Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

13. ΕΞΟΥΣΙΑ και ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ. - ΓΡΑΜΜΑ Σ΄ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ της Νατάσας Γεωργανάκη.

Η κοινωνία του αύριο που όλοι μας φιλοδοξούμε να χτίσουμε χρήζει ενάρετων ηγετών σε όλο το φάσμα των εξουσιών! Πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είμαστε εν δυνάμει πολιτικοί!... Επομένως μια ματιά στα αρχαία κείμενα επιβάλλεται, με όρους σημερινούς κι εύκολα κατανοητούς!...Δεν υποστηρίζω σε καμιά περίπτωση ότι θα υποκαταστήσω τους αρχαίους σοφούς!... Εκείνο που απλά υπόσχομαι είναι να προσπαθήσω μέσα από την σειρά ΓΡΑΜΜΑ Σ΄ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ να αποτυπώσω στο χαρτί αυτά που εγώ κατάλαβα!... Ελπίζω να τα βρείτε χρήσιμα!...

Σκεφτόμουν, αγαπημένε μου πολιτικέ, ποιος θα ήταν άραγε ο ρόλος και τα χαρακτηριστικά από το αντίπαλο δέος που θα σ΄ υποχρέωνε να διορθώνεις καθημερινά την πορεία σου όταν για κάποιο λόγο ξέφευγε του προορισμού της; Νομίζω πριν απορρίψεις αυτήν την ιδέα ότι χρειάζεσαι ένα σύμμαχο πραγματικό στην άσκηση των καθηκόντων σου και για μένα αυτός δεν μπορεί να είναι φυσικά κάποιος που θα σε χειροκροτεί από το πρωί ως το βράδυ!...

Πως θα έκρινες μερικούς ή και όλους τους πολίτες οι οποίοι θα τηρούσαν ευλαβικά τον νόμο και θα απαιτούσαν από σένα πρωταρχικά και δευτερευόντως από όλη την ιεραρχία των βαθμίδων διοίκησης (από τον διευθυντή δηλαδή και μέχρι τον εργάτη) και όλων των φορέων (από τον Πατριάρχη και μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) την υπακοή στους Νόμους και τους Κανονισμούς και φυσικά στο ίδιο το Σύνταγμα κατ΄επέκταση; Αν εσύ είσαι η εξουσία, οι πολίτες αρμόζει να έχουν την αντεξουσία. Επομένως το αντίπαλον δέος που θα σε επανέφερε στην ορθή πορεία μπορεί κάλλιστα να είναι ένας ή περισσότεροι αντιεξουσιαστές.

Σαν αντιεξουσιαστής επομένως, νοείται εκείνος ο οποίος κάνει σύμμαχο τον Πανίσχυρο Νόμο και υπηρετεί δια της αντιεξουσίας την εξουσία, διορθώνοντας τις παρεκκλίσεις που η προσωπικότητα των εκφραστών της γεννά καθημερινά.

Φυσικά και μπορώ να δω την απορία για το θεσμό που προτείνω ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου. Σκέφτομαι ότι οι εξουσιαστές έχουν συμφέρον από την καταπάτηση των νόμων εκ μέρους των πολιτών. Ως εγγυητές της νομιμότητας και κραδαίνοντας την Ρομφαία του υπερασπιστή της εξουσιοδοτούνται από τον εαυτό τους για την δημιουργία νέων πιο αυστηρών κανονισμών σε βάρος των πολιτών και του Δήμου, χωρίς να ελέγχονται ουσιαστικά από κανέναν. Αυτό τους δίνει το δικαίωμα να δημιουργούν οι ίδιοι έκνομες καταστάσεις κι έτσι μέσω της εκτελεστικής εξουσίας να επιβάλουν νομιμότητα με κατασταλτικούς μηχανισμούς και κανονισμούς κατ΄ουσίαν αντισυνταγματικούς.

Η κυβερνητική πολιτική απαξιώνει την Δικαιοσύνη με το να μην την βοηθά ουσιαστικά ποτέ στην άσκηση των καθηκόντων της, διορίζοντας περισσότερους δικαστικούς λειτουργούς  για να την υπηρετούν. Απαξιώνει ουσιαστικά το θεσμό του δικαίου πείθοντας τους πολίτες του Δήμου για το μάταιο των υποθέσεών των. Μια απλή διένεξη, χρειάζεται πολλά χρόνια να τελεσιδικήσει κι έτσι μαζί με την υπομονή του ο πολίτης χάνει και την αξία του δικαίου.

Μ΄αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να μην οδηγηθούν στη δικαιοσύνη και να μην δικαστούν ποτέ οι κυβερνώντες ο,τι εγκλήματα κι αν έχουν διαπράξει πάντα στο όνομα του λαού και πάντα επικαλούμενοι το "εγώ έτσι νόμιζα ότι έπρεπε να πράξω" προκειμένου να έχω το αποτέλεσμα που επιζητούσαν οι πολίτες.

Εμείς όμως, αγαπημένε μου πολιτικέ, δεν έχουμε ανάγκη από τέτοιες πρακτικές μια και αποφασίσαμε ήδη να πορευτούμε με νέα ήθη!... Για τον λόγο αυτό και δια του θεσμού των αντιεξουσιαστών που προτείνω, μπορούμε να απαιτήσουμε πειθαρχία στους κανονισμούς από τους δημόσιους λειτουργούς όλων των βαθμίδων. Τηρώντας πρώτοι εμείς ευλαβικά όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες, δηλώνουμε εγγράφως την δυσαρέσκειά μας για την κακή διευθέτηση των υποθέσεών μας ή της συμπεριφοράς του κράτους απέναντι μας. Γνωρίζοντας ότι ο Νόμος όπως προνοεί για τον Κυβερνήτη προνοεί και για τον πολίτη είμαστε βέβαιοι για την ορθότερη απονομή του δικαίου από τους εξουσιαστές. Στον πολίτη φυσικά έγκειται η διάθεση και η θέληση να γνωρίζει το νόμο και μ΄αυτόν τον τρόπο να καταφέρνει να μην εξαπατάτε από τον διοικούντα.

Είναι εύκολα κατανοητό ότι δια του θεσμού των αντιεξουσιαστών αφαιρούμε ουσιαστικά την Ρομφαία της νομιμότητας από τους εξουσιαστές. Έτσι όταν μπει σε διαδικασία "κουκουλώματος" και παρανομίας άμεσα η κάθε δημόσια αρχή και έμμεσα ο εξουσιαστής, εμείς πλέον σαν εγγυητές του Νόμου και του Συντάγματος επιβάλουμε την νομιμότητα. Εγκαλούμε μ΄αυτόν τον τρόπο την αρχή και επιβάλουμε την σωστή λειτουργία της και δεν εγκαλούμεθα ποτέ από αυτήν.

"Πολίτης απλώς ουδενί των άλλων ορίζεται ή του μετέχειν κρίσεως και αρχής". Γιατί ο αληθινός πολίτης είναι αυτός που ελέγχει "τους εν ταις αρχάς όντως και τους πολιτευόμενους", ενώ έχει φυσικά ο ίδιος το δικαίωμα να καταλαμβάνει και τα αξιώματα δηλαδή να έχει ενεργή άποψη και ανάμιξη στα κοινά.

Ο αποτελεσματικός πολίτης είναι ο νομοταγής πολίτης που ξέρει να απαιτεί κάνοντας χρήση την ίδια την υπακοή του στον Νόμο. Καλός γνώστης των νόμων καταφέρνει να ελέγξει την εξουσία σ΄όλες τις βαθμίδες της πάντα με γνώμονα το κοινό συμφέρον των πολιτών. Ξέρει ότι αυτό είναι το νομαδικό όπλο που έχει για την απόκτηση των δικαίων και των δικαιωμάτων του. Θεωρεί ότι ο μοναδικός άδολος σύμμαχος για τις διεκδικήσεις του είναι η υπακοή στους νόμους και στο Σύνταγμα της χώρας του σύμφωνα με το Νόμω πείθου. (Δελφικό παράγγελμα).

Μπορούμε όλοι οι πολίτες να είμαστε αντιεξουσιαστές; Ναι μπορούμε!... Κάθε ένας από μας που αισθάνεται ότι τον πληγώνει η παρούσα κατάσταση και θέλει να διορθώσει προς όφελος των μελλοντικών γενεών τον τρόπο που ασκείτε η εξουσία τα τελευταία χρόνια μπορεί και επιβάλλεται να είναι ένας εν δυνάμη αντιεξουσιαστής. Σε αντίθεση με τον αναρχικό, που είναι επικίνδυνος για την οργανωμένη κοινωνία εξ αιτίας του γεγονότος ότι δεν αναγνωρίζει την αρχή και το τέλος κανενός συστήματος, ο αντιεξουσιαστής είναι ο αντίλογος στην ασυδοσία της εφαρμοζόμενης εξουσίας.

Αναρχίας δε μείζον ουκ έστι κακό διαβάζουμε στον Σοφοκλή. Δεν υπάρχει δηλαδή μεγαλύτερο κακό από την αναρχία, δηλαδή την έλλειψη πειθαρχίας και σεβασμού στους νόμους μιας οργανωμένης κοινωνίας. Οι εξουσιαστές ανά την υφήλιο ταυτίζουν τους αναρχικούς με τους αντιεξουσιαστές σε μια προσπάθεια να κρατήσουν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να ορίζουν τι είναι νόμιμο και τι όχι.

Αυτόν τον ρόλο σήμερα τον έχουν μόνο οι δικαστές οι οποίοι και θα μπορούσαν να είναι οι τέλειοι αντιεξουσιαστές. Τι προτείνω λοιπόν εγώ:. Να προσπαθήσουμε όλοι μας να γίνουμε δικαστές και με όπλα μας την εφαρμογή του νόμου και των επιταγών του συντάγματος να διορθώνουμε την εξουσία προς το συμφέρων των πολιτών. Μπορεί στο σημείο αυτό να μου παρατηρήσεις αγαπημένε μου πολιτικέ, ότι έτσι και παριστάνοντας τον δικαστή, ο κάθε πολίτης μπορεί να φτάσει άνετα στην αυτοδικία. Να εξηγήσω ότι θεωρώ πολύ μεγάλη ανοησία να το επιχειρήσει κάποιος μια και στις προθέσεις μας δεν είναι να εφαρμόσουμε την τιμωρία αλλά να υποδείξουμε την σωστή λειτουργία των φορέων που φαίνεται να απασχολούν τους πολίτες.
Νατάσα Γεωργανάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...