του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Η Δύση ετοιμάζεται και πάλι να βγάλει τα μάτια της. Το έκαναν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, πρώτοι οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν. Εκπαίδευσαν τον Οσάμπα μπιν Λάντεν και τους συντρόφους του για να πλήξουν τη Σοβιετική Ενωση, που μόλις είχε εισβάλει στη χώρα όπου ο Αλέξανδρος ξόδεψε σχεδόν 10 χρόνια πολεμώντας για να υποτάξει μέρος της. Ο γάμος του με τη Ρωξάνη τού χάρισε για σύζυγο την ωραιότερη γυναίκα της Ασίας, λίγη ειρήνη και μια επίφαση εξουσίας στα ανυπότακτα βράχια των πεθερικών του.
Είκοσι έναν αιώνες μετά, το 1842, οι Άγγλοι είδαν όλο τους το εκστρατευτικό σώμα, υπό τον πλέον άχρηστο αξιωματικό που έγινε ποτέ στρατηγός, τον Ελφινστόουν, να φεύγει κυνηγημένο από την Καμπούλ, ύστερα από εξέγερση υπό τον Ακμπάρ Χαν, και να σφαγιάζεται καθ’ οδόν. Μόνο ένας επιζών Ευρωπαίος, ένας γιατρός, γύρισε έφιππος για να πει τα μαντάτα στην Τζαλαλαμπάντ.
