του Τίτου Χριστοδούλου
Το Οδυσσεύς Λυόμενος: Η Αναζήτηση της Ομηρικής Ιθάκης παρουσιάζει δύο πρωτότυπες προτάσεις:
Πρόταση 1: Οι περιγραφές του Ομήρου της "εξωτερικής γεωγραφίας" της αρχαίας Ιθάκης (δηλ. η σχέση της με την ηπειρωτική Ελλάδα και τα παρακείμενα νησιά), οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια θεωρούνται ανακριβείς, είναι πραγματικά εντελώς ακριβείς αν υπήρξε στη πραγματικότητα κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της Εποχής του Ορείχαλκου γύρω στο 1200 π.Χ., ο θαλάσσιος ‘διάδρομος’ που αποκαλείται "Ο δίαυλος του Στράβωνα", και χώριζε τη δυτική χερσόνησο της Κεφαλλονιάς (την Παλική) από το υπόλοιπο νησί.
Πρόταση 2: Οι περιγραφές του Ομήρου της "εσωτερικής γεωγραφίας" της αρχαίας Ιθάκης (δηλ. βουνά όπως Νήριτον και Νήιον, τόποι όπως ο Κόλπος του Φόρκυνος και η εγγύτητά τους στο λιμάνι της Ιθάκης, στην πόλη και στο παλάτι) οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια θεωρούνται φανταστικές, μπορούν να χαρτογραφηθούν με αξιοπρόσεκτη ακρίβεια στο τοπίο της σημερινής Παλικής.
