Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ. ΕΝΔΗΜΙΚΗ, ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Κοινή εμπειρία, εξ αρχής το θέτομεν, είναι (αν όχι και κοινωνικό ...«κεκτημένο») η γενική ατιμωρησία που διατρέχει σύμπαντα τον κοινωνικό χώρο, από τους πολιτικούς που δείχνουν εκπάγλως να θεωρούν την κατάληψη της εξουσίας σαν... πειρατικό ρεσάλτο σε πολύφερνη καραβέλλα, από τον Κουτσόγιωργα και τον Τζοχατζόπουλο (κ.α., κ.α....) μέχρι τα «ακριβά» ταξιδάκια του Σπηλιωτόπουλου για ψώνια στο Λονδίνο και τις έκπαγλες των πωλητικών εν Κύπρο επαύλεις. Με ονόματα, ναι, γνωστά, ασύγγνωστα αλλά και... ατιμώρητα, αφού η κοινωνία παρακολουθεί τους Νομοθέτες να ψηφίζουν «σύννομον» απαλλαγή τους, ναι, των ιδίων, από τις συνέπειες του νόμου, αποκαλώντας μάλιστα το νομοσχέδιο «Νόμον περί Ευθύνης» των Υπουργών. Ευθύνεται αυτό; Ναι, αλλά εν μέρει, κι εν πάση περιπτώσει, το είπαμε, η «ευθύνη είναι σχετική έννοια».


Αιτία ταυτόχρονα και αιτιατό, πρόκειται εδώ για μια ατιμωρησία που αναπαράγεται στην κοινωνική πρακτική: η προεξοφλημένη «άφεση» να ενισχύει την καθολική προς ληστείαν - αθάνατη κλεφτουριά - έφεσιν. Γενικευμένη και περίπου αυτονόητη η έφοδος υφαρπαγής των κοινών («Αθήνα πόλις των κλεπτών και οικοπεδοφάγων», ύμνει ο Σουρής), ενώ εξορρύσσει οφθαλμούς η καθολική, όσων το μπορούν (κατά το ευφυολόγημα για τον σκύλο που γλείφει ξέρετε τί), η των πάντων φοροδιαφυγή. Ανενδοίαστη έως αναιδής, αφού το μέσο φορολογητέο εισόδημα των... ιατρών είναι ίσο με αυτό των συνταξιούχων των 380 ευρώ τον μήνα. Στην Κύπρο, τραπεζίτης κατέληξε να σημαίνει κλέφτης, και δεν εξαιρούνται οι Ιθύνοντες στην Κεντρική Τράπεζα, ιδίως αυτοί...

Νταβέλλικη ληστρικότητα, η ηθική άφεση της οποίας εσωτερικοποιείται σαν ηθική, σχεδόν πατριωτισμός, αναγόμενη στις παραδόσεις αντίστασης στην Τουρκοκρατία. «Έξυπνος» κρίνεται (προκρίνεται, όχι επικρίνεται) όποιος κατορθώνει ατιμωρητί να εξαπατά («outwit», είχεν εξηγήσει αγγλομαθής Έλλην προ ετών στην τηλεόραση του BBC), και μάλιστα καθ' ημέραν, είτε κράτος, είτε εργοδότη, είτε πελάτη. Αν και τα τρία, ο πολίτης έκλεισε «τρίτη», όπως στο κουμκάν.
Αλλά από της κεφαλής όζει, που ποτέ δεν τιμωρείται, όπως (στην εικόνα) της αρμόζει...

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...