Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Η ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ... του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Οι αγορές είναι κουφές στους μαγικούς αυλούς, στους ζουρνάδες, στις λύρες αλλά και στις μπαλαλάικες. Αυτή τη στιγμή γονατίζουν την τελικά όχι και τόσο κραταιά Ρωσία του Πούτιν. Η Ρωσική Ομοσπονδία που έχει έναν μεγάλο στρατό, πυρηνικά όπλα, τεράστια αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, διαμάντια, όλα τα καλά του Θεού, και τα σύνορά της εκτείνονται από την Πολωνία έως τα στενά της Καμτσάκας κι από την Κίνα έως την Αρκτική είναι στα όρια της χρεοκοπίας. Κι όσο να 'ναι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κι η ομάδα του από σκληροτράχηλους βετεράνους καγκεμπίτες είναι πιο ζόρικα παιδιά από τον Αλέξη και τον Τσακαλώτο.

Ο μοναχικός αγώνας μπορεί να είναι νικηφόρος μόνο στα ατομικά σπορ, π.χ. στο μποξ, Τζέικ Λαμότα εναντίον Σούγκαρ Ρέι Στίβενσον. Ενας κι ένας, ζυγισμένοι, ισοδύναμοι θεωρητικά. Σπουδαίος, ιστορικός αγώνας.

Ομως οι διάσπαρτες, συνήθως πολυμετοχικές, δυνάμεις του χρήματος δεν κατεβαίνουν όλες μαζί σε ένα ρινγκ, μαζί μάλιστα με τους ισχυρούς της Ε.Ε., με έναν και μοναδικό εκπρόσωπο όλων τους, οπότε χλομό το βλέπω να τις ξαπλώσουν στο καναβάτσο με ένα ντιρέκτ τα στιβαρά μπράτσα του Αλέξη, μεγαλωμένα με στοργή, Προδέρμ και Μιλούπα.

Το «θύμωσε ο αγάς κι έκοψε τους δίδυμους αδένες του» δεν είναι ευφυής στρατηγική. Τα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα απαιτούν σχέδιο, υπευθυνότητα και πολλαπλασιαστές ισχύος. Συμμαχίες. Τη Ρωσία ξεχάστε την, έχει να σώσει τον εαυτό της. Ποιες λοιπόν θα είναι οι συμμαχίες μας στον εκβιασμό και τον τσαμπουκά που κουνάει ως σημαία η Κουμουνδούρου, ως ένα και μοναδικό σχέδιο δράσης, απευθυνόμενη στο θυμικό και στο θιγμένο φιλότιμο του Ελληνα; Το περιθώριο της ευρωπαϊκής Αριστεράς; Λύση στο πρόβλημα χρέους της χώρας θέλουμε να διαπραγματευτούμε, όχι να κάνουμε διεθνιστικό φεστιβάλ με μπάφους και να ανταλλάξουμε συνταγές για μολότοφ.

Αυτοί που κοροϊδεύουν την ανάγκη για σταθερότητα και θεωρούν τους κινδύνους «κινδυνολογία» δεν έχουν βγάλει ούτε ένα ευρώ με τη δουλειά τους, με αγώνα στην αληθινή ζωή. Ας βγουν στην πιάτσα να ρωτήσουν τους επαγγελματίες τους εμπόρους, τους επιχειρηματίες, τους απλούς εργαζομένους, να μάθουν τη βουτιά στην κατανάλωση, στους τζίρους, στην ανασφάλεια των πολιτών για το αύριο, που δεν οφείλεται σε καμία προπαγάνδα, αλλά στην ωμή πραγματικότητα.

Από την κούτρα του Καμμένου δεν περίμενα κάτι διαφορετικό. Στο κάτω κάτω είναι συνεπής στην ψυχεδελική και ανακατεμένος ο ερχόμενος προσέγγισή του για τα πράγματα. Θα 'χει ενδιαφέρον όμως να δούμε τι θα κάνουν αυτοί που ακολουθούν τον ξεχαρβαλωμένο αραμπά του, εισπράττοντας περιφρόνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, που τους χαρακτηρίζει «μη ενδεδειγμένο σύμμαχο» (Κατρούγκαλος) και έχοντες «πολιτισμικές διαφορές» (Τσίπρας), ο οποίος θέλει να τους κάνει «χρήσιμους ηλίθιους» και μετά να πάνε ηττημένοι σπίτι τους, γνωρίζοντας κιόλας πως έβλαψαν όχι μόνο τον εαυτό τους αλλά και τη χώρα. Διότι η ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου θεωρεί τους ΑΝ.ΕΛ. light χρυσαυγίτες και αναλώσιμους, μιας χρήσεως.

Αυτός που αποδεικνύεται απίθανος σκιντζής είναι ο, υποτίθεται, σοβαρός Φώτης κι οι δημαραίοι του. Καταγγέλλουν τις πολιτικές που ψήφισαν, υπηρέτησαν και από κυβερνητικές θέσεις και συντάσσονται με τον Τσίπρα που λοιδορούσαν και κατακεραύνωναν επί μακρόν ως ανεύθυνο και τυχοδιώκτη. Η αυτοκτονία, αδέρφια, δεν είναι λεβεντιά ούτε εθνική στρατηγική.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...