του Τίτου Χριστοδούλου
«Ηθική σήμερα έχει καταντήσει απλά να μην πράττεις το Κακό - δηλαδή Καλό είναι να μην πράττεις το Κακό»
Κάπως συγχυσμένα τα πράγματα. Τα ξεδιαλύνω. Η αρνητικού προσήμου ηθική είναι κυρίως η ιουδαιοχριστιανική παράδοση του καλού στη νομολογική δεοντολογία εντολών, μην και μην και μην και αμην.
Μην το συγχέουμε με την Καντιανή δεοντολογία (deontic ethics), την ηθική του δέοντος που ακριβώς απορρίπτει την «ετερονομία», την άντληση δηλαδή θεμελιωτικού κύρους των ηθικών κανόνων από την «διαταγή» μιας εξουσίας, εδώ του Θεού. Ο Καντ ανήκει στους λογοκράτες ηθικούς φιλοσόφους, ο λόγος (reason) είναι που επιτάσσει το δέον του ηθικού νόμου που ο φιλόσοφος βρίσκει να διαλάμπει μέσα του όπως «ο έναστρος ουρανός από πάνω» του.
