Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ: Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ του Τίτου Χριστοδούλου


Ο θάνατος είναι η μοίρα του ήρωα, στα ομηρικά έπη. Ο θάνατος του ήρωα, βίαιος θάνατος στην μάχη, είναι το κυρίαρχο θέμα των επών, στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Αλλά ο άνθρωπος ήρωας, αντίθετα από τα ζώα, γνωρίζει ότι θα πεθάνει, κι αναμετριέται με την μοίρα αυτή. Αγωνίζεται να πετύχει κάποια αθανασία, το ξεπέρασμα του θανάτου, μέσα από την δόξα, «μέγα τι ρέξας, και εσσομένοισι πυθέσθαι» (κάνοντας κάτι ένδοξο, για να το μαθαίνουν οι κατοπινοί). Στην Ιλιάδα, ο ήρωας «γνωρίζει» ότι θα πεθάνει, ή του γνωρίζεται προφητικά από τον αντίπαλο που σκοτώνει. Όπότε, στο κατώφλι του θανάτου, γνωρίζεται η αλήθεια για τα όρια της ζωής. 

Η Ιλιάδα είναι ένα ποίημα θανάτου. Και της επιλογής του από τους ήρωες, ώστε μέσα από την «στιγμή» του ηρωϊκού θανάτου, να κερδηθεί η αθανασία του «αφθίτου κλέους», της αθανασίας του «ονόματος». Από τα δόντια της άδικης μοίρας να αποσπαστεί μια ώρα δόξας, υπαινιγμός αθανασίας.