Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:
Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο Νίκος Δένδιας, έχει τόση αρμοδιότητα για τις άδειες των κρατουμένων, όση και για την τιμή στα μπρόκολα. Δηλαδή καμία. Τις άδειες δεν τις χορηγεί η Αστυνομία, ούτε ο πολιτικός προϊστάμενος της, ούτε ζητείται η γνώμη τους.
Άδειες σε κρατούμενους και για σοβαρά αδικήματα δίνονται στις περισσότερες δυτικές χώρες. Τα δε ποσοστά των κρατουμένων που παραβιάζουν την άδεια τους και γίνονται Λούης, είναι πάνω κάτω τα ίδια σε όλη την Ευρώπη, 1 με 2%.
Οι άδειες δίνονται για λόγους ανθρωπιστικούς, επανένταξης κλπ. Η δε συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων τηρεί ευλαβικά τους όρους. Είδηση όμως δεν γίνεται αυτό. Λεζάντα γίνεται μόνο ο ένας στους εκατό που θα την κοπανήσει. Όπως δεν έγιναν ποτέ είδηση οι εκατομμύρια γαμπροί που πήγαν στον γάμο τους. Μόνο ο Παναγής από τα Μέγαρα έγινε φίρμα, που τις έστησε όλες έξω από την ίδια εκκλησία και το ‘στριψε αλά γαλλικά. Ο οποίος ήταν υπαρκτό πρόσωπο με ποινικό μητρώο ντουλάπα.
Η ευθύνη για το εάν πληροί ο κρατούμενος τις προϋποθέσεις για την χορήγηση άδειας, πέραν των τυπικών, της ήδη έκτισης συγκεκριμένου μέρους της ποινής, και των ουσιαστικών, ήτοι επικινδυνότητα, ύποπτος φυγής κλπ, ανήκει στο αρμόδιο συμβούλιο των φυλακών, όπου πλην του Εισαγγελέα της περιοχής, μετέχει η Κοινωνική Υπηρεσία κλπ. Πάντως, αν θυμάμαι καλά, οι δικαστές είναι μειοψηφία.
Βέβαια, μετά την ήδη εξαγγελθείσα τροπολογία για απαγόρευση χορήγησης αδειών σε κρατουμένους για τρομοκρατία και άλλες σοβαρές κακουργηματικές πράξεις, το πρώτο αποτέλεσμα της «επαναστατικότητας» του Ξηρού, είναι να τον «πιουν» αγρίως όλοι οι νυν και μελλοντικοί κρατούμενοι για τέτοια αδικήματα, που, κατά τις στατιστικές, ανήκουν στους υπόλοιπους 99, που τηρούν ευλαβικά τους όρους χορήγησης και θα επέστρεφαν. Άρα, τελικά, όχι και τόσο επαναστατική και μπεσαλίδικη η επιλογή του Χριστόδουλου, που τόσο γοήτευσε τον συνάδελφο κ. Ραγκούση.
Αφού ξεκαθαρίσαμε τα παραπάνω, ας πούμε ψύχραιμα μερικά απλά πράγματα. Μερικοί θα βάζανε όλα τα λεφτά τους πως σαν καλός δεξιός θα έπρεπε κι εγώ ν’ αρχίσω να ωρύομαι «πού είναι το κράτος», «να καταργηθούν όλες οι άδειες», «να κάνουμε σκοποβολή πάνω στους κρατούμενους τρομοκράτες» κι άλλα πιασάρικα.
Αδέρφια, εσείς που φωνάζετε και θέλετε υπόγεια κελιά με πεταμένο κλειδί ή επαναφορά της θανατικής ποινής, ακούστε. Ο μεγαλύτερος ολοκληρωτισμός είναι ο φασισμός του τρομοκράτη, που με το κουμπούρι στο χέρι αποφασίζει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Θέλουν να επιβάλλουν τον δικό τους μαυροκόκκινο φασισμό, σκοτώνοντας ανθρώπους και καταστρέφοντας. Έχουν ήδη αφήσει παιδιά ορφανά, χήρες, συντετριμμένα αδέρφια, γονείς πουν ζουν την πιο απόλυτη κι οδυνηρή ανατροπή: να θάβει ο γονιός το παιδί του.
Η δημοκρατία μας είναι προβληματική, με τεράστιες αδικίες, διαφθορά και στρεβλώσεις. Όμως είναι ότι καλύτερο δοκιμάστηκε. Όλα τ’ άλλα που δοκιμάστηκαν οπουδήποτε στον κόσμο, μαύρα ή κόκκινα, έφεραν απείρως μεγαλύτερη αυθαιρεσία, πολλαπλάσια διαφθορά, θάνατο και μιζέρια.
Κι αυτή την κολοβή και κουτσή δημοκρατία δεν θα την προστατεύσουμε από τον ολοκληρωτισμό των αριστεριστών και των αναρχικών κουμπουροφόρων με το να την καταργήσουμε, γενόμενοι ίδιοι με τους εχθρούς της. Θυμίζω πως η διαφορά μας από αυτούς, είναι πως εμείς πιστεύουμε στο σύστημα, πιστεύουμε στο Σύνταγμα και τους Νόμους, στην δημοκρατική νομιμότητα, στο κράτος δικαίου, όσα προβλήματα κι αν αυτό έχει.
Θεωρώντας τον εαυτό μου μαχόμενο πατριώτη και στρατιώτη του Ελληνικού Τρόπου, σας θυμίζω πως αυτός ο τρόπος, το χνάρι μας στην Ιστορία, είναι πρωτίστως ανθρωποκεντρικός. Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι και πρέπει να είναι στο κέντρο των ιδεών και των πράξεων μας.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις και η Αστυνομία πρέπει να διαφυλάσσουν το πρώτιστο αγαθό και δικαίωμα των πολιτών, που είναι η ασφάλεια, εξωτερική κι εσωτερική. Ασφαλή σύνορα, ασφαλή σπίτια, ασφαλείς δημόσιοι χώροι. Όποιος προσβάλλει τα αγαθά της ζωής, της τιμής και της περιουσίας των πολιτών, το πολίτευμα, να συλλαμβάνεται άμεσα και να οδηγείται το συντομότερο σε δίκη.
Ναι, επίσης χρειαζόμαστε και φυλακές υψίστης ασφαλείας για τους επικίνδυνους κρατούμενους και σοβαρές, αποτρεπτικές ποινές.
Επίσης τα ¾ των φυλακισμένων είναι αλλοδαποί εγκληματίες κι εξ αυτών το 90% μουσουλμάνοι, άρα η λύση του λαθρομεταναστευτικού και η απέλαση όσων δεν δικαιούνται πολιτικό άσυλο είναι τεράστιο ζήτημα και για το σωφρονιστικό σύστημα, λόγω του υπερπληθυσμού των κρατουμένων. Σε πολλές φυλακές κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλο και το φαγητό ίσα που φτάνει. Οι συνθήκες είναι για ζώα. Αποθήκες ψυχών. Συχνά δεν ξέρεις ποιον να λυπηθείς περισσότερο, τον κρατούμενο ή τον φύλακα.
Έτσι στην επιβληθείσα ποινή περιλαμβάνεται πακέτο και η άγραφη ποινή της εξαθλίωσης, που μόνο στην αποστέρηση της ανθρώπινης ιδιότητας οδηγεί κι όχι σε οποιονδήποτε σωφρονισμό. Και πριν ξεσπάσετε σε κραυγές πως πρέπει οι κακούργοι να λειώνουν, πως σιγά μην τους κάνουμε και resort για φυλακές, σας θυμίζω κάτι απλό, από ιδία γνώση κι εμπειρία. Πολλοί εξ αυτών είναι ταλαίπωρα πρεζόνια, που έκλεψαν, λήστεψαν, ναυάγια της ζωής, ξέμπαρκοι γαβριάδες. Τα παιδιά του φίλου σας, του διπλανού σας, μπορεί αύριο και τα δικά σας παιδιά, τα παιδιά οποιουδήποτε από μας.
Θυμίζω πως δεν χάσαμε το 1949 κι επομένως είμαστε ακόμη μια χριστιανική χώρα. Το λέει και το Σύνταγμα μας. Άρα, από την χώρα που στον πυρήνα του πολιτισμού της είναι ο Άνθρωπος, δεν μπορούμε να εξορίσουμε την Επιείκεια.
Ναι, χρειαζόμαστε σοβαρή καταστολή, αποτρεπτικές ποινές, φυλακές υψίστης ασφαλείας, επανεξέταση του θεσμού και των όρων χορήγησης των αδειών. Αυτό που δεν χρειαζόμαστε είναι ακόμη μεγαλύτερο εκβαρβαρισμό του σωφρονιστικού συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!