Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

85. Ο ΑΛΕΞΗΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ…Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Για το σημερινό θέμα με ιντριγκάρισε ερώτηση του κ. Γκότζου, από το δημοτικό ραδιόφωνο των Ιωαννίνων. «Μα ο κ. Τσίπρας δεν κάνει βήματα, όταν βλέπει τον Πατριάρχη, με τις δηλώσεις του για το μεταναστευτικό ή τις αναφορές του στην Πατρίδα, δεν μετατοπίζεται σε πιο πατριωτικές θέσεις»; Μεγάλη χάρη μας έκανε. Είπε «Πατρίδα», ο σύντροφος. Φήμες λένε, πως ο Κολοκοτρώνης στην Σταδίου, έβγαλε την περικεφαλαία, κατέβηκε από το άλογο, έκανε ένα τσιγάρο δακρυσμένος, περπατώντας γύρω απ’ τη Παλιά Βουλή κι ύστερα ξανανέβηκε στη σέλα. Το τεντωμένο χέρι του ακόμη τρέμει απ’ τη συγκίνηση.

ΓΡΑΦΗΣ ΣΤΙΓΜΑΤΑ: ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΕΩΣ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Γραφής στίγματα: τα Σημεία Στίξεως

Τί είναι ο punctus interroatvus? μόλις είδατε έναν. Πιο σύγχρονο και πιο μεταμοντέρνο, συγχυσμένο και μεταιχμιακό, είναι το interrobang, που κοτσάρει περήφανο το φανελάκι της φωτογραφίας. 

Γραμμένος για να εκφωνείται, ο αρχαίος λόγος, με αξιακή προτεραιότητα στον προφορικό λόγο (επιμένει κι ο Πλάτων), γραφόταν συνεχώς και με κεφαλαία, ως scriptura continua. Kαι διαβαζόταν φωνακτά, για να κατανοηθεί. 
Με τον γραμματικό Αριστοφάνη τον Βυζάντιο, στον 3ο πΧ αιώνα, ήλθαν τα πρώτα, βοηθητικά της ανάγνωσης, σημεία στίξεως, το κόμμα, το κώλον και η περίοδος, για να υποδεικνύουν τον χρόνο της παύσης. Κι ήλθε, με την πρακτική των αντιγραφέων η μικρογράμματη, ή επισεσυρμένη γραφή, cursive, να βγαίνει πιο γρήγορα και η δουλειά.