Όμορφοι; Μάλλον άμορφοι. Ένας ένας με το 'πείν' του, το λογύδριο για να αρέσει και να πείσει για την πολιτική του παρουσία. Από όπου κι ό,τι προφητήρισε ο καθείς, χωρίς ουσιαστικό και μελετημένο λόγο για την χαίνουσα και βαθαίνουσα Κρίση των καιρών. Τραγικά άκαιροι καιροσκόποι, βγάζοντας από το ξύγκι μέλι κι από το άπαχο για τους πολλούς το γάλα ίδιο βούτυρο, για ίδιον όφελος. Μια από τα ίδια αποκαΐδια. Η βουλευτική πασαρέλα των αβούλων της Βουλής, με τα βουλευτικά λογύδρια - ποιηματάκια για τον δοτό έξωθεν προϋπολογισμό.
Γελοία ανακόλουθη η Αθηνάα (μακρά κι εμφατική η κατάληξη) να επιζητεί φρούδα δικαίωση με το δήθεν πολιτικό θάρρος του 'όλοι φταίξαμε' για την Κρίση, χωρίς να συνειδητοποιεί την λογική συνέπεια ότι το πρώτο πληθυντικό δεν κρύβει, μάλλον συνεπάγεται και δεν εξιλεώνει το πρώτο ενικό πρόσωπο. Μια αυτοκαταδίκη που την δείχνει μάλλον ευθυνόφοβη, όσο δεν ακολουθεί την ομολογία της με παραίτηση τουλάχιστον και καταφυγή σε μοναστήρι ή, πιο βιβλικά, σε απαγχονισμό από την πλησιέστερη συκή. Αντ' αυτού, το επιχείρημα 'φάνηκα ανίκανη και ηθικά λίγη και ανεύθυνη, ...προτιμήστε με!'
Απηχώντας το ανεκδιήγητο Προεδρικό 'φάνηκα αναξιόπιστος για να δειχθώ αξιόπιστος!'. ´Η, όπως κι ο ηγέτης της, με κείνο το ειρωνικό του 'aliud dicere ac sentias': τον ορισμό της ειρωνείας να βαπτίζεται 'πολιτική υπευθυνότητα' κάθε προκλητική διάσταση από τις δηλωμένες πολιτικές αρχές, στην άφατη αλλά παμφάγο λογική του 'σκύλος χορτάτος και πίττα ολάκερη', ή 'μαζί στο φαΐ. και χώρια στο ταμείο'...
Στην γνώριμη για την κενότητά της γραμμή του Σαμαρικού 'success story' οι του ΔΗΣΥ, στο γνωστό τροπάρι του 'είχαμε, ώ λαέ το πολιτικό θάρρος να σας κατακρεουργήσουμε', χωρίς την ειλικρίνεια της τελικής, συμπερασματικής δευτερεύουσας 'για να καλυφθεί η χασούρα των Τραπεζών κι όσων εξαγορασμένων από μας εξυπηρέτησαν με διαγραφές δανείων κι ακάλυπτα μεγαλοθαλασσοδάνεια'. Πίσω από την κενολόγο αυταρέσκεια του υπομειδιώντος 'προπονητού' δεν μπορούσαμε να μην διαβάσουμε ένα ελάχιστα κρυβόμενο 'παίζουμε για την FIFA και τους ξένους διαιτητές'.
Με ό,τι μάζεψε από την 'Συντηρητική Επανάσταση' των 80s και τον Φρήντμαν του Σικάγο αλλά και τον άξια - και δείχνει - κερδισμένο κυνισμό της βιοτεχνίας παραγραφής αδικημάτων, γνωστής ως Εισαγγελίας ο Ρίκκος Μαππουρίδης των 'πω πω μνήμη!' Ρικκανόμικς ή βουντού εκονόμικς. Να ξεσκονίζει ασυστόλως τις οικονομικές ορθοδοξίες των αγορών, και να ζητεί υποταγή στην συνταγή των, ως να μην έλαβε χώρα η καπιταλιστική κρίση, να μην εδείχθησαν τυφλές στην ληστρική των ασυδοσία της πλήρους απορρύθμισης, έκρουςε τις αντιΑγιεντικές κατσαρόλες του και ζήτησε ακόμη και σήμερα απαλλαγή από το κράτος και συρρίκνωσή του, λιτότητα για τους πολλούς και λυτότητα για τους λίγους. Αρχίζοντας από κάποιον Λάμπρο ΧΑΚ Χριστοφή.
Θυμήθηκε, τώρα, τον αριστερό λόγο του ο Πάμπος Παπαγεωργίου, με κάτι υποδόριο από Κρούγκμαν, στο επιχείρημα ότι η λιτότητα δεν μπορεί να φέρει ανάπτυξη, και την παραπομπή στα Ομπαμικά τυπογραφεία της ποσοτικής χαλάρωσης, ξεχνώντας ότι έχουμε πει αντιός στα μακροοικονομικά εργαλεία, υπό ξένη νομισματοπιστωτική κυριαρχία τελούντες, ως αποικία πλέον χρέους. Όπως μας προετοίμαζαν οι 21, στους καιρούς του αφεντικού του υποβαθμίσεις, για τις οποίες κοίταζε από την άλλη, με τα τηλεοπτικά του σφυρίγματα 'πάμε καλά', να εξαγοράζουν για το 'κομμουνιστικό' (λέει) αφεντικό του χρόνο πολιτικό, ξοδεύοντας όμως το βιός και βίο του λαού του. Αργήσαμε, να διαβάσουμε τον Μίσκιν, ώ Πάμπε, τώρα!
Κι έμεινε χάρμα ιδέσθαι η Χαραλαμπίδου, το Ρηνιώ, να παίρνει αμπάριζα και να κατακρίνει, επικρίνει χωρίς να διακρίνει, χωρίς καν να χρειάζεται να κρίνει. Αδιακρίτως οι αδιακρισίες, Free game for everyone. Ως να μην ήσαν κυβέρνηση, όταν όλα αυτά ετελούντο, όταν μαζί με τους 'λαούς, έξω στον δρόμο', οι νυν σοφοί, τότε ουδέν εγνώριζαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!