Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ του Κωνσταντίνου Κιλτίδη


Από τον Αύγουστο του 2008 άρχισε να «ομιλεί» η νέα πραγματικότητα για την Ελλάδα και τους Έλληνες, για την πολιτεία μας και την διεθνή θέση της. Αγνοήσαμε δεδομένα, κρατήσαμε φρούδες ελπίδες, διαιρεθήκαμε, καήκαμε πολλαπλώς και δυστυχώς υπνωτισθήκαμε από το δηλητήριο της «κρίσης». 

Ο πολιτικός κόσμος και οι εν γένει ηγήτορες δεν κατάλαβαν την εγκατάσταση μιας νέας πραγματικότητας. Οι στιγμές ήταν ιστορικές και η χώρα , μετά την φυγή Καραμανλή, αφέθηκε στα χέρια του Γ.Α.Π. και των κηπουρών του. Δυστυχώς και στην συνέχεια η εξουσία χρησιμοποιήθηκε ως λάφυρο μέχρι και σήμερα. 

Από το 2010 ήταν επιβεβλημένη η στράτευση όλων των πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων της χώρας. Έγιναν τα πλέον ανόητα και οδηγηθήκαμε σε πολιτική διαστροφή. Σήμερα η χώρα έχει εισέλθει σε φαύλη και ανώμαλη περίοδο. 

ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΝΟΜΙΑΣ του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:

Το ΕΚΠΑ είναι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Μήπως θυμάστε ποιος έβγαλε λόγο στο ξεκίνημα του πρώτου πανεπιστημίου της ελεύθερης Ελλάδας, απευθυνόμενος στους πρώτους φοιτητές; Ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αν δεν την έχετε διαβάσει και δεν έχετε κάποιο σχετικό βιβλίο, εύκολα θα βρείτε την ομιλία του Γέρου του Μοριά στο διαδίκτυο. Κύλησε, βέβαια, πολύ νερό στο αυλάκι από τότε. Οι γεμάτες συγκίνηση πατριωτικές και χριστιανικές παραινέσεις του αρειμάνιου πολεμιστή, που έβλεπε τους κόπους του να πιάνουν τόπο, σήμερα θα του χάριζαν τη ρετσινιά του... φασίστα και του χρυσαυγίτη από το κούνημα που υποδύεται το κίνημα στα πανεπιστήμια.

Διότι όταν το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και των «αγωνιστικών» καλαμπαλικίων μετέρχονται 40 ματσουλαραίοι, που βρυχώνται υστερικά ελληνικούρες, τότε είναι ψιλοκούνημα κι όχι φοιτητικό κίνημα. Χρόνια τώρα το πάλαι ποτέ «φοιτητικό κίνημα» τα έχει κακαρώσει και ζέχνει ψευτοπροοδευτική πτωμαΐνη. Για την ακρίβεια, είναι ζόμπι, είναι ένα κινούμενο, πού και πού, πτώμα. Κάνει ένα μπάχαλο εδώ, έναν τραμπουκισμό εκεί, καμιά παράνομη κατακράτηση, κάνα ξυλοδαρμό, καμιά διατάραξη. Οι απρόκλητες φθορές από κοινού, οι εξυβρίσεις, οι απειλές είναι στο πλαίσιο των σπασμωδικών κουνημάτων του ψιλοκινήματος.