Γράφει ο Κωνσταντίνος Κιλτίδης
Ποιος ξέρει αν αυτό που λέμε θάνατο δεν είναι η ζωή και αν η ζωή που ζούμε δεν είναι του θανάτου, σημειώνει ο τραγωδός Ευριπίδης.
Ζούμε μέσα στον θάνατο , αλλά τιμούμε και δοξάζουμε την επίγεια ζωή προσπαθώντας να ανυψώσουμε τον άνθρωπο και το σύνολο της δημιουργίας του.
Οι κοινωνίες κρίνονται από την παιδεία τους, που φτιάχνει πολίτες. Οι ευνομούμενες πολιτείες έχουν συγκροτημένο και συντεταγμένο πλαίσιο παιδείας. Οι ελεύθερες κοινωνίες λειτουργούν με θεσμούς και νόμους, με αδιαπραγμάτευτη την επιλογή του πολίτη για την δημιουργία και την ζωή του.
Λανθασμένα κηρύγματα ελευθερίας οδηγούν σε λάθος κοινωνία και σε άδικους θανάτους. Ούτε θεοί, ούτε ζούγκλα ζώων. Ο θεσμός της σχολής δεν λειτούργησε και μας καταπλάκωσε την ψυχή ο άδικος θάνατος.
Εκεί που πέφτει καίει και σημαδεμένοι οι γονείς έχασαν το νόημα της ζωής. Ω καημέ ανιστόρητε και μέγα καρδιοχτύπι, πάντα να καρτερείς, αυτόν που πάντα λείπει…!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!