Γράφει η Νατάσα Γεωργανάκη:
Άκου φίλε αρνούμαι να συμβιβαστώ με μια ζωή του κώλου...
Νυχτώνει φίλε και φοβάμαι που θα μας βγάλει το μετά;
Τις νύχτες κάνω πως κοιμάμαι μα έχω τα μάτια μου ανοιχτά!
Νυχτώνει φίλε και φοβάμαι πως δεν υπάρχει πουθενά...
Τι κι αν χαράζει νέα μέρα όλα τα βλέπω σκοτεινά...