Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης:
Οι Ισραηλινοί αποκαλούν τον άξονα Τελ Αβίβ, Λευκωσίας, Αθήνας «διάδρομο της επιβίωσης». Κοιτούν απλά τον χάρτη και βλέπουν ότι οι μόνες σταθερές δημοκρατικές χώρες κι αξιόπιστοι σύμμαχοι μπορούν να είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Η Αίγυπτος είναι σε αστάθεια. Η Συρία καίγεται, γεμάτη χιλιάδες τρελούς ουχαβίτες, σαλαφιστές μισθοφόρους, Αλ Κάιντα με πατέντα και με τη δημόσια κακοποιό υποστήριξη της Τουρκίας, από την οποία το Ισραήλ με τίποτα δεν θα ήθελε να περάσουν οι αγωγοί του φυσικού αερίου του. Ενεργειακή εξάρτηση από φανατικούς ισλαμιστές δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί το έθνος που έχει τρία χρόνια στρατιωτική θητεία για τους άνδρες και δύο για τις γυναίκες του, έχει νικήσει σε τέσσερις μεγάλους πολέμους και οι πολίτες του ζουν από το 1948 με το όπλο παρά πόδα.
Το τεκτονικό ρήγμα στις σχέσεις του εβραϊκού κράτους με την ισλαμοφασιστική Τουρκία είναι πλέον χαώδες. Και μην ξεχνάτε, το Ισραήλ το κυβερνούν τα λιοντάρια του κι όχι τα βόδια του. Οι ηγέτες του είναι στην πλειονότητά τους διακεκριμένοι πολεμιστές. Πρακτικοί, ρεαλιστές κι αμείλικτοι με ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια του λαού τους.
Το Τελ Αβίβ έχει διατρανώσει κι έμπρακτα αποδείξει τη βούλησή του για μια στενή και μακρόχρονη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με τα δύο ελληνικά κράτη. Την επιβάλλουν η γεωγραφία, τα κοινά συμφέροντα, η κοινή λογική. Η ΑΟΖ της Ελλάδας εφάπτεται της Κύπρου και της Κύπρου εφάπτεται αυτής του Ισραήλ. Το εβραϊκό έθνος θα αισθάνεται ασφαλές μόνον αν οι αγωγοί που θα δημιουργηθούν περνούν από την Κύπρο και την Ελλάδα, όπου και θα υπάρχουν σταθμοί υγροποίησης. Η ασφάλεια των εξεδρών άντλησης και των αγωγών μπορεί να διασφαλισθεί μόνο με τη συνεργασία των τριών ενδιαφερόμενων χωρών και φυσικά των ΗΠΑ, τα συμφέροντα των οποίων κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει. Εχουν ήδη γίνει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Ισραηλινά μαχητικά σταθμεύουν στην Πάφο, όπου έχουν προσγειωθεί συμμετέχοντας σε ασκήσεις και ελληνικά F-16. Το Ισραήλ με ευθύ τρόπο έχει μαζέψει τα λουριά στους ψευτολεονταρισμούς της Αγκυρας. Η δε μέσα από τα δόντια και υπό τη διαμεσολάβηση των Αμερικανών συγγνώμη του Νετανιάχου για την επέμβαση στο Μαβί Μαρμαρά, το πλοίο της ΜΙΤ και των φανατικών ισλαμιστών, είναι ήδη παρελθόν, όπως και η δήθεν επαναπροσέγγιση. Και πότε θυμάστε εδώ και δεκαετίες να τόλμησε κανείς να παραβιάσει τον εναέριο ή θαλάσσιο χώρο τον οποίο καθόρισε το Ισραήλ ως ζωτικό για την ασφάλεια και τα συμφέροντά του; Ποτέ. Κι όποιος το αποπειράθηκε κάνει παρέα στα ψάρια.
Ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει στις αποσκευές του στο Τελ Αβίβ ένα μεγάλο ηθικό κεφάλαιο. Είναι ο άνθρωπος που ως ΥΠΕΞ αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ και αποκατέστησε με αυτό πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, ενώ παράλληλα δεν δίστασε να δει τις σχέσεις των δύο εκ των αρχαιότερων εθνών του κόσμου χωρίς συμπλέγματα και ιδεοληψίες, θέτοντας τα θεμέλια μιας στρατηγικής συνεργασίας, την οποία επιβάλλουν τα ενεργειακά αποθέματα στην Αν. Μεσόγειο, τα κοινά πλέον συμφέροντα Ελλήνων και Εβραίων. Ηδη εδώ και λίγα χρόνια, από την ιταμή επίθεση του Ερντογάν στο Νταβός, στην άτσαλη προσπάθειά του να επανέλθει η Τουρκία ως ηγεμονική δύναμη στη Μ. Ανατολή, ως «νταβατζής» και των Παλαιστινίων, το κραταιό αμερικανοεβραϊκό λόμπι κάνοντας στροφή 180 μοιρών συνεργάζεται με τους Αρμενίους στις ΗΠΑ για την αναγνώριση της Γενοκτονίας τους και παίρνει θέσεις για τα ελληνικά συμφέροντα που θα μπορούσα να είχα συντάξει... κι εγώ.
Η Χαμάς, που απαγόρευσε και τις κούκλες στις βιτρίνες (!) για να μη σκανδαλίζονται οι πιστοί του Προφήτη, υποδέχθηκε τον Ερντογάν με πανό - προσβολή στους Ελληνες, «Καλωσήλθες, νέε Πορθητή». Ολοι οι δυτικότροποι παλιοί αγωνιστές και στελέχη της PLO είτε εξοντώθηκαν είτε περιθωριοποιήθηκαν κι ο Μεσαίωνας ρίχνει πια βαριά τη σκιά του στις αυτόνομες παλαιστινιακές περιοχές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία έβγαλε μια ανεκδιήγητη ανακοίνωση, που μυρίζει ιδεοληπτική ναφθαλίνη περασμένων δεκαετιών, πόνημα προφανώς της «σκιώδους» ΥΠΕΞ Ρένας Δούρου, που ούτε τον χάρτη δεν βλέπει, ένεκα του αριστερίστικου γράσου στα μάτια. Επεσε κάποτε στα χέρια μου ομιλία της σε συνέδριο για την εξωτερική πολιτική. Η μικρή κόρη μου στη Β' Γυμνασίου είχε καλύτερη κρίση και βαθύτερη αναλυτική ικανότητα. Χαμπάρι δεν έχουν πάρει οι «σύντροφοι» από τις σεισμικές αλλαγές στην περιοχή αλλά και τους προβληματισμούς στις ΗΠΑ, όπου φωνές όπως του Seth Cropsey, βετεράνου πολιτικού με εμπειρία στα ζητήματα άμυνας και ασφάλειας, μιλούν πια απροκάλυπτα για αποκοπή από την Τουρκία και μια νέα τετραμερή συμμαχία στην Αν. Μεσόγειο ανάμεσα στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ.
Στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχουν «φίλοι», υπάρχουν εθνικά συμφέροντα που συμπίπτουν ή αντιτίθενται. Τα συμφέροντα του Ελληνισμού και του Ισραήλ πλέον συμπίπτουν. Είναι η μεγαλύτερη γεωπολιτική ευκαιρία του έθνους μας τα τελευταία 50 χρόνια, την οποία πρέπει να αδράξουμε. Να μπούμε σε αυτή τη συνεργασία με δυναμισμό και αμοιβαίο όφελος με τους νέους κι αξιόπιστους εταίρους μας. Αν δεν το κάνουμε, θα είναι εθνικό έγκλημα…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ιστολόγιο προβληματισμού και διαλόγου...!!!