Η κοινωνία του αύριο που όλοι μας φιλοδοξούμε να χτίσουμε χρήζει ενάρετων ηγετών σε όλο το φάσμα των εξουσιών! Πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είμαστε εν δυνάμει πολιτικοί!... Επομένως μια ματιά στα αρχαία κείμενα επιβάλλεται, με όρους σημερινούς κι εύκολα κατανοητούς!...Δεν υποστηρίζω σε καμιά περίπτωση ότι θα υποκαταστήσω τους αρχαίους σοφούς!... Εκείνο που απλά υπόσχομαι είναι να προσπαθήσω μέσα από την σειρά ΓΡΑΜΜΑ Σ΄ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ να αποτυπώσω στο χαρτί αυτά που εγώ κατάλαβα!... Ελπίζω να τα βρείτε χρήσιμα!...
Σκοπός ήταν να μείνει ελεύθερη η οικογένεια-φυλή και για τον λόγο αυτό ο Άρχων έπρεπε να μπορεί να νικήσει στην πάλη ή στο σπαθί, αυτόν που θα τολμούσε να πατήσει τα χώματα της, που μπορεί να μην ήταν ιερά, ποτισμένα από το αίμα των ηρώων της, αλλά ακόμη και οι πρωτόγονοι αντιλαμβάνονταν ενίοτε, την έννοια του ζωτικού χώρου!...
Είναι εύκολο να καταλάβεις ότι, δεν υπήρχε σταθερή γη να υπερασπιστούν, γιατί η αναζήτηση της τροφής, τους ανάγκαζε ν΄ αλλάζουν τόπους και πατρίδες!... Σ΄αυτήν την περιπλάνηση της αναζήτησης, ήταν βασικό να έχουν έναν άρχοντα με μεγάλη σωματική δύναμη και καρδιά, τέτοια, που να μπορεί και να θέλει, να αρπάζει τον κεραυνό με τα ίδια του τα χέρια, ακόμα κι εάν επρόκειτο να χάσει την ζωή του για την φυλή!
Ασφάλεια και τροφή ήταν εκείνο που οι άνθρωποι εκείνων των χρόνων είχαν ανάγκη κι αυτό επιζητούσαν όταν εκχωρούσαν μέρος της ελευθερίας τους στον άρχοντα!... Ένας σχεδόν ηρωικός σε διάπλαση άρχοντας έπρεπε φυσικά, να είναι και δίκαιος όταν μοίραζε την τροφή, αν δεν ήθελε να γίνει ο ίδιος το επόμενο γεύμα τους.
Λαμβάνοντας υπ΄όψιν τα παραπάνω, αγαπημένε μου πολιτικέ, βλέπουμε ότι οι άνθρωποι διαπίστωσαν από μόνοι τους ότι για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η τροφή, βασικά μέσα για την επιβίωσής τους, έπρεπε να πληρώσουν με κάποιο τρόπο ένα τίμημα. Το τίμημα ήταν μέρος της ελευθερίας τους και πολύ σύντομα κατάλαβαν ότι προσπαθώντας να βγουν από τις φυλακές που έκτισαν μόνοι τους...., έπεσαν στα δόντια του λύκου, κατά την αγαπημένη έκφραση του Αβέρωφ!
Την ανάγκη, λοιπόν, φιλοτιμίαν ποιησάμενος (Άννα Κομνηνή), ο αρχαίγονος άνθρωπος εκχώρησε μέρος αυτού που σήμερα αναγνωρίζει σαν την υπέρτατη αξία του, και που... ονομάζει ελευθερία. Έχω λόγους να πιστεύω ότι η αναγνώριση έχει να κάνει μόνο με ιδεολογήματα κι όχι με πραγματική ανάγκη ελευθερίας αλλά, αυτό είναι μια άλλη συζήτηση!
Με την πάροδο των ετών, ο ηρωικός αυτός άρχων, κάτω από το βάρος των ευθυνών του, αναγκάστηκε να αναθέσει μέρος της εξουσίας του και σ΄άλλα μέλη της φυλής και επέτρεψε έτσι τον κατακερματισμό της εξουσίας. Μ΄αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν διάφορες εξουσίες οι οποίες από τότε φαίνεται ότι αντιπαλεύουν η μία την άλλη!... Στην πραγματικότητα όμως υπηρετούν όλες μαζί τον άρχοντα-κράτος πια, έναν υδροκέφαλο γίγαντα χωρίς πραγματική υπόσταση, που κατασκεύασαν μόνοι τους οι άνθρωποι της εξουσίας!... Δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν κατά πάσα πιθανότητα, τον άριστο μεταξύ τους, που με δικαιοσύνη θα μοίραζε την εξουσία στα μέλη της άρχουσας τάξης!
Εύκολα γίνεται κατανοητό, θαρρώ, ότι όλες οι εξουσίες πολιτικές ή θρησκευτικές συνεργάζονται τώρα και πάντα με ένα και μοναδικό σκοπό: να τιθασεύσουν αυτούς που ηθελημένα στερήθηκαν την ελευθερία τους! Σαν πηγή δύναμης της, η εκάστοτε εξουσία χρησιμοποιεί την ανάγκη των ανθρώπων να ζουν σε οργανωμένες κοινωνίες. Οργανωμένες κοινωνίες όμως δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε η εξουσία που θα επέβαλε τα όριά τους. Οι δύο έννοιες είναι αλληλοσυμπληρούμενες όπως κι όλες οι άλλες έννοιες που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων. Φαντάζεσαι τι θα ήταν το σύμπαν χωρίς τα όριά του; Μπορείς να δεις πως θα ήταν ανθρώπινος οργανισμός χωρίς το δέρμα κι όλα εκείνα που κρατούν τα κύτταρά του σε συνεργαζόμενες ομάδες;
Η ανάγκη λοιπόν, αγαπημένε μου πολιτικέ, είναι αυτή που οδηγεί τον άνθρωπο γενικά. Ασφάλεια και ισομερείς κατανομή της τροφής, υλικής για κείνα τα χρόνια πνευματικής ίσως για τα δικά μας, αναγκάζει τον άνθρωπο να αναζητήσει την ΤΑΞΗ κι άρα να εφεύρει και να δημιουργήσει κι άλλες εξουσίες αντιγράφοντας το ίδιο το σύμπαν το οποίο δεν νοείτε χωρίς αυτήν(την τάξη)! Η εξουσία λοιπόν υφίσταται μέσα στην φύση, αν έχουμε μάτια να το δούμε και πάντα, μα πάντα, δημιουργείται από την ανάγκη των ειδών του πλανήτη αυτού να διαιωνίσουν το είδος τους!...
Καμιά ανθρώπινη κοινωνία επομένως, αλλά και οποιαδήποτε άλλη κοινωνία μέσα στην φύση, δεν θα μπορούσε να σταθεί χωρίς την εξουσία. Θα είχε χαθεί και διαχυθεί ως άτακτη (χωρίς τάξη) και άναρχη (χωρίς άρχοντες) στο σύμπαν, έξω από τα όρια που θέτει εκ των πραγμάτων η εξουσία. Αλλά άναρχος (χωρίς άρχοντες) είναι μόνο ο Θεός φυσικά κι εμείς αφού αναγνωρίσαμε την ανάγκη να πορευτούμε προστατευμένοι κάτω από την ομπρέλα της κοινωνίας, κατανοήσαμε ότι δεν ήμαστε Θεοί!...
Έτσι κατ΄ανάγκη και συνειδητά αποδεχόμαστε την ύπαρξη της εξουσίας.
Θα θυμάσαι φυσικά ότι αναφερθήκαμε σε προηγούμενη συζήτηση μας, για τον τρόπο με τον οποίο νομοθετεί μια εξουσία. Οτιδήποτε κι αν νομοθετεί έχει ως πρώτιστο σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της και την διασφάλιση της κυριαρχίας της πάνω στην κοινωνία! Στην κοινωνία που απαρτίζεται από άτομα τα οποία συναινετικά δέχθηκαν να χάσουν μέρος της ελευθερίας τους!... Εξουσιάζει δηλαδή, η εξουσία αυτούς που από μόνοι τους αποφάσισαν να το δεχθούν. Άρα εσύ είσαι εκεί, γιατί αυτοί σου χάρισαν το προνόμιο να άρχεις και είναι αχαριστία να λες ότι θα κάνεις ο,τι θέλεις μη φοβούμενος το πολιτικό κόστος, που εν προκειμένω δεν είναι το κόστος που πηγάζει από μεμονωμένα άτομα, αλλά από κείνους που σου χάρισαν την εξουσία!
Η εξουσία μπορεί να είναι μία αλλά πλέον δεν μπορεί να την ασκήσει μόνο ένα άτομο γιατί οι ανάγκες μιας κοινωνίας έχουν πολλαπλασιαστεί. Όμως παρ΄όλα αυτά δεν παύουν ν΄αποτελούν μέρος της μίας και μοναδικής εξουσίας. Αναγκαστικά λοιπόν, λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία, η μία εξουσία βοηθά την άλλη στην διατήρησή της! Τίποτα δεν θα ήταν άξιο να προσέξουμε σε μια τέτοια σχέση αν δεν αναγνωρίζαμε εκ του μακρόθεν την διαστρέβλωσή της.
Φαύλοι και φιλόδοξοι πολιτικοί αυτή την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των εξουσιών την είδαν σαν ένα καλό παραθυράκι για να χωρέσουν και να περάσουν από κει τα άνομα συμφέροντά τους. Σήμερα πολλοί συνάδελφοί σου, αγαπημένε μου πολιτικέ, ξέρουν ότι είναι άδικο τουλάχιστον ως προς την φορολογία να υπάρχουν ανισότητες. Παρ΄όλα αυτά το επιτρέπουν. Ο λαός, μην γελιέσαι, ξέρει ότι το σύστημα είναι στρεβλό και μιλάει για διαπλοκή, κι όχι για βοήθεια της μιας εξουσίας στην άλλη!...
Πόσο εύκολο είναι ν΄αναγνωρίσουμε το κομμάτι εκείνο που διαπλέκεται; Θα έλεγα ότι μπορεί να το κάνει κι ένα παιδί!... Όπου υπάρχει χαμηλή ή και μηδενική καταβολή φόρου εκεί ψάξε να βρεις την διαπλοκή! Οι τράπεζες και η εκκλησία, οι πολυεθνικές και οι μεγαλοεργολάβοι είναι μερικοί από εκείνους που διέφθειραν και εξακολουθούν να διαφθείρουν το πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας. Άλλοτε δίνοντας εξουσία σε μέτριους κι άλλοτε πλαισιώνοντας τους ικανούς με τραγικά τίποτα που σπούδασαν, κατάφεραν συνεπικουρούμενοι κι από διεφθαρμένους δημοσιογράφους να θεωρείται η διαπλοκή ως ο μόνος τρόπος διατήρησης και άσκησης της εξουσίας!...
Αυτός είναι ο λόγος που η οικονομική εξουσία τροφοδοτεί την πολιτική με χρήμα, η πολιτική εξουσία θωρακίζει με νόμους την οικονομική, που δεν είναι άλλη από αυτήν που ασκούν μεγαλόσχημοι γόνοι "οικογενειών" μέσα στις ίδιες της κοινωνίες!... Από την άλλη η δικαστική εξουσία προστατεύει τους ισχυρούς οικονομικά ή τους πολιτικούς γιατί φυσικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα πιο πολύ απ΄ότι ορίζουν οι νόμοι που ψήφισαν όμως αυτοί που πρόκειται να λογοδοτήσουν κι άρα είναι ατελείς ή και λειψοί. Η εκτελεστική τέλος εξουσία, εξυπηρετεί την πολιτική εξουσία είτε για να ικανοποιήσει τα οικονομικά συμφέροντά της, είτε για να καλυτερέψει τις συνθήκες εργασίας του κλάδου της κ ά...!
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεσαι αγαπημένε μου πολιτικέ, είναι ένας φαύλος κύκλος που δημιουργήθηκε στο πέρασμα των αιώνων κι έχει καταντήσει σχεδόν νόμος για την οργάνωση της κοινωνίας του σήμερα!
Εμείς όμως έχουμε προαποφασίσει σε προηγούμενη επικοινωνία μας, ότι πρέπει ν΄αναμορφώσουμε την κοινωνία και να περάσουμε από το ατομικό στο συλλογικό καλό. Ψάχνουμε επομένως, να βρούμε το αίτιο που οδηγεί τους ανθρώπους στην έλλειψη αρετής και άρα στην απώλεια του μέτρου της λογικής. Ένα μέτρο που μας είναι απαραίτητο, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε καλλίτερες κοινωνίες για μας και τα παιδιά μας!
Αυτές οι κοινωνίες, εύκολα το αντιλαμβάνεται ο καθένας λατρεμένε πολιτικέ μου, χρήζουν ενάρετων ηγετών σ΄όλες τις εξουσίες αλλά κι σ΄όλες εκείνες τις υπηρεσίες - δομές που αποτελούν το κράτος σε μία χώρα!
Φαύλοι και φιλόδοξοι πολιτικοί αυτή την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των εξουσιών την είδαν σαν ένα καλό παραθυράκι για να χωρέσουν και να περάσουν από κει τα άνομα συμφέροντά τους. Σήμερα πολλοί συνάδελφοί σου, αγαπημένε μου πολιτικέ, ξέρουν ότι είναι άδικο τουλάχιστον ως προς την φορολογία να υπάρχουν ανισότητες. Παρ΄όλα αυτά το επιτρέπουν. Ο λαός, μην γελιέσαι, ξέρει ότι το σύστημα είναι στρεβλό και μιλάει για διαπλοκή, κι όχι για βοήθεια της μιας εξουσίας στην άλλη!...
ΑπάντησηΔιαγραφή