Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:"Nόσημα η οίησις σφόδρα δοκούντος αιρετού": Για τα νοσήματα της φυλής, που μας έφαγαν, "δυσχωρίαν και σπάνιδα παρασκευάζοντα", την κορδωμένη επιθυμία για τα υλικά που τόσην τώρα μας έφεραν ένδεια και απελπισία,, ο Κύπριος φιλόσοφος - έναν βγάλαμε, κι αυτός με φοινικούν αίμα.
Όπως η 'ποδάγρα και αι αρθρίτιδες', τα 'επί του σώματος αρρωστήματα', για τον σοφόν τα νοσήματα της ψυχής. Ο Ζήνων ο σικκιμιτζής, ο της 'απαθείας' και 'αταραξίας' σχολάρχης. Φασίν και απαθήν είναι τον σοφόν.
Ο έμπορας Ζήνων, ο δικός μας, ο 'σικκιμιτζής', ή Στωικός, όταν με το πλοίο του που κουβαλούσε πορφύρα από την Φοινίκη, ναυάγησε στην αγκαλιά της φιλοσοφίας, σε βιβλιοπωλείο του Πειραιώς: 'Νυν ευπλόηκα, ότε νεναυάγηκα"...
Ακιβδήλους και αυστηρούς τους σπουδαίους έλεγεν, Τρείς της "ευπαθείας" τρόπους λέγων, 'χαράν, ευλάβειαν, βουλησιν', 'την μεν χαράν εναντίαν της ηδονής, ούσαν εύλογον έπαρσιν'. Την ευλάβειαν εναντίαν τω φόβω, ούσαν εύλογον έκκλισιν, αιδών και αγνείαν παρασκευάζουσα.
Ακολουθώμεν, ω σοφέ, οι 'ρυπορύπαροι' (πώς απεκάλεσαν τους μαθητές σου) ημείς..
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!