Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Η συνιστώσα Luis Vitton, με γούνα, πούρο και τρία επίθετα, μόλις γαργάλησε τα άλογα της Ιστορίας και αυτά πέθαναν από τα γέλια. Τα «αντισυστημικά»… βιζόν μάς λείπανε. Στο θέμα μας. 

Δεν είναι αληθής ούτε πολιτικά παραγωγικός ο ισχυρισμός ότι «πετάει η ομάδα», ότι πρέπει να ετοιμαστούμε να φάμε με χρυσά κουτάλια γιατί η ανάπτυξη ήδη «καλπάζει» στα λιβάδια που οργώνει ο Χρυσοχοΐδης και σπέρνει ο Χαρδούβελης. Πάμε βήμα βήμα και ακόμη η αβεβαιότητα παραμονεύει σε κάθε στροφή αυτού του ανηφορικού μονοπατιού, που όμως, ως κατάσταση, δεν είναι τα χειρότερα, όπως νομίζουν πολλοί. Θα πούμε άμπρα κατάμπρα και ξαφνικά θα βρεθούμε σε έναν επίγειο παράδεισο ευμάρειας και θα τελειώσει το κακό όνειρο, λένε. 

Ας το εμπεδώσουμε, δεν είναι όνειρο. Είναι μια σκληρή πραγματικότητα. «Κοπιάσαμε» επί δεκαετίες παρακμής για να τη χτίσουμε. Το άγχος να απαντάμε στον ξέφρενο παπατζίδικο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/Manolo Blachnik δεν πρέπει να μας οδηγεί στην πεπατημένη ενός άλλου λαϊκισμού, ότι όλα είναι μέγκλα.