63. Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΙ ΟΙ ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ.... του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη.

Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:

Γνωστό και παλιό το πρόβλημα. Ο αποϊδελογικοποιημένος πολιτικαντισμός, οι προσωπικές ατζέντες και η χαζοφλώρικη «πολιτική» με διαρροές, υπονοούμενα και πισώπλατες μαχαιριές. Χωρίς ίχνος συντροφικότητας, συναγωνιστικού πνεύματος. Συνήθως σε αγαστή συνεργασία με δημοσιογραφούντες μισθοφόρους επιχειρηματιών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το πόση συκοφαντία παρεπιδημεί στους πολιτικούς διαδρόμους.

Στον καιρό των παχέων αγελάδων του ράλλυ του Χρηματιστηρίου, των διακοποδανείων και γαμοδανείων, που ταΐζαμε με τα δανεικά που πληρώνουμε τώρα, είχε και λίγο πλάκα ή απλά δεν δίναμε και πολύ σημασία. Το σκηνικό ήταν λίγο ή πολύ έτσι διακομματικώς. Δεν έκανε εντύπωση. Πάνω σε μια κρίσιμη στιγμή, πεταγόταν κάποιος ή κάποια, να πετάξει μια σπουδαιοφανή μπαλαφάρα, υπονομεύοντας με βρώμικο μάτι την ίδια του την παράταξη. Συνήθως οι ηττημένοι των εσωκομματικών κι οι μικρές μειοψηφίες, που παρεπιδημούν στα περισσότερα κόμματα, όταν υπάρχει μια δύσκολη στιγμή, τραβάνε μια διαφοροποίηση για τη διαφοροποίηση.

Όποτε ακούω κάποιον να δηλώνει «παραμένω απλός στρατιώτης της παράταξης κλπ», κουμπώνομαι, διότι ενίοτε ξέρω πως εντός του/της καραδοκεί ένας υπονομευτής ή ένας υποψήφιος αυτόμολος. Όμως τα «εγώ», που προτάσσουν τα συμφέροντα τους από αυτά της Πατρίδας και της μεγάλης Πατριωτικής και Δημοκρατικής παράταξης, στην ουσία είναι σπιθαμιαία.

Η ταπεινότης μου που τα γράφω αυτά, έχω εκφράσει, κυρίως μέσα από το λημέρι του Φάκτορα, το Antinews, κάποιες φορές, σε κρίσιμα ζητήματα την διαφορετική μου γνώμη, εκτός «γραμμής». Δεν διανοήθηκα όμως ποτέ η γνώμη μου να γίνει μοχλός ανατροπής, παράγοντας υπονόμευσης. Κι όταν εξηγώ γιατί κατά την άποψη μου, μία έχω κι εγώ, κάνει κάτι ο Αντώνης Σαμαράς, λέω ειλικρινά την γνώμη μου. Το είπα και το ξαναλέω: όταν λες αυτό που πραγματικά πιστεύεις είναι εύκολη δουλειά, γιατί δεν χρειάζεται να σκαρφίζεσαι δικαιολογίες. Γι’ αυτό και συνήθως μου παίρνει το πολύ ένα σκάρτο εικοσάλεπτο να γράψω τα κείμενα μου. Και κυρίως δεν έχω, δεν διανοούμαι να έχω, προσωπική ατζέντα. Δεν με έφερε στη ΝΔ η Στρατονομία, δεμένο πισθάγκωνα. Ελεύθερα επέλεξα τον Αρχηγό μου και την παράταξη που ανήκω. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να φανταστώ την παραμονή και συμμετοχή μου ως υποκριτική αναμονή για κάτι άλλο, αντίθετο με τα συμφέροντα της Πατρίδας μου, της παράταξης μου, να σχεδιάζω κάτι για την πάρτη μου και να λειτουργώ στις δύσκολες στιγμές ως «τυφεκιοφόρος του εχθρού». Προβλήματα; Πολλά; Λάθη; Χίλια. Όποιος θέλει αλάθητο να προσχωρήσει στον καθολικισμό. Εδώ είναι Ελλάδα. Λάθη δεν κάνουν μόνο οι νεκροί ή όσοι αναχαράζουν κοιτώντας το ταβάνι. Αυτός που δουλεύει 20 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, για να βρει λύσεις στα κρισιμότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα από το 1974, σίγουρα θα κάνει και λάθη. Όμως αγωνίζεται. Γι’ αυτό και θα είμαι μαζί του, ώσπου να ρίξει μαύρο χιόνι, λέγοντας πάντα την αλήθεια. Και πιστεύω ότι θα τα καταφέρει, θα τα καταφέρουμε. Θα ‘ρθει η μέρα κι όχι μακρινή, που θα βγούμε από την επιτήρηση, θα αποχαιρετήσουμε την Τρόϊκα και το Μνημόνιο και θα μπορέσουμε, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, να δώσουμε στον λαό μας παροχές, που δεν θα είναι από δανεικά αλλά από το ίδιο το ματωμένο υστέρημα του. Οι σαλτιμπάγκοι, που τώρα επενδύουν σε χίμαιρες αποστασίας, αυτοί που πουλάνε φούμαρα πως θα ζητήσουν νέα δανεικά από τη Μέρκελ για να κάνουν επαναπροσλήψεις και να δώσουν αυξήσεις, φέρνοντας στα τους μισθούς στα επίπεδα του 2008, λένε απλά, φαρδιά και πλατιά ψέματα. Κι ο λαός το ξέρει.

Σιγά – σιγά τελειώνει ο Νοέμβριος και τελικά το μόνο συνταρακτικό που θα γίνει, είναι πως θα ακολουθήσει ο Δεκέμβριος και ίσως αλλάξει κουπ η Τζάκρη. Δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ο Φώτης στην κυβέρνηση. Μόνος του έφυγε, για να διασώσει την αριστερή παρθενία του. Και μάλιστα με αφορμή τα μάτια του…Καλφαγιάννη. Αλλά είναι τόσο σημαντικό;

Έχουμε σε εξέλιξη μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση. Φάγαμε τον γάιδαρο και μένει η ουρά. Κι οι πιο κακεντρεχείς ξένοι συμφωνούν πως θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο, ναι, το πλήρωσε ο λαός μας με αίμα, ιδρώτα, θυσίες και απ’ ότι φαίνεται, στενοχωριούνται κάποιοι…Έλληνες! Τους πονάει να πετύχει ο Σαμαράς, να πετύχει η Ελλάδα και να το βουλώσουν οι Κασσάνδρες. Ναι, έγινε σε έκτακτες συνθήκες, με έκτακτα μέτρα, με αδικίες, έλλειμμα παραδείγματος της πολιτικής τάξης. Όμως το πετύχαμε.

Ακόμη κι άσπονδοι «φίλοι» μας συμφωνούν πως το 2014 θα έχουμε σταδιακά ανάκαμψη. Η Ελλάδα θα αναλάβει την Προεδρία της Ε.Ε. και ο κίνδυνος εξόδου απ’ το Ευρώ, υπέρ του οποίου στοιχηματίζανε ως πριν λίγο καιρό διάφοροι διεθνείς γύπες, είναι πλέον ανύπαρκτος. Και θυμίζω, πως η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας επιθυμεί την παραμονή μας στην Ευρωζώνη. Δεν θέλει άλμα χωρίς αλεξίπτωτο. Σε μια ασταθή περιοχή, είμαστε πλέον η πιο σταθερή χώρα. Οι θιασώτες της δραχμής, που έχουν κι από μια ηρωική θεωρία για τα πλεονεκτήματα της, είναι σε ποσοστά δέκατων του πυρετού. Κι ο Αλέξης το κατάλαβε και στο Τέξας έκανε ένα ιλιγγιώδες αεροπλανικό, που του φέρνει αναταράξεις.

Η τρομοκρατική συζήτηση για την φορολόγηση των ακινήτων θα τελειώσει με έναν λογικό, χαμηλό κι αναλογικό φόρο, που δεν θα είναι «δήμευση». Το μόνο λάθος, όπως και σε άλλα ζητήματα, ήταν ότι επιτράπηκε να σέρνεται επί μακρόν αυτή η συζήτηση, όπου ο καθένας λέει σαν Γκρούεζας το κοντό του και το μακρύ του, σπάζοντας κι άλλο το ηθικό του κόσμου. Όπως τα πουλιά φτιάχνουν φωλιές, έτσι κι οι Έλληνες φτιάχνουν από ένα σπίτι για τα παιδιά τους. Είναι στο υγιές ένστικτο του πατριώτη και νοικοκύρη. Του ίδιου που φροντίζει τις ελιές του, το περβόλι του και το πατρικό του στο χωριό. Κι αυτό το ξέρει κι η κυβέρνηση κι όποιος έχει ζήσει μαζί με τους αληθινούς ανθρώπους. Άρα ο χαμηλός αυτός φόρος, συνεισφορά στο μεγάλο μας σπίτι που είναι η Πατρίδα, δεν θα ισοδυναμεί με ενοίκιο στο κράτος και  θα τελειώσει το παραμύθι, πως «θα μας πάρουν τα σπίτια». Δεν πιστεύω πως οι φρίτσηδες ζουν με το όνειρο να αποκτήσουν κοψοχρονιά δυάρια στη Γούβα ή πανωσήκωμα στον Κορυδαλλό, ούτε θα αφήσουν τον Μέλανα Δρυμό και τα βελανίδια του για να ‘ρθουν ν’ αρπάξουν τις ελιές της μάνας μου στο Μαυρομμάτι. Θα τα λύσουμε μόνοι μας, λογικά και μετρημένα και θα συνεχίσουμε να έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης σε όλη την Ευρώπη.

Όσοι ονειρεύονται σαν τον Ιζνογκούντ πάνω στην πιο κρίσιμη μάχη κι αμολάνε αμφισβητήσεις …τιτιβίζοντας στο twitter, καλά θα κάνουν να σιωπήσουν και να κοιτάξουν λίγο τον καθρέφτη. Δεν θα πω πως «σ’ ένα πολιορκημένο κάστρο κάθε διαφωνία ισοδυναμεί με προδοσία», διότι εδώ καμιά φορά διαφωνούμε με τον εαυτό μας! Θα πω απλά, πως επειδή κανείς δεν γεννήθηκε χθες κι έχουν μερικοί την φωλιά τους χεσμένη, κι επειδή ο λαός, η χώρα κι ο Πρωθυπουργός της αγωνίζονται, ας είναι τουλάχιστον στοιχειωδώς σοβαροί. Λύση χωρίς Σαμαρά δεν υπάρχει. Το ‘πε κι ο Καραμανλής. Ας διδαχθούν λοιπόν από την μπέσα και την σοβαρότητα του. Ακόμη κι ο Τσίπρας κατά βάθος το πιστεύει, γι’ αυτό στην ουσία διεκδικεί την εξουσία ψιθυριστά…

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης