Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:
Η Ν.Δ. έχει ορθά επισημάνει τους κινδύνους από μια κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, έπειτα από μια μετωπική σύγκρουση, χωρίς ορθή εκτίμηση των δυνάμεών μας και των κινδύνων. Και σίγουρα δεν υπάρχει άνθρωπος με ψυχή και αγάπη για την πατρίδα που να μην απεύχεται αυτό το ενδεχόμενο και, αντιθέτως, να εύχεται να πετύχει η κυβέρνηση. Αν πετύχει, θα κερδίσουμε όλοι - αν αποτύχει, θα βλαφτούμε όλοι.
Στην επικείμενη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και όπου αλλού έχει τη δυνατότητα, σε κάθε forum, σε κάθε επαφή με εταίρους, η Ν.Δ. οφείλει να βάλει «πλάτη» ώστε τουλάχιστον να κερδίσει η χώρα λίγο χρόνο, με σκοπό να είναι εφικτός ένας επωφελής για την Ελλάδα συμβιβασμός, διότι σίγουρα, αν πετύχει η Ελλάδα κάτι, θα είναι προϊόν αμοιβαίων υποχωρήσεων. Δεν πρόκειται ο Βαρουφάκης να ανεμίσει το πουκάμισο με τα λαχούρια στα ερείπια της Καγκελαρίας ούτε να κυνηγάμε ξανά με τα δικράνια Γερμανούς αλεξιπτωτιστές στο Μάλεμε.
Έχουμε καταγράψει στις συνειδήσεις του κόσμου τις διαφωνίες μας, καταδείξαμε τους κινδύνους, όμως τώρα, περισσότερο από ποτέ, η παράταξη που είναι προασπιστής της εθνικής και κοινωνικής ενότητας, που δεν βλέπει την κοινωνία ως πεδίο πολέμου, οφείλει να φορά τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος και μόνο αυτήν.
Η κυβέρνηση έχει ήδη δώσει δείγματα συγκεκριμένων πολιτικών, που δεν μπορούν να τύχουν συναίνεσης και θα δοκιμάσουν και τις «κόκκινες γραμμές» των ΑΝ.ΕΛ., όπως η μαζική χορήγηση υπηκοότητας στα παιδιά μεταναστών δεύτερης γενιάς, η περιγραφή «ανανικής» θέσης για την Κύπρο, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ', επιστρέφοντας στο μπάχαλο της αφανούς «διοίκησης» των φυλακών από τρομοκράτες και ποινικούς συνεταίρους τους, και διάφορα άλλα. Και εδώ, βέβαια, δεν μπορεί ο Καμμένος να καθαρίσει με ένα «παρών» ή με την καταψήφιση, αφού θα υπάρξουν πρόθυμα μπακακάκια του Ποταμιού να υπερψηφίσουν. Ή αποχωρεί, λοιπόν, από την κυβέρνηση ή οι «κόκκινες γραμμές» θα γίνουν ροζ κορδέλες. Ολα αυτά είναι σπουδαία, όμως το μεγάλο ζήτημα, από το οποίο κρέμεται η επιβίωση της χώρας, είναι αυτό του χρέους, της αντιμετώπισής του και του είδους του προγράμματος με το οποίο θα πορευθούμε και θα χρηματοδοτηθεί η χώρα.
Πιστεύω ότι ήταν γνήσια η συγκίνηση του πρωθυπουργού στις προγραμματικές δηλώσεις. Δεν είναι μικρό βάρος το να είσαι στο τιμόνι της πατρίδας αυτές τις στιγμές. Το ζήτημα, όμως, είναι τι θα γράψει στο τέλος το ταμπλό του αγώνα, ώστε να μην κλάψουμε όλοι μαζί - εμείς στον αριστερό ώμο του Αλέξη και αυτός στον δεξιό μας. Οι διαφορές μας, σαφείς. Το «και βύσμα έβαλα, και σκονάκι έκανα» είναι τόσο ξένο στη συγκρότησή μου όσο λίγα πράγματα, η εσφαλμένη προσέγγιση -βλαπτική για την κοινωνική συνοχή- του λαθρομεταναστευτικού συνιστά βαθιά διαφορά, όπως και η χαζοχαρούμενη προσέγγιση των θεμάτων ασφάλειας ή η επιστροφή στο μεγάλο και ελλειμματικό κράτος. Ομως, δεν πρέπει να αντιπολιτευτούμε όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ψήφισε ποτέ ούτε μισό μέτρο, ακόμη κι αν ήταν επωφελές.
Δεν ήμασταν ποτέ -ούτε θα γίνουμε- γύπες πάνω στο κλαρί, όπως συμπεριφέρονταν ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υπομειδιώντας σε κάθε δυσκολία της χώρας, επιχαίροντας για κάθε αρνητική κριτική από τους ξένους, σαν να λαχταρούσαν την κατάρρευση για να έρθουν πάνω στα ερείπια. Εμείς θέλουμε η πατρίδα να ευημερεί, για να έχουμε την πολυτέλεια να διαφωνούμε ασφαλείς στα επιμέρους, κι ας το πιστώνονται οι πολιτικοί αντίπαλοι μας.
Ο λαός μόνο εκτίμηση και σεβασμό θα δείξει, βλέποντας τη Ν.Δ. να συμπεριφέρεται με ανιδιοτέλεια. Έχουμε θέματα για να συγκρουστούμε, διαφορές να φάν' κι οι κότες, αλλά τώρα, σε καθετί θετικό για το έθνος και την κοινωνία, πρέπει να φερθούμε όπως δεν φέρθηκε η Αριστερά δυόμισι χρόνια. Για τη σημαία.
Ο πρωθυπουργός, όμως, θα πρέπει να θυμάται δύο πράγματα: πρώτον, ότι είναι...πρωθυπουργός και οι εκλογές τελείωσαν, και, δεύτερον, ότι η Ελλάδα είναι ΕΚΤΟΣ αγορών -ήταν πριν από τον Σαμαρά, είναι και τώρα- και γι' αυτό τα τραβήξαμε όλα αυτά. Δεν μπορεί να εγκαλεί την προηγούμενη κυβέρνηση διότι δεν παρεξέτεινε περισσότερο αυτό που ο ίδιος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν θέλει να παραταθεί. Ή η παράταση του προγράμματος ήταν κακή, όπως λέει ο Τσίπρας, οπότε τι μας λέει τώρα, ή ήταν καλή, συνεπώς τράβα, ρε φίλε, και πάρ' την ξανά τώρα που μας τη δίνουν, και άσε τα συνωμοσιολογικά. Από την άλλη, να θυμάται επίσης το σημαντικότερο: ότι η χώρα χρειάζεται χρηματοδότηση και πως ΔΕΝ έχει καμία εντολή να μας πάει στη δραχμή από ατύχημα ή με καψοκαλύβικο σχέδιο και να μας κάνει τον λούμπεν παρακατιανό της Ευρώπης.
Στα μυαλά κάποιων «η φτώχεια θα φέρει την επανάσταση». Τους ενημερώνω, ως λάτρης της Ιστορίας, ότι ενίοτε οι λαοί ριζοσπαστικοποιούνται από την άλλη μπάντα, και δεν νομίζω να το θέλουμε -ε;- φτιάχνοντας τη Βαϊμάρη μας; Verstehen Sie;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!