Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

ΟΠΑΔΟΣ Ή ΠΟΛΙΤΗΣ...; της Νατάσας Γεωργανάκη


ΠΟΣΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΣΗΜΕΡΑ;

Ένα από τα τιμήματα που πληρώνουμε για να είμαστε ελεύθεροι είναι κι η ατυχία να περιστοιχιζόμαστε από ανθρώπους κατώτερους που στην προσπάθειά τους να νοιώσουν καλύτερα κάνουν τα πάντα για να μας μειώσουν.

Χαμογέλασέ τους, και προχώρα παρακάτω...! 

ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ. ΕΝΔΗΜΙΚΗ, ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ... του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Κοινή εμπειρία, εξ αρχής το θέτομεν, είναι (αν όχι και κοινωνικό ...«κεκτημένο») η γενική ατιμωρησία που διατρέχει σύμπαντα τον κοινωνικό χώρο, από τους πολιτικούς που δείχνουν εκπάγλως να θεωρούν την κατάληψη της εξουσίας σαν... πειρατικό ρεσάλτο σε πολύφερνη καραβέλλα, από τον Κουτσόγιωργα και τον Τζοχατζόπουλο (κ.α., κ.α....) μέχρι τα «ακριβά» ταξιδάκια του Σπηλιωτόπουλου για ψώνια στο Λονδίνο και τις έκπαγλες των πωλητικών εν Κύπρο επαύλεις. Με ονόματα, ναι, γνωστά, ασύγγνωστα αλλά και... ατιμώρητα, αφού η κοινωνία παρακολουθεί τους Νομοθέτες να ψηφίζουν «σύννομον» απαλλαγή τους, ναι, των ιδίων, από τις συνέπειες του νόμου, αποκαλώντας μάλιστα το νομοσχέδιο «Νόμον περί Ευθύνης» των Υπουργών. Ευθύνεται αυτό; Ναι, αλλά εν μέρει, κι εν πάση περιπτώσει, το είπαμε, η «ευθύνη είναι σχετική έννοια».

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

99. ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ "ΑΥΓΗ" του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Προσπαθώ να πάρω στα σοβαρά ως πολιτικούς αντιπάλους, την «Τσίπρας και Κολλητοί Α.Ε.» αλλά τα πεπραγμένα τους δεν με αφήνουν.

Μέχρι τώρα είχαμε τις αλληλογρονθοκοπούμενες θέσεις τους για το Μνημόνιο. Μια το σκίζουν, μια το ράβουν, μια το καταργούν μονομερώς, μια το καρυκώνουν. Την Δευτέρα ακονίζουν το κλαδευτήρι για να κουρέψουν το «επαχθές χρέος», την Τρίτη ο Σταθάκης λέει πως αυτό είναι μόνο 5% και το υπόλοιπο 95% είναι κλασσικό χρέος από κρατικό δανεισμό, άρα μη επαχθές κι έτσι απλά θα το ποτίζει ο Μηλλιός και θα το χαϊδεύουν σαν βασιλικό στη γλάστρα. Όμως την Τετάρτη έρχεται ο Λαφαζάνης και βάζει μπουρλότο στα μεσαιοχωρίτικα της Κουμουνδούρου και χαλάει και το τανγκό του Αλέξη με τον γνωστό προοδευτικό αγωνιστή, την αυτού προγναθική υψηλότητα, τον Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ, που άμα σκέφτεται το πονεμένο προλεταριάτο, του κάθεται το φιλέ μινιόν με σως μαδέρα στο λαιμό και τα δάκρυα του τρέχουν στο ποτήρι κι αραιώνουν το μποζολέ έτους 1917, ότε και η Οκτωβριανή Επανάστασις, βεβαίως – βεβαίως.

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

98. Η ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ... του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Η Χρυσή Αυγή για χρόνια έπαιρνε κάτω από 0,4% και η «ανανεωτική» (τρομάρα της) Αριστερά, ο πυρήνας των σημερινών συριζαίων, μπαινόβγαινε στη Βουλή κουτσοπαλεύοντας το έρμο το 3%. Ετσι, οι μεν ήταν για χρόνια στο περιθώριο με ανύπαρκτη πολιτική επιρροή και οι δε ήταν οι light και φιλοευρωπαϊστές αριστεροί «διανοούμενοι», η πιο συμπαθητική και πολιτισμένη εκδοχή της Αριστεράς, που έπαιζε και φυσαρμόνικα στα μπαλκόνια, ένα κόμμα στελεχών, τα οποία εργοδοτούσαν εναλλάξ το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. 

Τρουπώσανε παντού, στα πανεπιστήμια, στα υπουργεία, στα συγκροτήματα των νταβατζήδων, μπετατζήδων και λοιπών συγγενών και πάει λέγοντας. Το έχουμε ξαναπεί, όσους τους στένευε στον καβάλο η πειθαρχία του ΚΚΕ, δηλώνανε «ανανεωτικοί», τροτσκιστές κ.λπ., καθ’ όπερ σ’ εκείνες τις μακρινές εποχές ήταν μόδα η αριστεροσύνη, οι ινδικές φούστες και η μπουρδολογία περί των διάφορων δρόμων προς τον σοσιαλισμό.

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

8. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΑ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ...της Νατάσας Γεωργανάκη


Υπάρχουν και τα γεννημένα τσογλάνια... ΠΡΟΣΟΧΗ!...

ΔΕΝ φύτρωσαν για να αναγνωρίζονται από τα φύλλα τους, γεννήθηκαν από κανονικές μανάδες που είχαν την τύχη (ατυχία) να αγαπούν πολύ και λάθος! Αυτά λοιπόν τα κατακάθια έχουν ένα σκοπό μόνο: ΤΗ ΡΟΥΦΙΑΝΙΑ!

Ναι, ρουφιανεύουν γενικώς... Αρχίζοντας από τους κολλητούς τους, φτιάχνουν φέιγ βολάν κομμάτια του impox διανθισμένα με εικόνες από την άρρωστη φαντασία τους. Στο τέλος αρρώστια και πραγματικότητα γίνονται ένα και το τσογλάνι οι χειρότεροι φόβοι σου...

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ του Τίτου Χριστοδούλου


(...) Αποτελεσματική διακυβέρνηση είναι ο θεσμικός διακανονισμός των πολιτικών ανταγωνισμών και ο «οριζόντιος (αλληλο)έλεγχος» των πολιτικών θεσμών και λιγότερο οι «κάθετες» σχέσεις και διαδικασίες επαρκούς αντιπροσώπευσης και συμμετοχής ή ελέγχου και λογοδοσίας των αντιπροσώπων από τους αντιπροσωπευομένους («κάθετος έλεγχος»)..

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Ο ΓΕΛΩΣ...! του Τίτου Χριστοδούλου

Προϋπόθεση του ανθρώπινου γέλιου είναι, πάνω από όλα, η αυτοσυνειδησία και αναγνώριση της κατάστασής μας... Δικαίωμα και αλήθεια στην σάτιρα δίνει το δάκρυ... Κι η δια του αυτοσαρκασμού συμμετοχή στην διακωμωδούμενη «ανθρώπινη κατάσταση», που ο σαρκασμός οικτίρει και δια του γέλωτος θρηνεί. Finita é la Comedia. Incipit tragoedia. Eκεί, στο γέλιο της παραιτημένης απαξίας, ριζώνει η αλήθεια της τραγωδίας μας. 


Το «αστείο» τότε ομοιάζει σε τούτο με τον «έρωτα» . Είναι μια εξαιρετικά ραφιναρισμένη δραστηριότητα, ο άνθρωπος στο καλύτερο της κοινωνικής του συμπεριφοράς, για να εξυπηρετηθεί μια ωμή ζωϊκή ανάγκη. Πόσες εκφάνσεις του ανώτερου πολιτισμού μας, λογοτεχνία, ζωγραφική, μουσική, θέατρο, το ίδιο το αστείο στις πιο επιδεικτικά «λεπτές» μορφές του, σκοπό έχουν να εξυπηρετήσυν την ανάγκη του έρωτα, ανάγκη κατώτερη ανατομικά, που ο φιλόσοφος αυτοκράτωρ, ο Μάρκος Αυρήλιος, ώρισε ότι ικανοποιείται με την «εντερίου παράτριψιν και, μετά τινος σπασμού, μυξαρίου έκκρισιν». Και θα έλειπαν, δεν θα είχαν καν λόγο υπάρξεως, αν πολλαπλασιαζόμασταν σαν τα φυτά δι’ επικονιάσεως; (Είναι πιτυρίδα αυτό ή μπερμπαντεύεις πάλι, πονηρούλη;)

97. ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΩΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥ; του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Ο ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, πέραν των θέσεων του για κατάργηση της FRONTEX, "ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας" αντί για κέντρα κράτησης των παρανόμων μεταναστών, "άδειες παραμονής ενός έτους για αναζήτηση εργασίας" (ώστε να μετακομίσει όλο το Πακιστάν στην Ελλάδα), που συνοψίζονται στο "μπάτε σκύλοι αλέστε", μονίμως λειτουργεί και ως ρουφιάνος σε βάρος της χώρας μας στα ευρωπαϊκά και άλλα διεθνή όργανα. 

Θυμίζω πως ο ρουφιάνος δεν είναι απλά ο καταδότης. Συχνά καταδίδει ψεύδη, κατασκευάζει κατηγορίες κατά αθώων με ιδιοτελή κίνητρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα υιοθετεί και προπαγανδίζει οποιαδήποτε καταγγελία σε βάρος της ελληνικών Σωμάτων Ασφαλείας, των Ενοπλων Δυνάμεων, της Πατρίδας μας εν γένει, ενημερώνει τους ξένους κι επιδιώκει τον διασυρμό και την διεθνή καταδίκη της Ελλάδας. 

ΚΥΠΡΟΣ, ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΜΑΚΡΟΥ - LONG WAY DOWN του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδούλου:

Tραγωδήθηκε, λοιπόν, χθες ο ωδικός χάρτης των Συνομιλιών λύσης, μα τι λύσης, κατά-λυσης του Κυπριακού. Δεν ειπώθηκαν πολλά από τα κρισιμότερα, εισηγήθηκαν από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Κι ούτε,βέβαια, ποιος και για ποιο ‘σκοπό’, παίζει τον σκοπό του χορού: calls the tunes, στην γλώσσα του. Ένοχες σιωπές, κι όχι μόνον από τον Πρόεδρο, αλλά κι από τους συντονισμένους δημοσιογράφους που, περιορισμένοι στην ατζέντα, άφησαν ανέγγιχτα τα κρισιμότερα.Η κρίση, ως στοχασμός, εξ επαγγέλματος σ’ αυτόν τον τόπο, αφήνοντας ανέγγιχτο και εκτός στόχου, άστοχο, εκτός σκέψεως και διασκέψεως το πλέον κρίσιμο.

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

96. ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΛΑΟ; του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Γιατί άραγε ένα αριστερό κόμμα να έχει τόσα νεύρα για την εκλογή των Ευρωβουλευτών με σταυρό; Γιατί σε αυτό το ζήτημα έπαθαν ρήξη χιαστών οι κορώνες για την λαϊκή βούληση, την φαρδιά και πλατιά δημοκρατία;

Μα διότι ο Πρωθυπουργός χάλασε πολλές διευθετήσεις. Του πήρε το τυράκι του Αλέξη, που, φευ, ξεκίνησε για μπατίρης (λόγω κρατικών ταμείων) Ανδρέας και πριν καλά – καλά εμπεδώσει την τονικότητα και τις παύσεις του μακαρίτη και πάρει και το «λόουερ» στ’ αγγλικούλια, κατέληξε …Σημίτης σε αποδρομή. Καντρίλιες με την διαπλοκή, ακκίσματα με τους ξένους, ενδοτισμός του κερατά στα εθνικά θέματα και πάει λέγοντας.

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΟΧΥΡΩΜΕΝΟΙ Ή ΑΧΥΡΩΜΕΝΟΙ...;του Τίτου Χριστοδούλου


“Στο εξωτερικό μας συγχαίρουν και εντός αντιδρούν”, απορεί ο υπερυπούργος Κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αλλά δεν προχωρεί και δεν ενδιαφέρεται να απορήσει γιατί τα εξωτερικά αυτά συγχαρίκια, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρεται και κοπιάζει, περιλαμβάνουν και τα δηλωμένα συγχαρητήρια του Ερντογάν, όπως και του Αμερικανού πλανητάρχη, που πρωτίστως και μόνον ενδιαφέρεται για την ηγεμονικών συμφερόντων γεωπολιτική διευθέτηση της ταραγμένης, πετρελαιοφόρου, λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου.

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ... ΕΣΦΙΚΤΟ... του Τίτου Χριστοδούλου


Άκουσα την τηλεοπτική διαμάχη Νίκου 'κανείς δεν επιστρέφει στην Κυρήνεια' Τορναρίτη με τον Αμερικάνο, όπως και την Ερατώ μεν, Καλλιόπη όμως όχι, Μαρκουλλή. Χαιρετίζουν την έναρξη τελικών, ως φαίνεται, διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό: για μια Σαξοτουρκική λύση. Ή να πούμε... 'σαξο-φονική;

Η Τουρκία, λένε, θέλει λύση. Η ίδια λυσιολαγνεία, από τον Πρόεδρο της Κρίσης μας. Την στριμώξαμε, λέτε; Τί έχει - ή τί προσφέρει - να χάσει η Τουρκία; Ο Τορναρίτης πανηγυρίζει την παράδοση της κοινωνικο-οικονονομικής κυριαρχίας μας στο Mνημόνιο ως 'μεγάλη νίκη'. Το ίδιο είδος 'νίκης' προσφέρουν να... πανηγυρίσουμε στο Κυπριακό, οι ένοικοι του Προεδρικού; 

2. ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ του Χαρίτωνα Χαριτωνίδη


Η τραγωδία στο Φαρμακονήσι ανέδειξε για μια ακόμα φορά το εγγενές πρόβλημα της Ελληνικής πολιτικής. Κι αυτό είναι ότι η Ελλάδα όντας τρομοκρατημένη από την Τουρκία και με πολιτικό προσωπικό παγίως ευάλωτο στις πιέσεις των "προστάτιδων" δυνάμεων (Αμερικής και Ευρώπης), φοβάται να υπερασπίσει δια την νομίμου οδού τα κυριαρχικά της δικαιώματα, οπότε είναι αναγκασμένη να το πράττει παρανομώντας. 

Αυτή η τακτική όμως δεν είναι άμοιρη σοβαρών συνεπειών. Πλήττει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας και εντέλει διακυβεύει τα συμφέροντά της. Αργά-αργά η Ελλάδα χάνει τη μάχη που φοβάται να δώσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το καθεστώς των Χωρικών Υδάτων (ΧΥ) και του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ).

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

95. ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Πολλές φορές το γράψαμε. Η κρίση δεν βάζει τα εθνικά μας θέματα στο ψυγείο. Τα εχθρικά προς τον Ελληνισμό συμφέροντα, ασίγαστα κι επίμονα, προωθούνται. Ο τουρκικός ισλαμοφασισμός, παρά τα προβλήματά του καραδοκεί, θεωρώντας τα δικά μας ως ευκαιρία.

Κι οι Αμερικανοί, αν μας βρουν μπόσικους, πάντα θα προτιμούν να δώσουν στην Αγκυρα, ως αντάλλαγμα στα μεταξύ τους πάρε δώσε, κάτι δικό μας, παρά κάτι δικό τους. Είναι δική μας δουλειά να πούμε ΟΧΙ, να πείσουμε για την ταύτιση συμφερόντων Ελληνισμού - Ισραήλ - ΗΠΑ και τον αποσταθεροποιητικό, εχθρικό προς τη Δύση ρόλο της Τουρκίας.

Η Κύπρος ήταν και είναι η Μικρή Ελλάδα του Νότου, προπύργιο του Εθνους μας στην ανατολική Μεσόγειο, με πάνω από 3.000 χρόνια Ιστορία. Είναι η γη του Ευαγόρα, των χιλιάδων εθελοντών σε όλους τους εθνικούς αγώνες, από την Εθνεγερσία και τις Κρητικές Επαναστάσεις, ως τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού μας στη Μικρά Ασία το 1919-22. Μόνο το 1940 στρατεύθηκαν εθελοντικά 45.000 Ελληνες της Κύπρου, με σύνθημα - πρόσκληση των Αγγλων «Πολεμήστε για την Ελλάδα». Είναι η γη της ΕΟΚΑ, του Γεώργιου Γρίβα - Διγενή, που διηύθυνε έναν τιτάνιο αγώνα, στον οποίο έπεσαν για την Ενωση με τη Μάνα, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Κυριάκος Μάτσης, ο Μιχαλάκης Καραολής, ο Ανδρέας Δημητρίου, ο Στυλιανός Λένας και τόσοι άλλοι σύντροφοί τους.

Είναι η γη των μαχητών κατά της τουρκοκυπριακής ανταρσίας το 1964. Η γη των ηρωϊκών πολεμιστών του 1974, Ελλαδιτών και Κυπρίων, που έπεσαν τιμώντας τα ελληνικά όπλα και τη σημαία, εγκαταλελειμμένοι από τους προδότες κι ανεπαρκείς των Αθηνών. Γιοι Ελλήνων από τη Θεσσαλονίκη, τη Μόρφου, την Αρκαδία, την Κερύνεια, την Κρήτη, τη Λεμεσό κι αλλού, που κείνται αδελφωμένοι, πλάι πλάι στη Μακεδονίτισσα και τη Λακατάμια, αγναντεύοντας τον Πενταδάκτυλο.

Ο αγώνας των μαχητών της ΕΟΚΑ, της οργάνωσης στην οποία υποκλίθηκε ο βρετανικός Τύπος κι όλα τα απελευθερωτικά κινήματα του κόσμου, για ένωση και μόνο ένωση έμεινε αδικαίωτος, όπως και το αίμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες της Κερύνειας, του Παύλου Κουρούπη, του λιονταριού του αγίου Ιλαρίωνα, Γιώργου Κατσάνη, και των άλλων ηρώων μας.

Η Ελλάδα λοιπόν έχει αιώνιο χρέος και καθήκον έναντι του Κυπριακού Ελληνισμού, για λόγους ηθικούς, νομικούς, ως εγγυήτρια δύναμη, αλλά και κοινής λογικής, για όποιον αντιλαμβάνεται με στοιχειώδη σωφροσύνη τι σημαίνει εθνικό συμφέρον, τουρκικός επεκτατισμός και εθνική ασφάλεια, από την Καρπασία ως τη Θράκη.

Σήμερα το πρώτιστο καθήκον είναι η διασφάλιση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αναστήθηκε από τις στάχτες της, με τον ιδρώτα και τον αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού και τη συμπαράσταση του ελλαδικού κράτους, η αποτροπή της ολικής τουρκοποίησης.

Ειδικά τώρα που η σύγκρουση Ισραήλ - Τουρκίας, τα κοιτάσματα και ο εναγκαλισμός της Τουρκίας με τη διεθνή τρομοκρατία, αποτελούν το μεγαλύτερο γεωπολιτικό άνοιγμα που μας έκανε η Ιστορία εδώ και μισό αιώνα.

Τα ξένα αντίθετα συμφέροντα πήραν σκληρό μάθημα από το καθαρό και συντριπτικά πλειοψηφικό ΟΧΙ των Κυπρίων το 2004. Παρά το ότι ξόδεψαν πακτωλούς χρημάτων, που μέρος τους κατέληξε σε εγχώριες πολιτικές και δημοσιογραφικές πόρνες των Αθηνών και της Λευκωσίας, το Σχέδιο Απαρτχάιντ σε βάρος της ελληνικής πλειοψηφίας, όπου εμείς θα ήμασταν οι μαύροι, δεν πέρασε. Το κράτος τερατούργημα, όπου «η μειοψηφία θα κυβερνά κι η πλειοψηφία θα πληρώνει», που θα χτιζόταν με την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας σφαγμένη στα θεμέλιά του, δεν πέρασε. Σπάνιας διαστροφής εγκέφαλοι έγραψαν αυτό το έκτρωμα, μνημείο παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου οι Τούρκοι τα παίρνουν όλα μετρητοίς κι εμείς θα παίρναμε μελλοντικές υποσχέσεις, έχοντας νομιμοποιήσει τον Αττίλα, καθαιρέσει τα εθνικά μας σύμβολα, την ασφάλεια και την αξιοπρέπειά μας.

Δόξα και τιμή στον Τάσσο Παπαδόπουλο και στο ασύλληπτο σχεδόν 77% των αδερφών μας, που έτριψαν στα μούτρα των ξένων και του καθιζήματος της δημόσιας ζωής το φασιστικό σχέδιο οριστικής τουρκοποίησης σχεδόν 1.000.000 Ελλήνων.

Τώρα με το περιβόητο «κοινό ανακοινωθέν» επαναφέρεται η φρασεολογία και οι ύπουλες πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, με χωριστή κυριαρχία στους Τουρκοκυπρίους, διπλή ιθαγένεια και κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς καμία απολύτως αναφορά στα ζητήματα της ασφάλειας, της αποχώρησης των στρατευμάτων του Αττίλα, την επιστροφή των προσφύγων, το περιουσιακό και την αποχώρηση των εποίκων.

Αν κάποιοι πάσχουν από αυτοκτονικό ιδεασμό, μπορούν να διαλέξουν μέσο. Ο Καρυωτάκης τους προτείνει ασμένως το πιστόλι. Δικαίωμά τους. Το Εθνος πάντως δεν μπορεί να αυτοκτονήσει, ούτε η ελεύθερη Κύπρος να γίνει σφάγιο για το κουρμπάν μπαϊράμ του Ερντογάν και των υπαλλήλων του στα κατεχόμενα.

Ενότητα λαού και ηγεσίας σε Αθήνα και Λευκωσία για την ελευθερία, ασφάλεια κι αξιοπρέπεια του Κυπριακού Ελληνισμού, όχι για να του ψάλλουμε το ξόδι.

Ας γνωρίζουν όλοι πως διεκδικούν τη θέση τους στην Ιστορία ή στον κάλαθό της…

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ "ΕΛΙΤΕΙΕΣ": "ΕΦΑΕΝ ΄Π΄ ΟΥΛΛΟΥΣ" του Τίτου Χριστοδούλου


"Ανήκω στην ελίτ", μοι εδήλου ο Αβοκάς, επί τριακονταετίαν, πρώην, φίλος, ότε εθορυβήθη (και είχε τους λερούς λογους του) για την κάθοδόν μου εις την Κύπρο. Πώς εννοούσε την 'ελιτείαν' αυτή; 

Είναι τώρα βουλευτής. Πιο ελιτεία δεν γίνεται. Και διαβάζουμε, τώρα, στις εφημερίδες, καταγγελίες από ομοκομματικούς του Υπουργούς ότι "έφαεν 'π΄ ούλλους", κι ότι προτίθενται, ή έτσι απειλούν, τώρα, να του "αφαιρέσουν την πολιτική ασυλία", διαβλέποντες ότι οι πρόσφατες παρεμβάσεις του σκοπόν κύριον είχαν να "καλύψουν" τις δικές του λοβιτούρες, στην εισαγγελία, γνωστή στο παγκύπριο ως βιομηχανία παραγραφής αδικημάτων...

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

94. ΟΧΙ ΣΕ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ. του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:

Ήταν δυο εκπομπές, η μια στην ΥΕΝΕΔ κι η άλλη στο ΕΙΡΤ. «Η Κύπρος μας» και «Η Κύπρος κοντά μας». Ήταν η εποχή που το πρόγραμμα άρχιζε και τέλειωνε με τον Εθνικό Ύμνο και τον «τσομπανάκο», βλέπαμε «Μπονάντσα», «Λάσσυ» «Μάχη», τους «Σκληρούς του Γκάρρισον» κι η ωραιότερη γκόμενα ήταν η Μπέτυ Λιβανού. Διαμόρφωνα συνείδηση και ρουφούσα πληροφορίες σαν σφουγγάρι. Έβλεπα με μάτια ορθάνοιχτα μια άλλη Ελλάδα, με τραγουδιστή, αλλιώτικη προφορά.

1. ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΒΟΛΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ... του Χαρίτωνα Χαριτωνίδη


Υπάρχει η άποψη ότι η Ελλάδα πρέπει να παρέχει άσυλο σε όσους δηλώνουν ειλικρινώς ή ψευδόμενοι ότι το χρειάζονται..

Σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς σε Ασία και Αφρική το σύνολο των φτωχών είναι πάνω από ένα δισεκατομμύριο. Αν αυτοί -υπόθεση- αρχίσουν να συρρέουν στα ελληνικά σύνορα, μπορεί η Ελλάδα να τους δεχτεί όλους; Ξέρουμε ότι κάτι Δημητράδες, Δήμου, Βαλλιανάτοι, Αλ Σάλεχ, Θεοδωρίδηδες και συναφείς θα απαντήσουν Ναι! Όμως δεν απευθύνω το ερώτημα σε ψυχάκηδες αλλά σε εχέφρονες ανθρώπους. 

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

ΑΣΤΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ... του Τίτου Χριστοδούλου

Διάλεξη Τίτου Χριστοδούλου για την φιλοσοφία του χιούμορ
Σήμερον Παρασκευή, 7.45 μμ., Ταγμ. Πούλιου 33, Άγιοι Ομολογηταί ' Άγιος Ανδρέας (πλησίον ζαχαροπλαστείου Νούφαρο)


Ο κόσμος αναποδογυρισμένος, mundus inversus, κοιταγμένος στην ούγια του. Με την αντιστροφή, την μεταμφίεση, το μασκάρεμα, ή, αν θέλετε, το ξετσίπωτο για μια σιγμή ξεμασκάρεμά τους, οι συμβατικές κατηγορίες της σκέψης δείχνουνε ανασφαλείς, παροδικές, τα πράγματα της επιστημικής βεβαιότητάς μας, της πολιτικής τους θεσμοθέτησης, οντολογικά πιο αλλοπρόσαλλα. Στην διπλωπία της gestalt, με τον στίχο του Σαίκσπηρ, «τίποτε που είναι έτσι δεν είναι έτσι».

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

93. Ο...ΜΕΓΑΣ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ & Ο ΚΆΡΑΣ του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Στην Ελλάδα δεν ανακυκλώνονται μόνο το χαρτί, το γυαλί, το αλουμίνιο και οι αριστεροί. Τα τρία πρώτα είναι γνωστό. Οι τελευταίοι, πάσης αποχρώσεως και αιρέσεως, από εμπρηστές γίνονται πυροσβέστες, θεραπαινίδες του συστήματος. Τελικά όμως ανακυκλώνονται και οι μνημονιακοί πασόκοι. 

Ο Οδυσσέας Βουδούρης ψήφισε το Μνημόνιο και διάφορα άλλα. Τώρα, αεροπλανικώς, φιγουράρει ως αυτοδιοικητικός υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/J.P. Morgan, αγωνιζόμενος κατά των «διεθνών τοκογλύφων» και της Μέρκελ, μαζί με τη Ρένα του Άκη, για την οποία θα έχουμε ειδικό αφιέρωμα, και τους αριστερούς εκατομμυριούχους της ηγετικής ομάδας.

7. Ο ΚΑΤΑΓΩΓΙΚΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του Αθανασίου Μιχαλόπουλου



Όποιοι συμπολίτες μας επιθυμούν να κατανοήσουν το πραγματικό νόημα του αρχαιοελληνικού βίου, ως μοναδικό καταγωγικό παράδειγμα ύψιστου κοινωνικού τρόπου ζωής, ας ακούσουν το λόγο του Χρήστου Γιανναρά που περικλείει θαυμαστά στοιχεία φιλοσοφικού κοινοτισμού περιγράφοντας την έννοια του κοινού βίου και τη μεταφυσική του σύνδεση με το όντως υπαρκτό. Τι είναι το όντως υπαρκτό;

Ο προκείμενος λόγος του Χρήστου Γιανναρά αποτελεί μια επιτομή της ελληνικής αντίληψης για την πολιτική, την τέχνη και τη φιλοσοφία ως ομόκεντρες κοσμοσφαίρες του ανθρώπινου βίου. Μέσα στον μεστό και περίτεχνο λόγο του συλλαμβάνεται η ελληνική μεταφυσική που διακατέχει τον κοινό τρόπο του βίου. 

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ της Νατάσας Γεωργανάκη


ΠΟΣΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΣΗΜΕΡΑ;

Ένας πολύ πνευματικός άνθρωπος δεν επικαλείται δικαιώματα... ούτε ανθρώπινα... ούτε πολιτικά... ούτε καν αστικά...! Ξέρει να τ΄ αναγνωρίζει σε αδύναμους ανθρώπους... σ΄όλους όσους χρειάζονται προστασία...!
Έτσι για να έχουν κι αυτοί... "κάτι" σ΄αυτήν τη ζωή...!

Ένας πολύ πνευματικός άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από σύμβολα - στολίδια... Αυτά δίνουν αξία σ΄ ανθρώπους που ουσιαστικά λάμπουν όπως ο επιχρυσωμένος μπρούντζος... Πολύ προσωρινά γανώνονται κι αυτοί και καμαρώνουν...!
Έτσι για να μπορεί ο εχθρός να βρίσκει εφιάλτες...!

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

91.Ο ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ... του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Θυμίζω λίγο την πολιτική της Κουμουνδούρου για τη λαθρομετανάστευση. Κατάργηση FRONTEX, ελεύθερη διέλευση των απρόσκλητων μουσαφιραίων στα σύνορά μας και Ανοικτά Κέντρα Φιλοξενίας. Τουτέστιν, ξέφραγο αμπέλι, να μαζευτούν όλοι οι παρίες της Ασίας και της Αφρικής. Θα τρώνε, θα πίνουν, θα κοιμούνται τζάμπα και θα μπαινοβγαίνουν όποτε τους καπνίσει. Παστρικές δουλειές. Θα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. 

Τι και αν αυτό θα βλάψει ανεπανόρθωτα όχι μόνο τους Ελληνες, αλλά και όσους ξένους πραγματικά δικαιούνται πολιτικό άσυλο και προστασία αλλά θα παίρνουν σειρά πίσω από μιλιούνια παράνομων οικονομικών μεταναστών, που δηλώνουν ψευδή καταγωγή, ψευδή στοιχεία και δήθεν «πολιτικές διώξεις»; Στα παλιά τους τα παπούτσια, των επαγγελματιών «αντιρατσιστών», χοντροκώλες επιδοτούμενες μύγες των ΜΚΟ, αρκεί να γίνουμε παρδαλή σαλάτα.

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Ο ΔΕ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΣ ΒΙΑΙΟΣ ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ...του Τίτου Χριστοδούλου

Γράφει ο Τίτος Χριστοδύλου:

Limit-up, limit-up, limit-up!!! Θυμάστε εκείνους τους ξέφρενους καλπασμούς, των Ιππέων της χρηματιστηριακής Αποκαλύψεως; Same story. Αφορμή για τις πιο πάνω, οδυνηρές, σκέψεις, η τυχαία (δηλαδή, ατυχής) συνάντηση, σε εκδήλωση βιβλίου (ποιος θα το περίμενε) με νομικό βουλευτή που συνευρίσκετο δημοσία με φίλο και συνεργάτη του, ονομαστό, μαθαίνω τώρα, ταγό της εποχής της προηγούμενης (ή, προπροηγούμενης) φούσκας, του χρηματιστηρίου.