2. ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ του Χαρίτωνα Χαριτωνίδη

Γράφει ο Χαρίτων Χαριτωνίδης:

Η τραγωδία στο Φαρμακονήσι ανέδειξε για μια ακόμα φορά το εγγενές πρόβλημα της Ελληνικής πολιτικής. Κι αυτό είναι ότι η Ελλάδα όντας τρομοκρατημένη από την Τουρκία και με πολιτικό προσωπικό παγίως ευάλωτο στις πιέσεις των "προστάτιδων" δυνάμεων (Αμερικής και Ευρώπης), φοβάται να υπερασπίσει δια την νομίμου οδού τα κυριαρχικά της δικαιώματα, οπότε είναι αναγκασμένη να το πράττει παρανομώντας. 

Αυτή η τακτική όμως δεν είναι άμοιρη σοβαρών συνεπειών. Πλήττει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας και εντέλει διακυβεύει τα συμφέροντά της. Αργά-αργά η Ελλάδα χάνει τη μάχη που φοβάται να δώσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το καθεστώς των Χωρικών Υδάτων (ΧΥ) και του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ).

Το διεθνές δίκαιο ορίζει ότι η έκταση του ΕΕΧ ταυτίζεται με την έκταση των ΧΥ. Η Ελλάδα φοβούμενη την αντίδραση της Τουρκίας, δεν επεκτείνει τα ΧΥ της στα 12 ναυτικά μίλια όπως δικαιούται, και περιορίζεται στα 6. Όμως η ασφάλειά της από αέρος δεν εξασφαλίζεται από τα 6 ν.μ. Οπότε η Ελλάδα αυθαιρετώντας, στην ουσία παρανομώντας, τον επεκτείνει στα 10 ν.μ. Πρώτη συνέπεια στις διεθνείς μας σχέσεις: κανένα κράτος πλην της Κύπρου δεν αναγνωρίζει τον ΕΕΧ μας, τα τουρκικά μαχητικά τον παραβιάζουν καθημερινώς χωρίς εμείς να δικαιούμαστε να καταγγείλουμε την Τουρκία στη διεθνή κοινότητα, ενώ αντιθέτως η Τουρκία είναι εκείνη που καταγγέλλει εμάς οδηγώντας μας στην απομόνωση και μειώνοντας τη διπλωματική μας ισχύ. Δεύτερη συνέπεια στο εσωτερικό της χώρας: οι γνωστοί γραικύλοι απατεώνες Δήμου, Θεοδωρίδης, Ρεπούση, Δημητράς, Βαλλιανάτος και λοιποί βρίσκουν πάτημα και κατηγορούν την Ελλάδα για παραβίαση του διεθνούς δικαίου και επεκτατισμό! Αποκρύπτοντας βέβαια -ως γνήσιοι απατεώνες- ότι αν ασκούσαμε τα νόμιμα δικαιώματά μας επεκτείνοντας τα ΧΥ μας τα 12 ν.μ. θα υπερκαλύπταμε τον ΕΕΧ και ότι ο μόνος λόγος που δεν το κάνουμε, δεν είναι το διεθνές δίκαιο αλλά οι απειλές της Τουρκίας!

Έτσι οι έργω μειοδότες πολιτικοί δημιουργούν δύο μέτωπα. Ένα στο εξωτερικό που θέτει σε κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα, κι ένα στο εσωτερικό που αφενός υποσκάπτει το φρόνημα των Ελλήνων και τους κάνει πρόσφορα κορόιδα των γραικύλων που προανέφερα, αφετέρου λόγω των συνεχών αναχαιτίσεων που απαιτούνται, δημιουργεί τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες και φθείρει ψυχολογικά τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας οι οποίοι ζουν σε ένα διαρκές καθεστώς red alert καθώς καλούνται καθημερινά να υπερασπίσουν με κίνδυνο της ζωής τους κρυφίως, στη ζούλα, μια ιδιότυπη ημιπαράνομη κατάσταση που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικοί. Κάποτε δε αυτή η μειοδοσία προκαλεί και απώλειες ζωών (βλέπε τους τρεις του ελικοπτέρου και τον Ηλιάκη). 

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται φαντασία για να μεταφερθεί το παραπάνω παράδειγμα στο μεταναστευτικό. Οι μειοδότες υπέγραψαν το Δουβλίνο ΙΙ που απαγορεύει στην Ελλάδα να προωθεί τα άτομα που περνούν παρανόμως τα σύνορά της σε άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα το διεθνές δίκαιο απαγορεύει την επαναπροώθησή τους στις χώρες προέλευσης μέχρι να διευκρινιστεί αν είναι πολιτικοί πρόσφυγες. Αυτό σε μια χώρα με ακτογραμμή ίση με το μισό της συνολικής ακτογραμμής της Ευρώπης, που σημαίνει ότι η φύλαξή της είναι πρακτικώς αδύνατη, και με μια γείτονα που μεθοδευμένα προωθεί το σύνολο του μεταναστευτικού της ρεύματος στην Ελλάδα, καθιστά την Ελλάδα ανοχύρωτη χώρα. Όποιος θέλει μπαίνει, και κανείς δεν βγαίνει. 

Το αποτέλεσμα είναι το υψηλότερο ποσοστό μεταναστών, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, παρανόμων, από ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Κατόρθωμα οι πολιτικοί μας, ε;! Τί να κάνουν λοιπόν αυτοί οι ανίκανοι ενώπιον της καταστροφής που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει; Ό,τι κάνουν πάντα. Ό,τι κάνουν με τον εναέριο χώρο. Αδυνατώντας να υπερασπίσουν νομίμως την εθνική κυριαρχία έναντι της μαζικής εισβολής παρανόμων μεταναστών, προσπαθούν να την περιορίσουν με διάφορες παγαποντιές. 

Η Ελληνική πολιτεία τους φέρνει ποικίλα προσκόμματα, αρνείται να εξετάσει τις αιτήσεις νομιμοποίησης ακόμα κι εκείνων που τη δικαιούνται, και γενικά παραπέμπει την επίλυση του προβλήματος στις ελληνικές καλένδες προσδοκώντας ένα θαύμα. Το αποτέλεσμα πάλι το ίδιο: οι Ευρωπαίοι μας κάνουν μαθήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνή δικαστήρια μας καταδικάζουν, και οι γνωστοί γραικύλοι τσιρίζουν και καταγγέλλουν την Ελλάδα όπου μπορούν. Παράπλευρη συνέπεια η γιγάντωση αυτού του στρατού των βιτζιλαντιστών που ακούει στο όνομα Χρυσή Αυγή. Συνολικά η διπλωματική ισχύς της Ελλάδας υποβαθμίζεται και η χώρα περιθωριοποιείται.

Συμπέρασμα: όλες οι παρατηρήσεις για την "άθλια" συμπεριφορά της Ελληνικής Πολιτείας στους παράνομους μετανάστες δεν πρέπει να συσκοτίζουν την αληθινή αιτία του προβλήματος. Κι αυτή είναι ότι η Ελλάδα αποτυγχάνει να προστατεύσει τα σύνορά της. Αυτό είναι το μόνο που πρέπει να γίνει: η Ελλάδα να προστατεύσει τα σύνορά της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ. Αν κάνει αυτή τη μια και μόνη απολύτως νόμιμη πράξη, δεν θα χρειαστεί να κάνει καμία παράνομη. 

ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ.