7. ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ, ΑΛΕΞΙΣ! της Νατάσας Γεωργανάκη

Γράφει η Νατάσα Γεωργανάκη:

Και.... ναι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου...! Το γράψαμε καιρό πριν... Ή θα τους βάλει μέσα η Ελληνική δικαιοσύνη ή θα τους κυνηγήσουν μέχρι να πιάσουν κόκκινο χιόνι... 

Γιατί; Μα γιατί εκτός από το γεγονός ότι κορόιδεψαν τον Ελληνικό λαό κορόιδεψαν κι εκείνους - τους τοκογλύφους... τους νονούς... Μπορεί κανείς να γλυτώσει από την διεθνή μαφία;

Μπορεί Αλέξη μας, όταν δίνουν εντολή αυτοί, εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα;... Συμβαίνει κάτι άλλο και δεν βγαίνουμε μπροστά;... Τι περιμένουμε ακριβώς;... Πόσο πιο απλά να μας το πουν; Μια φωτογραφία, λέει, χίλιες λέξεις...!

Έπαιρναν, λέει, δάνεια στο όνομα του Ελληνικού λαού και τα μοίραζαν μεταξύ τους... Σε μίζες... Τον σοσιαλισμό τον έριξε η απληστία των σοσια-ληστών... Ακόμα κι οι πιο σκληροί της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αλητείας λύγισαν μπροστά στο δράμα που περνάει τα τελευταία χρόνια ο Ελληνικός Λαός... Κι αποφάσισαν... Τα τσιράκια τους πρέπει να μπουν φυλακή. Είναι επικίνδυνοι εγκληματίες. Άρπαξαν την μπουκιά από το στόμα του πεινασμένου μωρού... Έκλεψαν την χαρά και το γέλιο από τα χείλη του κουρασμένου απόμαχου της ζωής...

Συγνώμη!... Όχι. Συγνώμη δεν ζήτησαν τα τίποτα, που έμαθαν να περπατούν σκυμμένα, έρποντας και γλύφοντας. Στα τέσσερα σέρνονται, τέσσερα χρόνια τώρα κι υπόσχονται μόνο πόνο και θλίψη!... Θα σας τα γυρίσουμε πίσω έλεγαν χαζά στους δανειστές τους... Να θα τα πάρουμε από τους Έλληνες... Τι στο καλό μαζί τα φάγαμε...

Βγήκαν και μας κατηγόρησαν... Ήμασταν λέει τεμπέληδες. και ζούσαμε απ΄τις επιδοτήσεις...δεν κάναμε επενδύσεις... Εμείς όχι... αλλά εκείνοι, ναι, έκαναν... επένδυσαν τα κλεμμένα!!! Σε βίλες, κότερα κι ακριβά αυτοκίνητα και ... κουρτίνες!... Και θεέ μου!!! Πόσα πήραν;... Πόσα έκλεψαν;... Πως μπορεί να ξοδέψει κάποιος τόσα λεφτά; 

Τώρα ετοιμάζονται για το μεγάλο κόλπο; 30-40 στην εκμετάλλευση των Ελληνικών κοιτασμάτων... Γιατί; Τι τους χρωστάμε αυτούς που μόνιμα μας έσφαζαν. Να θυμηθώ το 1974 την Κύπρο ή να πάω πιο παλιά στην Πόλη;... Να πάρτε κι εσείς μερικά ψίχουλα έτσι για να μην λέτε...! Μα αυτά είναι η πατρίδα μας ... Μας ανήκουν. Δεν μας χαρίζεται τίποτα. ΕΙΝΑΙ η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!...

Η πατρίδα μας, τα όνειρα των παιδιών μας, οι κόποι μας, μιας ολόκληρης ζωής...

Με ποιο δικαίωμα ρε αλήτες;... Με ποιο δικαίωμα; Ποιος σας όρισε θεούς να παίζεται με τις ζωές μας; Δούλοι είστε, άθλιοι και σκυμμένοι... Κανείς δεν σας φοβάται... Κανείς δεν σας σέβεται. Ούτε εσάς, ούτε όλους τους άλλους, που ανίκανοι να  ζήσουν εξ αιτίας της τεμπελιάς τους, ζουν κλέβοντας την εμπιστοσύνη και τον κόπο  μας... 

Ήρθε η ώρα!... ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, αδέλφια!!!

Στου βούρκου μέσα τα νερά... ποια γλώσσα μου μιλάνε...

αυτοί που μου ζητάνε... να χαμηλώσω τα φτερά...