της πωλητικής τραπέζης δεν ομιλεί κανείς. Δεν μιλούν, άλλωστε, με γεμάτο στόμα. Το «τραπέζι δεν μιλάει», που λένε οι ποκαδόροι.

CANIS SECTARIUS: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΤΑΞΙΑ ΤΩΝ "ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΛΩΝ" του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Τους βλέπετε στις εκλογές… και όχι μόνο. Είναι παντού, να γαυγίζουν πρόθυμα στη θέα του πολιτικού θεού τους, να κουνούν ουρές, να σαλαγούν τα πρόβατα στην βοσκή των κομματικών υποσχέσεων, καλά εκπαιδευμένοι στην σκυλίσια υπακοή του «stand- stand, sit-sit», να στέκονται στα δύο πόδια, να κάθονται στις μπροστινές καρέκλες των αιθουσών στις κομματικές ομιλίες, να παραφυλάν τις πόρτες μετρώντας τους δικούς, προσέχοντας με δόντια απειλητικά τους «ξένους».

Cave canem. Προσοχή από τον σκύλο.